Hoofdcategorieën
Home » De Hongerspelen » De Capitol Spelen » De Bol - 1
De Capitol Spelen
De Bol - 1
Mijn adem stokte in mijn keel toen ik mijn over het plein werd geroepen. Alle hoofden draaide mijn kant. Ik verstijfde.
"Serena Cleaves", herhaalde Katniss. Haar ogen gleden over de menigte opzoek naar mij.
Ik slikte en stapte naar voren, het drong nog niet volledig tot me door. Het leek wel een droom, iets wat niet echt kon zijn. De menigte schoof op zij om plaatst te maken voor me zo dat ik het podium kon betreden.
"Gefeliciteerd, Serena", zei ze met een bitter lachje. Ik kon het begrijpen. Het Capitol stuurde haar twee keer de Arena in alsof ze gewoon een pop was, een pop die bespeelt werd door Snow. Ik begreep haar boosheid. Ik knikte en ging naast de 11 andere meiden staan.
Mijn luxueuze leventje was voorbij, ze sturen me de Arena in. Iemand als mij overleeft het daar nog geen minuut.
"Beste mensen van het Capitol, beschouw dit niet als wraak op wat jullie ons hebben aan gedaan. Wij pakken jullie nog mild aan, als jullie zagen wat Snow ons aan deed!" sprak Peeta die en stap vooruit zetten uit de rij met getrokken jongens.
"Dan hadden jullie Snow zo moeten aanpakken in plaats van ons" meteen nadat ik het had gezegd, wensde ik dat ik het terug kon nemen. Er viel een doodse stilte en Katniss en Peeta wierpen me een boze blik toe.
"Ja, inderdaad!" riep iemand vanuit de menigte. "Neem ons onze kinderen niet af!" riep een ander.
Ik schrok van de reacties die opstegen vanuit de menigte. Allemaal door wat ik er per ongeluk uit flapte.
Katniss deed alsof ze het niet hoorde. "Ik wens jullie allemaal een prettige Capitol Spelen, en mogen jullie innerlijke spotgaai naar boven komen!"
Toen was de ceremonie afgelopen en werden we naar binnen gestuurd. We mochten geen afscheid nemen van onze geliefde, dat was een luxe die ze ons niet gunde en we werden meteen naar het Training Centrum gebracht. Twee bewakers stonden zij aan zij van me om te voorkomen dat ik zou ontsnappen. Waar zou ik naar toe kunnen gaan? Ik kom van het Capitol, ik heb nog nooit aan rennen gedaan laat staan gevechtsport. Ik ben ongevaarlijk. De lift deuren opende zich en ik stapte uit op de twaalfde verdieping, omdat ik nummer twaalf was kreeg ik de bovenste etage. De bewakers verdwenen terug in de lift en de deuren sloten zich.
Omdat ik opgesloten zat in de bovenste etage begon ik maar wat rond te dwalen. De kamers waren prachtig, felle meubels en prachtige schilderijen fleurde dit hele gebeuren voor me op. Ik hield van kleur, vooral geel. Het was gewoon een hele vrolijke kleur.
Ik hoorde een piepje en draaide me om, die lift deuren opende zich en een lange man met goud haar en groene ogen stapte uit. Ik herkende zijn gezicht.
"Finnick?" vroeg ik ongelovig.
Reacties:
Ohhh dit ziet er interessant uit! Mag in een melding bij een nieuw hoofdstuk?
Tuurlijk, alleen ik ben nieuw en heb geen idee hoe dat moet. Haha