FanFic.nl

Kidnapped with the person of my nightmares

deel 2

Met enorme hoofdpijn, één die pijnlijker is dan een kater dus dat wil al wat zeggen, wordt ik wakker in een donkere ruimte.
Pas na een paar minuten merk ik dat ik in een rijdende auto lig.
Zijn we nu nog niet thuis? Wacht eens, dit is mijn ouders’ auto niet! Ik probeer iets te zeggen, maar nu pas dringt het tot me door dat ik tape op mijn mond heb en dat mijn handen en voeten vastgebonden zijn.
Er kriebelt iets onder mijn neus. Ik moet er van niezen, maar door dat er plakband op mijn mond zit, maak ik een raar geluid. Naast me draait er iets. Wat is dat?
Het blijkt een mens te zijn. Ieuw, wie ligt er hier naast me die maakt dat ik moet niezen? Later zie ik pas dat die persoon dreadlocks heeft. Dat verklaart veel!
Dreadlocks hebben me altijd al moeten laten denken aan spinnenpoten. Ik weet nog dat mijn nonkel eens dreads heeft gehad, ik was toen 5 en ben in tranen uitgebarsten toen ik hem zag. Reden: ik dacht dat er een reuze spin op zijn hoofd zat. Ik grinnik bij de gedachte. Mijn nonkel, zo’n angsthaas voor spinnen, hij heeft ze dan onmiddellijk weer laten afscheren. Mijn gedachte had hem bang gemaakt.
Maar nu weer terug naar het feit dat er nu twee bruine ogen naar mij kijken alsof ik een buitenaards wezen ben.
Wacht eens, ik heb die ogen al eens zien staren naar mij! Maar waar? Op school? Nee, dat kan niet! Ik ben nog steeds in Frankrijk. Toch? Ik begin te twijfelen.
Maar dan nog, dat het iemand van school is, is wel heel onwaarschijnlijk. Als ze hem kwamen zoeken in een tankstation, dan moet hij toch wel bekend zijn. Anders kunnen ze hem evengoed gewoon op straat meegenomen hebben, want een bekende loopt niet zomaar over straat.
Een bekend iemand? Van op TV? ja, dan is het ondoenbaar om alle artiesten af te gaan om toch maar die chocolade bruine ogen te vinde…
wacht eens!

‘heeft hij geen mooie chocolade bruine ogen?’ vraagt mijn zusje dromerig. Ik werp nog eens vlug een blik op de poster en schud dan toch resoluut mijn hoofd van ‘nee’.
Ow gosh! Dat is …
Mijn gedachten worden verstoord door een fel licht die de kofferbak verlicht. En voor ik mijn gedachten kan bevestigen door die persoon eens goed te bekijken, wordt ik al ruw uit de koffer getrokken. Ja, echt wel getrokken!
Als mijn handen niet samengebonden waren, had ik hem al gouw een slag verkocht, wegens het verkeerd behandelen van een wel opgevoede, bijna vrouw. Maar jammer genoeg kan ik mijn gedachten niet waarmaken, want hij verdient het wel!
De jongen naast mij wordt er ook uitgetrokken. Ik draai mijn hoofd en ging hem juist eens goed besturen, maar wordt al voor mijn inspectie kan beginnen, over iemands schouder gelegd en weggebracht.
Godverdomme! Kunnen ze me nu niet één moment gerust laten!
‘Ik heb een lange rit achter de rug hoor! En als het u zou interesseren ben ik wagenziek!’ dat zou ik hebben geroepen als er geen tape op mijn mond zat.
In de plaats van zinnen te bedenken die ik toch niet kan zeggen, zou ik beter eens kijken waar ik juist gestrand ben.
Naast de weg zie ik een bordje met ‘Georges-de-verdon’ erop, denk ik, want het is best moeilijk om ondersteboven te lezen.
Bestaat er een plaats op aarde die zo noemt?
ik word in een huis gedragen en naar de kelder gebracht.
Nee, niet de kelder! Ik heb een kelderfobie! Mijn moeder heeft me ooit eens per ongeluk opgesloten in de kelder. 5 uur heeft ze me daar laten zitten! Pas toen ik niet kwam opdagen voor te eten, had ze door dat ik zat te roepen in de kelder. Toen heb ik besloten nooit meer in een kelder te gaan.
Ik word op een vuile matras gelegd en naast me ploft er nog iemand neer. De tape om mijn mond wordt ruw afgetrokken. Leuk! Zijn mijn lippen nu ook nog gesprongen! De touwen rond mijn benen en armen worden doorgesneden.
Een normaal mens zou nu vragen wat ze hier doet, maar ik had nog niet zo ver gedacht, dat dit het moment is waarop je zoiets vraagt. Wat moet ik toch met mezelf aanvangen?
De deur wordt gesloten en naast me beweegt iets. Ah! Ik ga nu eindelijk eens kunnen kijken of het is, wie ik denk dat het is. en ja hoor! Naast me ligt de enige echte Tom Kaulitz!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.