FanFic.nl

Kidnapped with the person of my nightmares

deel 3

' Hé, jij!' roep ik naar hem. Hij kijkt me raar aan en kijkt eens rond hem. Net alsof ik tegen iemand anders aan het roepen ben.
' ja, jij! Heb je niks uit te leggen?!'
' kan een gewone 'hallo, aangenaam' er ook niet meer vanaf? En wat zou ik moeten uitleggen?'
' Nee, een gewone ' hallo' kan er niet af! En 'aangenaam' zeker niet! het is verdorie jouw schuld dat ik hier ben! En ik weet niet eens waar 'hier' is! Eén of ander onbewoond eiland die Georges-du-en-nog-iets noemt! En ik zou 'aangenaam' moeten zeggen! 'Aangenaam' zeg je als je plezier hebt! Als je bij vrienden bent, mensen die je graag hebt! Als je in een knusse zetel naar een film aan het kijken bent!
En ik zit hier! Heb geen plezier! Mag jou vooral niet, ik krijg al maagkrampen als ik nog maar naar je misvormde kop kijk! En ik lig op een rotte matras in een kelder, waar volgens mijn weten niet eens een TV aanwezig is! Je zou me tenminste eens mogen uitleggen WAAROM ze jou moesten hebben! En vooral waarom ze mij hebben meegenomen?!' roep ik nu kwaad, het heeft eerder iets mee van tieren.
' Het is Georges-du-verdon en dat ligt in Frankrijk.' antwoord hij ijzig kalm.
Net als ik mijn geduld ga verliezen, hoor ik een deur open gaan en voetstappen dichterbij komen.
' héla, wat is dat hier?' vraagt de dikste van de bende, van achter de tralies, nog steeds met een bivakmuts op. Hij heeft een hond aan de leiband vast. Ik denk dat het een rotweiller is.
' Wat dat hier is?! Wat dat hier is! Een muffe cel met beschimmelde muren, een tralies die meer roest is dat een metaalachtige kleur, die het oorspronkelijk zou moeten hebben! En in die cel bevinden zich twee matrassen, die dateren uit de tijd dat de dieren nog spraken! En op één van die matrassen bevind zich een persoon, waarvan ik had gezworen, nooit een blik te gunnen, laat staan een woord! Maar dat ben ik nu wel aan het doen, want ik ben eens goed mijn gedacht aan het zeggen! Is het me gepermitteerd?!' roep ik de dikzak toe.
' kan je eens kalmeren ja? Het is het einde van de wereld niet!'
' Het einde van de wereld niet! Jij noemt dit niet het einde van de wereld! Jij weet zeker niet wat je mij hier aandoet?! Je dumpt me hier als een stuk vuil, samen met de persoon die altijd mijn mooiste dromen in nachtmerries veranderd!...'
' Zeg, zal 't gaan, ja?!' moeit Tom zich nu.
' Je moet nu geen discussie aan gaan, ik ben juist in gang geraakt!' vervolg ik mijn speech. Oh, had ik al verteld dat ik nogal een flapuit ben als ik kwaad ben?
' Waarom heb je mij genomen?! Dat je hem meenam, ja. Daarvoor geef ik je groot gelijk, ik kan zijn gezicht ook niet zien! Dat hij bekent is , komt daar dan nog eens bij. Moet je hem elke dag op de TV zien! Maar waarom ik?!
Hé, ik heb het tegen jou! Ja, jij met je puistenkop! Wedden dat je onder die bivakmuts vast vol met van die rode puisten staat! Durf je daarom je gezicht niet tonen?!' een andere persoon komt de ruimte binnen.
' Kan je het niet aan, nee?! Heb je hulp nodig van je vriendje?! Kan je één weerloos meisje niet alleen aan, nee?! Moet je serieus een hond en een andere sukkel nodig hebben om me aan te kunnen?! Bewijs eens wat je kan! Doe die tralies open en toon me wat je kunt! En je moet niet weglopen! Ik was nog niet klaar!' Maar hij hoort me al niet meer, want de deur is toe.
Loser.
'Ja, nu is het goed! Hebben we nu niet kunnen vragen waarom ze ons hebben ontvoerd!' zegt Tom, duidelijk een beetje kwaad.
Damn, ik wist dat ik iets vergeten was te zeggen!

Reacties: