FanFic.nl

Vlammen

hoofdstuk 4

Ik en Alex lopen door het bos. Striker loopt naast me.

"Moet die Ponyta van jou niet ook in zijn pokebal? Dadelijk is hij al moe voordat we twee kilometer van het lab af zijn." Zegt Alex.

Ik zet mijn handen in mijn zij en kijk hem boos aan. " oké, ten eerste is het een ZIJ, geen hij. Ten tweede heet ze Striker. Ten derde heeft ze een geweldig uithoudingsvermogen. En ten vierde heeft ze claustrofobie."

Hij kijkt me verbaast aan. Dan schieten we allebei in de lach.

Even later komen we aan op een prachtige open plek. Het begint al donker te worden.

"Wat denk je ervan, zullen we hier blijven vannacht?" Vraag ik.

"Lijkt me een goed idee. Hier verderop loopt een rivier. Ik haal wel wat water." Antwoordt hij.

"Is goed. Dan maak ik wel een kampvuur."

Alex knikt en rent weg. ik laat Cyndaquil uit zijn pokebal en kniel bij hem neer. "Striker, Cyndaquil, helpen jullie me met hout sprokkelen vuur het kampvuur?" Meteen gaan ze aan de slag. Even later loopt Cyndaquil naar me toe. Hij heeft iets in zijn pootjes.

"Wat heb je daar?" Vraag ik. Hij geeft het aan mij. Ik kijk er vol bewondering naar. Het is een lange veer met wit, rood, goud en groen. Die is duidelijk van een Pokémon, maar geen gewone Pokémon. Deze is vast van Ho-Oh, die ik zag overvliegen.

Plotseling begint de veer te gloeien. Ik doe mijn ogen dicht als bescherming tegen de felle lichtflits die volgt. Als ik mijn opendoe is de veer verdwenen. Op de plaats waar de veer lag ligt nu een gouden amulet, met een rode edelsteen erin. Ik doe hem om.

"Bedankt." Zeg ik tegen Cyndaquil. "Kom, laten we verder gaan."

Een paar minuten later hebben we genoeg hout verzameld. Nu nog aansteken. "Striker, doe vlammenwerper!" Het werkt. Ik begin met het opzetten van mijn tent.

Dan komt Alex terug. Hij draagt twee grote emmers met water en Chokorita huppelt vrolijk achter hem aan. "Sam? Kun je even helpen?" vraagt hij. "Het is nogal zwaar." Snel loop ik naar hem toe en pak een van de emmers.

"Moet jij je tent niet opzetten?" Vraag ik.

Alex schudt zijn hoofd. "ik slaap veel liever buiten. Trouwens, ik heb onderweg wat bessen meegenomen. Kun jij die even pakken? Ze zitten in mijn tas."

Ik pak zijn tas en kijk erin, hij zit helemaal vol. Ik loop ermee naar Alex, die al druk aan het koken is. "Hé, Alex, zal ik een paar pokésoesjes maken?"

"Graag. We hebben bessen genoeg."

Ik ga snel aan de slag. Een uurtje later zitten we allemaal te eten.

"Je bent echt een goede kok. Het is heerlijk." Zeg ik.

"Bedankt. Zo te zien vallen jouw pokésoesjes ook in de smaak."

"Wat wil jij eigenlijk bereiken met deze reis?" Vraag ik.

"Ik wil meedoen aan de Jotho League. Ik word een Pokémon meester. En jij?"

"Ik ook. En ik wil ook meedoen aan de pokéathlon, die hier gehouden wordt. En als dat gelukt is ga ik naar Sinnoh, om topcoördinatrice te worden. Dan ga ik terug naar Kanto en begin een gym!"

"Jij weet echt precies wat je wilt, hè. nou, als we allebei mee willen doen aan de Jotho League, laten we dan morgen op weg gaan naar onze eerste Gymgevecht!"

Ik knik. "Dat is een topidee. We gaan ervoor!" Ik geef hem een High-five.

Die avond val ik snel in slaap. Het klinkt misschien gek, maar ik ben ontzettend blij om even geen luxe om me heen te hebben. Deze reis wordt alleen maar beter. Ik mag Alex wel. Hij is aardig en heeft ambitie. En bovendien kan hij lekker koken!

Ik ben benieuwd wat ons nog allemaal te wachten staat...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.