FanFic.nl

healing in the past,

drunken violence

De vuist schoot uit als een kogel. Een bol opgekropte woede, samengeperst in een kleine, bijna elegante vuist. De man had het totaal niet zien aankomen. Kreunend greep hij naar zijn verbrijzelde neus, terwijl hij vol ongeloof naar zijn belager zijn belager staarde.
Het meisje kon niet ouder zijn dan drieëntwintig. Blonde krullen omlijsten een mooi hartvormig gezicht. En haar ogen zouden als groene smaragden geschitterd hebben, ware het niet dat ze op dit moment vervuld waren van een angstaanjagende woede.
'Dat doe ik met smerige kerels als jou, die hun poten niet kunnen thuishouden!' Gilde ze hysterisch.
Toen greep ze zijn kraag beet en plantte haar vuist deze keer in zijn maag.
'En dit doe ik met vetzakken die nog eens getrouwd zijn ook!'
De omstaanders konden enkel verbluft toe kijken. Iedereen had kunnen verwachten dat het tussen die twee uit de hand zou lopen. De man had het meisje de hele avond al op ongepaste wijze benaderd. Seksistische commentaar, zijn hand op haar borsten of billen...Het was duidelijk dat de man verwacht had haar tegen het eind van de avond in bed te krijgen. Met of tegen haar zin. Dus had niemand enige sympathie gevoeld voor de man toen het meisje zonder genade zijn neus brak. Maar niemand had kunnen denken dat het meisje het daar niet bij zou laten. Genadeloos boorde ze haar vuist en voet op elke plek die ze kon vinden. De mand- die een hoofd groter was dan haar, en zeker dubbel zo breed- lag in foetus houding op de grond. Je kon hem duidelijk horen huilen, maar nog had het meisje niet genoeg. De cocktail van drank, drugs, en woede hadden haar in een meedogenloos monster veranderd.
'Cat! Cat stop er mee!'
Enkele toeschouwers keken verbaast en beledigd op toen een nieuw meisje zich een weg naar voren baande, en hierbij zelf geen geweld schuwde.
'lauren!' Kirde het andere meisje met dubbele tong. 'Jou had ik hier niet verwacht. Neem ook een mojito, ze zijn echt heerlijk.'
Ze had eindelijk haar aandacht van haar slachtoffer afgewend, die maakte van de afleiding gebruik om er zich van onder te muizen. Lauren staarde vol afschuw naar het spoor van bloed dat de man achter liet. Wat hij haar ook mocht hebben aangedaan, niets kon goedpraten wat ze met hem gedaan had.
'Zus!' Riep Cat verontwaardigd, alsof ze haar gedachten kon lezen. 'Hij was van plan om mij vanavond te pakken! Ik mag hem toch even duidelijk maken dat hij bij mij aan een verkeerd adres is.'
'Wat ik vooral weet is dat jij dronken bent, het is beter dat je met me mee naar huis gaat.'
'Wat? Nee, het is hier net zo leuk, ik zeg het je, neem ook een mojito. Ze zijn echt verrukkelijk.'
Om haar woorden kracht bij te zetten greep ze haar glas en nam een stevige teug, het rietje lag doelloos op de toog.
Lauren zuchtte, ze had niet verwacht dat dit gemakkelijk zou gaan. Maar ze kon haar hier toch niet alleen laten.
'Cat, alsjeblieft. Je hebt al meer dan genoeg op. We moeten naar huis.'
Toen haar zus nog steeds niet wou luisteren greep ze maar haar pols beet. 'Lauren, nee. Je doet kinderachtig. Lauren...'
'Wie doet er kinderachtig? Je mag blij zijn dat de politie hier nog niet staat!'
'Politie? Als je hen hier wil zien, dan zorg ik er wel voor!'
En met een harde klap sloeg ze haar glas stuk op Lauren haar hoofd. Enkel het snelle denken van een omstaander vermeed dat het meisje hard tegen de grond zou vallen.
'Oké dames en heren, daar zijn we dan ook weer van af! Dj, zet die muziek eens wat harder!'
En alsof er niets gebeurd is liep het meisje de dansvloer op, de omstaanders konden alleen maar verbaasd toekijken.

Reacties: