FanFic.nl

Rebella Potter

Hoofdstuk 19: July, August, Full Moon and this is why I hate summer

Ik haatte het.
Ik haatte het om de lol die mijn broer had te missen. Sirius was eergisteren aangekomen en sindsdien had ik alleen voor wc's en eten mijn kamer verlaten. Ik wist dat het nog zes weken zou duren voordat we terug naar school zouden gaan. In de eerste week had ik geprobeerd om een dagboek bij te houden, maar helaas James had hem ontdekt en gelezen. Regelmatig, als ik van mijn kamer kwam, pestte hij me met citaten.
"Ik wou dat ik terug was op school, ik mis de massa leerlingen waar ik veilig in kan verdwijnen."
Sirius had blijkbaar een kopie gekregen toen hij hier kwam en deed vrolijk mee. Mijn ouders waren veelal aan het werk. Mijn huiswerk was al af. Ik staarde naar het zelf beschilderde plafond. Sterren schenen magisch op me neer. Vannacht moest ik iets zien te verzinnen op het feit dat er geen vrienden in de buurt waren om me te helpen.
Ik keek toe hoe de schaduwen in mijn kamer steeds langer werden, ik voelde me prikkelbaar worden. Ik stond op en verliet met een vest mijn kamer.
"Waar ga jij heen?" James zat op de tafel met een stuk pizza in zijn hand. Ik bleef met de deurklink in mijn hand staan.
"Weg."
"Ja, dat zie ik, maar waarheen?"
"Waar geen mensen zijn."
"Depressief?"
"Nee, niet moordlustig."
"Hoezo zou je moordlustig zijn?"
"Ik niet, maar als ik blijf wel."
"Oké en nu duidelijker."
"Wat is het vannacht, stompzinnige idioot!?" Ik had me omgedraaid en keek mijn tweelingbroer met een grimas aan.
"Nacht?"
"Wow! Nee, je méént het!" Ik snoof, "ik zal Remus laten weten dat je het niet bijhoudt."
"Oh...dat." James nam nog een hap en grijnsde.
"Ja, dat!" Ik stikte in mijn eigen furieuze woorden en smeet de achterdeur met zo'n klap dicht dat het bovenste raampje eruit knalde. Ik bleef niet staan maar marcheerde door.
Ik liep naar het bos achter ons dorp en negeerde het feit dat de twee leeghoofden me volgden. Een straatlantaarn sprong aan, ik stopte even met lopen en trok het vest aan, de capuchon over mijn hoofd. Mijn tranen hoefde niet iedereen te zien. Lily, toffe meid, Roos, gezellig, Lizzie, super tof. Maar toch miste ik de grappen, de streken met Sirius en James. Wáárom moesten ze dit zo nodig gedaan krijgen?
Ik merkte nauwelijks dat ik het bos was ingelopen. Hier was het donkerder dan het daadwerkelijk was maar ik maakte geen licht. Onbewust liep ik door, tot ik me plots realiseerde waar ik was en ik draaide me met een ruk om, bijna verwachtte ik de wolf te zien. Maar er was niets dan een ronde steen om zijn graf te markeren.
Ik knielde naast de steen en staarde naar mijn ineen gevouwen handen op mijn schoot. Hier was het allemaal begonnen.
"Rebella?" Een bekende stem klonk achter me. Ik kende hem door en door, maar zo voorzichtig had ik hem nog niet meegemaakt. Het raakte een snaar in mijzelf die me ineen deed krimpen en zoute druppels vielen op mijn schoot. Het moest wel regenen.
Versleten sportschoenen stonden ineens voor me, gevolgde door knieën die in de aarde landen. Het volgende moment voelde ik een paar gespierde armen om me heen. Ik liet het gaan. Sirius bleef zo zitten totdat ik langzaam bedaarde en mijn wangen afveegde met mijn mouw.
"S-sorry," ik hield mijn hoofd gebogen. Zijn hand tilde het op.
"Nee, geen sorry, je mag je laten gaan, Rebella." Sirius keek me recht aan en ik voelde me rustiger worden.
"Dankje, Sirius."
"Kom op, we gaan met z'n drieën volle maan vieren."
De nacht was rustig, dorpelingen hoefden hun luiken niet te sluiten.

Juli vliegt voorbij, vrede in huize Potter? Op wat streken na zeker weten. Maar dan net na de volle maan van augustus.

"JAMES POTTER! ERUIT! UIT MIJN KAMER!"
Een jongen van zestien jaar schoot lachend een gang op. Een luide knal uit de kamer deed mijn deur dicht. Met een razende kracht schoten al mijn spullen in mijn hutkoffer.
Het was die ochtend begonnen met het forceren van het badkamerslot, toen mijn tandpasta in gips veranderen, vervolgens de suiker voor zout vervangen, en nu had hij mijn kamer, dit uit veel Griffindor kleuren bestond, in Zwadderich kleuren verandert. Om maar te zwijgen over het feit dat ze ál mijn broeken voor minirokjes hadden vervangen.
Woorden kwam ik tekort. Ik jatte van mijn ouders slaapkamer een broek van mijn moeder en verliet met mijn uil en hutkoffer achter me aan slepend het huis. Dat het mogelijk was dat Sirius nog sliep kon me niks schelen, ik ging geen minuut langer dan nodig in dat huis blijven. James dook voor me op toen ik in de hal was. Ik negeerde hem en verzamelde mijn spullen die beneden lagen. Schoenen, jassen, paar school boeken en een aantal huiswerk opdrachten.
"Reb? Waar ga je heen?" Sirius stond boven aan de trap met een slaperig hoofd.
"Geen idee, maar hier blijf ik geen seconde langer!" Hij trok een wenkbrauw op en wees naar James.
"Ah, vandaar. Wel je zou naar een van je vriendinnen kunnen gaan?"
"Sirius! Je laat haar gewoon gaan?"
"Ja, ze heeft groot gelijk."
"Nee! Ik plaag haar alleen!"
"James, broertje, er Is een limiet aan wat leuk is aan plagen!"
"Je hebt geen stop gezegd!"
"Nee, maar mijn reacties lijken me vrij duidelijk!"
"Niet voor mij! Remus en Sirius reageren ook zo!"
"Dus heel misschien moet je er gewoon mee kappen!"
"Dan is er toch niks meer aan!?"
"Niet alles hoeft naar jouw wensen te verlopen!"
"Dat zeg ik ook niet!"
"Zo laat je het wel lijken!"
"Niet!"
"Bewijs het maar eens!"
"Hoe dan?"
"Jij was toch zo slim?"
"JA!"
"Kom er dan zelf mee!"
"Ik weet niet wat ik aan jou moet bewijzen!"
"Is je kop echt zo slecht in het herinneren van wat je een paar seconden hebt gezegd!?"
"Nee!"
"Dan zou je weten wát je behoort te bewijzen!"
"Is dit waarover we ruzie hebben!?"
"Blijkbaar!"
"Je bent een zielepoot Rebella!"
"Zielepoot?! Serieus!? Ik geloof dat ik je even eraan moet herinneren dat je al vijf jaar lang leerlingen pest!"
"Ik pest niet!"
"PARDON?!" Ik balde mijn vuist en sloeg hem met al mijn kracht tegen zijn kaak.
"Rebella!" James lag kreunend op de grond. Het was voor het eerst dat ik me noch tevreden, noch schuldig voelde voor het slaan. Ik haalde diep adem en met mijn spullen marcheerde ik de deur uit.
Ik had geen idee waar ik heen kon, geld had ik niet, terug naar huis wou ik voor geen galjoen en toen ik voorbij een telefooncel liep bevroor ik. Ik kon haar bellen...

De rest van de drie weken bracht ik door in een keurige, niet al te rijke, buitenwijk van Londen. We lachten, we praatte veel, we huilden, maar veelal probeerden we elkaar van een zeker jongen af te leiden.
Gelukkig zorgde Lily's zus, Petunia, voor genoeg afleiding. Vreemd genoeg vond ik haar wel aardig, als je eenmaal door het masker van jaloezie en verdriet heen prikte.
Op achttien augustus kregen we eindelijk onze O.W.L. resultaten. We hadden net ontbeten.
Ik ging over met behalve voor Geschiedenis van de Toverkunst, alleen maar voldoendes. Ik was opgelucht dat ik door kon gaan met mijn plan om Heler of Schouwer te worden. Ook Lily was ruimschoots door.
Brieven tussen Lizzie, Roos en Remus verminderde enigszins toen we de laatste week van de vakantie eindelijk ingingen. Het was tijd om weer naar 'huis' te gaan. En hoewel ik James dan weer zou zien, verheugde ik me er enorm op.
"Lily?" Het was de vooravond van ons vertrek en we lagen al in bed.
"Ja?"
"Ik heb dus ruzie met J. he?"
"Hm, hm."
"Maar dus niet met Sirius."
"Ja..."
"Hoe kan ik wel met Sirius en de anderen omgaan maar niet met J.?"
"Goeie vraag... We kunnen morgen misschien improviseren met de anderen?"
"Goed plan."
"Weltrusten Reb," Lily bewoog zich slaperig.
"Truste."
Dat dit schooljaar minder familieruzies zou opleveren maar meer ellende had ik bij Merlijns hersens niet kunnen bedenken toen ik wegzonk in een diepe droomloze slaap.

Reacties:

narcissa zei op 29 sep 2015 - 7:26:
Dit was echt een leuk hoofdstuk. James is echt een klier hierzo. Sirius daarin tegen is echt lief voor Rebella. Wel fijn voor haar dat ze bij Lily terecht kon. Even weg van die afschuwelijke James. Ugh boertjes. James lijkt hier echt op mijn boertjes. Gewoon ip welke manier dan ook het leven van je zus zuur maken. Want volgens is dat wat ze het allerliefste doen. O.W.L.'s klinkt vele malen leuker dan S.L.IJ.M.B.A.L.
Leuk!