FanFic.nl

500 words [Stand Alones]

[24-9-15] [One Direction x Harry Potter] Sorteerhoed

Hij voelt zich niet op zijn gemak aan de lange tafel in de Grote Zaal. Met toegeknepen ogen staart het jongetje naar de sorteerhoed. Hij is nog steeds bezig, maar gelukkig niet lang meer. De rij wordt korter en korter. Dan staart de jongen naar de lange tafel naast de tafel waar hij aan zit. Hij vindt de ogen van zijn vriend bijna meteen en de getinte jongen trekt een mondhoek op. De jongen staart weer naar zijn eigen tafel en veegt zo onopvallend mogelijk een traan weg.

Als de jongen later die avond in de slaapkamer is die hij deelt met de andere mannelijke, eerste jaars, weet hij niet goed wat hij moet doen. Hij had nooit verwacht dat hij in dit huis ingedeeld zou worden. Al zijn oudere zussen waren ingedeeld in Griffoendor en hij had verwacht dat hij daar ook zou worden ingedeeld. Niet dus. Hij gaat met een zucht op zijn bed zitten en trekt dan de dekens maar over zich heen. Hij sluit zijn ogen en voelt hoe een traan over zijn wang rolt. Zou hij de komende jaren kunnen overleven in dit huis?

De volgende morgen is hij al vroeg wakker. Op zijn tenen sluipt hij naar de huiskamer en gaat in kleermakerszit voor het vuur zitten. Met zijn kin in zijn handen staart hij naar de flakkerende vlammen en hij zucht diep.
‘Wat is er aan de hand, knul?’
De jongen kijkt om en ziet zijn klassenoudste staan. De jongen die in het zesde jaar zit, komt naast hem op de grond zitten en staart net zoals hij in het vuur.
‘Heb je heimwee, Louis?’ vraagt de jongen dan. Louis schudt zijn hoofd.
‘Mis je je vrienden?’
‘Een beetje,’ antwoordt Louis zacht.
‘Maar het is niet alles,’ stelt de klassenoudste vast. Louis knikt en de jongen kruist zijn benen.
‘Laat me raden. Je bent ontevreden over je huis?’

Louis kijkt verrast op. ‘Hoe wist je dat?’
‘Knul, er zijn er heel veel die de eerste dagen niet tevreden zijn met hun huis. Ik was er ook zo een.’
‘Echt?’ vraagt Louis verbaasd.
De jongen knikt en glimlacht. ‘Ik wist niet waarom ik in dit huis was geplaatst, had echt geen idee.’
‘Zo voel ik me ook,’ zegt Louis. Hij gaat even door zijn haar.
‘Je komt er vanzelf wel achter, maak je maar geen zorgen,’ zegt de jongen geruststellend. Louis knikt en dan staat de klassenoudste op.
‘Kom, kleed je aan. Ontbijt begint zo.’
Louis glimlacht en staat ook op, waarna hij ietwat enthousiaster naar de slaapkamer vertrekt.

Als hij Zayn later in de Grote Zaal vindt, wordt hij meteen bestookt met vragen.
‘Louis! Hoe kan dit? Waarom Zwadderich? Gaat het wel?’
Louis lacht en legt een hand op Zayn’s schouder. ‘Ontspan, Zayn. Ik weet niet hoe dit komt of waarom het Zwadderich is, maar ik voel me prima. Ik kom er wel achter waarom ik hier ben geplaatst. Het komt wel goed.’
‘Zeker weten?’ vraagt Zayn bezorgd.
Louis knikt glimlachend. ‘Zeker weten.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.