FanFic.nl

500 words [Stand Alones]

[7-10-15] [One Direction x BBC radio 1] Bowlen

‘Wat gaan we vandaag doen, jongens?’ vraagt Louis verveeld. Hij hangt op de bank, een been over de leuning, de ander over Harry’s schoot.
‘Misschien kunnen we bowlen.’
‘Jongens, kom op nu. Ik wil iets doen.’ Louis rolt zijn ogen. ‘Is er dan niemand die een idee heeft?’
Zayn neemt een hijs van zijn sigaret. ‘Misschien kunnen we gaan bowlen. Biertje erbij, je weet wel.’
Louis springt op. ‘Top idee! Laten we gaan!’
‘Maar…’ De jongen, man eigenlijk al, zakt ineen. Hij had toch net hetzelfde voorgesteld?

'Jongens, jongens wacht nou op mij,’ zeurt hij. De groep loopt gezellig kletsend voor hem uit en hij sulkt een beetje. Hij snapt niet waarom ze hem er nooit bij betrekken.
‘Jongens! Wacht nou.’ Hij versnelt zijn pas, probeert zich bij de groep aan te sluiten. Het lijkt hem niet te lukken, ook al matchen zijn passen die van Harry. Het groepje voor hem loopt ondertussen het bowlingcentrum in. De kleinste van het stel, Louis, dringt zich al naar de balie, besteld een baan. Harry ontmoet de jongen zijn ogen even, fluistert dan iets tegen Louis. Die rolt zijn ogen even, zegt dan iets tegen de man achter de balie en betaald. Dan draait hij zich om.
‘Kom dan, Nick. Kies je schoenen en kom naar baan negen.’
Nick knikt, loopt achter ze aan naar de schoenen en snuffelt er rond, op zoek naar de juiste maat.

Wanneer hij bij de baan aankomt, ziet hij dat ze al begonnen zijn. Zijn naam staat onderaan de lijst. Natuurlijk staat hij onderaan de lijst. Stilletjes gaat hij naast Zayn op de bank zitten. De getinte jongen gunt hem geen blik. Louis maakt ondertussen een strike, geeft iedereen een high five, kijkt Nick even aan en geeft hem dan een hand. Nick glimlacht heel licht. Nu is het zijn beurt en hij staat op. Hij pakt een bal, haalt diep adem en hij gooit. Strike. De groep klapt en Nick tuit zijn lippen even. Het is beter dan niets.

Na een middag met bier en bowlen, verlaat de groep de bowlingbaan weer. Nicks tenen kloppen zachtjes, zijn schoenen waren net iets te klein. Terwijl hij nadenkt over zijn tenen, wordt hij aan zijn arm opzij getrokken.
‘Lopen jullie maar vast! Wij komen wel,’ hoort hij Louis roepen. Hij ziet hoe Harry ze met toegeknepen ogen aankijkt, hoe Louis hem een kusje blaast. Dan draait de groep zich om en loopt weg.
‘Is er wat, Louis?’ vraagt Nick.
Louis kijkt hem met een staalharde blik aan. ‘Ik ga dit heel kort maken, Grimshaw.’
Nick slikt, stopt zijn handen wat dieper in zijn zakken. ‘Oh?’
‘Oh me niet,’ bijt Louis hem toe. Nick sluit zijn mond.
‘Nogmaals, ik ga dit heel kort maken. Niemand mag je, niemand wil je bij onze groep, niemand wil je dertig jarige kont bij zich. Ik snap niet waarom je met ons optrekt. Harry is van mij, de groep wil je niet. Verdwijn, Nick.’ Louis draait zich om, loopt de groep na.
‘Oh.’

Reacties: