FanFic.nl

Vlammen

hoofdstuk 1

Het is nog vroeg in de morgen, maar ik ben al wakker. Ik staar naar het plafond van mijn kamer.

Nog één week. Nog een week, en dan ben ik tien. Dan mogen Striker en ik eindelijk op reis.

Ik word al helemaal enthousiast bij de gedachte. Nog even, en dan mogen Striker en ik eindelijk weg uit Kanto, naar Jotho. Ik weet al welke Pokemon ik ga kiezen: Cyndaquil. vuursoorten mijn haar absolute favoriet. Ik heb er al veel over geleerd. Sinds ik ben geadopteerd heb ik les gekregen over Pokemon, en vuursoorten in het bijzonder. Die heb ik altijd al geweldig gevonden.

Opeens worden mijn gedachten onderbroken door geklop op de deur. "Juffrouw Blaze, bent u al wakker?" Hoort ze de stem van mijn dienstmeisje Marilyn zeggen. Het is af en toe best verwarrend, al dat personeel, maar Marilyn is een goede vriendin van mij.

Meteen schiet ik overeind. " Ja, ik kom eraan."

"Mooi. U was toch niet vergeten dat u en uw ouders vandaag naar uw neefje zouden gaan? Ash is net terug van zomerkamp en hij wil je graag weer zien. Het is een lange reis naar Pallet Town, dus u moet vroeg vertrekken. U wordt over een kwartier verwacht aan het ontbijt."

Hoe kon ik dat vergeten? Ik ben dol op Ash! We zijn al jaren vrienden!

Snel sta ik op, trek mijn jurk aan, en loop naar de hoek van haar kamer waar Striker ligt te slapen. Zachtjes schut ik haar wakker.

"Wakker worden, we gaan vandaag naar Ash."

Striker staat op en strijkt met haar hoofd langs mijn arm. Ik aai haar. Ik ben dol op Stiker. Ik heb haar gekregen van mijn adoptie-ouders. Zonder haar zou ik me zo ontzettend alleen voelen in dit enorme landhuis.

"Kom, we gaan ontbijten." Zeg ik tegen haar.

We lopen naar de eetzaal. Mijn ouders zitten al op ons te wachten.

"Goedemorgen, schat. Lekker geslapen?" vraagt mijn moeder.

"Ja hoor. Mag Striker mee naar Pallet Town?"

Mijn vader knikt. Yes, zonder haar zou het een stuk minder leuk zijn.

Snel eet ik mijn ontbijt op. Ik ben helemaal hyper. Met Striker op mijn hielen rent ze naar de privéjet van haar ouders. Ja, een privéjet. Dat is een voordeel van rijke ouders. Althans, dat was het geweest als ik vliegen leuk zou vinden. En dat is dus niet het geval. Ik haat vliegen. Ik word er kotsmisselijk van. Maar ja, het is de enige manier om snel naar Pallet Town te komen.

Enige tijd later landt het vliegtuig op een veld in de buurt van Pallet Town. Ik ren als eerste naar buiten, meteen naar het huis van Ash. Als we daar aankomen staat Ash al op ons te wachten. Hij zwaait vrolijk naar me, en ik zwaait blij terug. Een paar minuten later zitten we samen in de boomhut in Ash's achtertuin. We hebben het zelfs voor elkaar gekregen om Striker naar boven te krijgen.

"Echt zo cool dat jij al een eigen Pokemon hebt. Jij boft maar." Zegt Ash.

Ik strijk door Strikers manen en glimlach. "Ja. en over een week ga ik naar Jotho, en dan krijg ik eindelijk mijn Cindaquil."

"ik ben echt jaloers op je."

"dat hoeft niet. Over een paar jaar mag jij ook op reis." ik sta op en kijk uit het raam. Wat is het toch prachtig hier. En er is niets verandert. We kwamen hier al toen mijn ouders nog leefden.

"Wat wil jij eigenlijk bereiken met je reis?" Vraagt Ash, en hij komt naast me staan.

"Ik wil meedoen aan de Jotho Leage. En daarna wil ik naar Sinnoh om topcoördinatrice te worden. En dan ga ik terug naar Kanto en begin een Gym met allemaal vuursoorten."

"Jij weet precies wat je wilt, hè." Zegt Ash.

Ik knik. "En weet jij al wat jij wilt als je eindelijk op reis mag?"

"Ja. Ik wordt Pokémon meester, wacht maar af."

"Als het zover is ga ik met je mee op reis."

"Afgesproken."

Even later is het alweer tijd om te gaan. Ik zwaai nog even naar Ash terwijl het vliegtuig opstijgt. Nog één week. Ik ben er klaar voor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.