FanFic.nl

Vlinders en kuiltjes

Gekrulde schuldgevoelens

Louis haatte de ochtenden na feestjes. Niet eens vanwege de katers, maar omdat hij het hele huis moest opruimen voor zijn ouders thuiskwamen.
En hij haatte het omdat hij zich in nuchtere staat nog beter realiseerde dat hij misbruik had gemaakt van de alcohol die Harry overmeesterd had. Hij haatte het ook dat hij daardoor eerder wakker was geworden dan de krullenbol; het gaf hem extra tijd om te overdenken wat hij gedaan had (wat hij Harry bij hem had laten doen –)
Voorzichtig maakte Louis zijn ledematen los uit de wirwar van lakens en Harry, kroop onder de deken vandaan en wist de badkamer in te schieten voor hij Zayn onder ogen hoefde te komen. Het zou makkelijker zijn om te liegen als de geur weg was, de smaak, de herinnering –
Normaal gesproken deed douchen hem goed, maar nu diende de waterstraal alleen maar als een achtergrondmelodie voor zijn overpeinzingen. Het inzepen en afspoelen bood weinig afleiding en ook het afdrogen kon zijn gedachten niet van het schuldgevoel wegtrekken.
Louis had zich nauwelijks aangekleed toen Zayn op de deur klopte. Louis opende die en lachte schaapachtig naar zijn beste vriend, in diens ogen meteen herkennend dat ontkennen geen zin had.
‘En?’ grijnsde Zayn. Louis glimlachte naar hem, zelf niet eens wetend wat hij er precies mee bedoelde, en liep langs zijn beste vriend heen de badkamer uit, terug zijn kamer in.
Hij nam plaats op de rand van het bed en schudde voorzichtig aan Harry’s schouder. ‘Harry?’
(Ik hoef me niet schuldig te voelen, hij wist het van tevoren, hij wist van de weddenschappen, hij –)
(Was dronken.)
(Dat is niet mijn verantwoordelijkheid!)
(Natuurlijk is dat –)
Harry kreunde en tilde zijn hoofd een stukje op. Twee slaperige oogjes (twee bijzonder mooie slaperige oogjes) keken Louis aan en vanonder een eigenwijze bol krullen. Harry stootte opnieuw een protesterend geluid uit, liet zijn hoofd toen weer in het kussen zakken.
Louis wierp een blik op zijn wekker en zag dat het tegen twaalven liep, zei: ‘Het is bijna twaalf uur. Ik moet het hele huis nog schoonmaken en jij moet je moeder misschien maar eens laten weten dat je nog leeft.’
Harry keek hem vanuit het kussen aan, gaf er geen blijk van dat hij de woorden begrepen of überhaupt gehoord had, staarde alleen maar…
Het leek een eeuwigheid te duren voor Harry overeind kwam en zelfs toen wist Louis niet zeker of het zicht op het gespierde bovenlijf de situatie nou echt verbeterde. Harry gooide olie op het vuur door te glimlachen.
(De kuiltjes in zijn wangen –)
‘Ja, ik moet inderdaad maar eens gaan.’
Heel even dacht Louis dat de jongen hem opnieuw zou kussen, dat het hele verhaal opnieuw zou beginnen en hij opnieuw zou moeten douchen –
Toen was het moment voorbij en stapte Harry het bed uit, trok zijn onderbroek aan, zijn broek, zijn shirt.
‘Moet je niet douchen?’ vroeg Louis, maar Harry schudde zijn hoofd: ‘Nee, ik glip er thuis wel onder. M’n moeder sport tussen twaalf en één en m’n zus… nou ja, die kan vast d’r mond wel houden.’
Louis knikte, wist niet wat hij moest zeggen, keek in stilte toe hoe Harry richting de deur liep. In de deuropening draaide hij zich om: ‘Nou, bedankt voor de gastvrijheid. Het was interessant om een keer één van jullie feestjes meegemaakt te hebben.’ Daarna draaide hij zich weer terug, hoorde Louis hem de trap af dalen en na een korte stilte, waarin hij waarschijnlijk zijn schoenen aantrok, de voordeur openen en sluiten.
(Sinds wanneer doe ik aan schuldgevoelens?)
Hij overwoog heel even om op zijn bed te blijven zitten, te wachten tot Zayn uit de douche kwam en die zijn hoofd leeg te laten maken zoals ze dat altijd voor elkaar deden, maar hij zag er vanaf; hij betwijfelde of het langer effect zou hebben dan tot een minuut of twee na zijn climax.
Dus stond hij op en ging hij de trap af, zich er veel te bewust van dat Harry die net ook af was gedaald.
De begane grond was een rotzooi. Overal lagen bierflesjes, plastic bekertjes, stukjes popcorn, vertrapte chips en in een hoekje lag zelfs een halve komkommer. Zuchtend haalde Louis een vuilniszak tevoorschijn en begon die dapper te vullen. Intussen verzamelde hij bierflesjes in de kratten, raapte hij glasscherven bij elkaar en hij stond bijna op het punt om de stofzuiger te gaan pakken toen Zayn naar beneden kwam. ‘Zo,’ zei die. ‘Het valt allemaal wel mee met de troep dit keer.’
Louis keek hem moordlustig aan, zag Zayns speelse grijns en schoot in de lach. ‘Ga jij maar stofzuigen,’ zei hij. ‘Ik maak wel alvast ontbijt.’
‘Weet je zeker dat dat een goed idee is?’ vroeg Zayn, met zijn ondeugende twinkeling in zijn ogen. ‘Vorige keer stond het ook alleen maar in de weg.’
‘Ik heb gewonnen,’ hielp Louis hem herinneren. ‘Mijn tijdschema. Je weet dat ik erg op mijn ontbijt gesteld ben.’
Zayn trok een pruillip die Louis onwillekeurig vergeleek met die van Harry en dat was voor hem een teken dat hij zichzelf weer bezig moest gaan houden, dus liep hij naar de keuken en begon hij de eieren te kloppen.

Twintig minuten later zaten de jongens in een opgeruimd huis aan een keukentafel met allemaal geurrijke ontbijtopties. Zayn glimlachte: ‘Je slooft je altijd uit in de keuken, Lou.’
‘Je weet dat ik dat leuk vind.’
Zayn knikte. ‘Je weet dat ik het ook leuk vind.’
‘Je zorgt er maar voor. Dit ontbijt is beter dan wat je in een gemiddeld café krijgt.’
‘Ik ben nooit op tijd m’n bed uit om ergens buiten deur te kunnen ontbijten, dus ik zal je op je woord moeten geloven.’
‘Houden zo. Hierna kan het alleen maar tegenvallen.’
‘En in cafés krijg ik vast geen toetje.’
‘Toetjes bij het ontbijt zijn vrij ongebruikelijk, ja.’
Zayn zuchtte, viel even stil, zei toen, met een denkrimpel in zijn voorhoofd: ‘Soms denk ik aan later. Aan hoe het leven dan wordt, weet je wel? Huisje, boompje, beestje… Ik wil altijd seks kunnen hebben na het ontbijt. Ook later.’
Louis grinnikte. ‘Dan raad ik je aan een leuke jongen uit te zoeken. Vrouwen schijnen het minder met dergelijke uitspraken eens te zijn.’
Zayn zoog zijn onderlip nadenkend naar binnen en vroeg toen op serieuzer toon dan Louis ooit van hem gehoord had: ‘Wil jij later met een vrouw trouwen, Lou?’
‘Sorry?’
‘Gewoon, zoals ik het zeg. Denk je – denk je dat je ooit een vrouw vindt met wie je gelukkig kan zijn? Ik bedoel, ik was altijd je enige mannelijke partner, maar nu niet meer, dus, nou ja… Denk je dat je alsnog gelukkig kan worden met een vrouw?’
‘Als er een vrouw is die…’ (Kuiltjes in haar wangen heeft als ze lacht.)(Ondeugende krulletjes heeft met twinkelende ogen eronder.) ‘Op wie ik val, dan, ja.’
‘Ja, zo kan ik het ook. Als ik een vrouw kan vinden zonder tieten en met lul, dan kan ik vast ook gelukkig met haar worden. Mijn vraag is, Lou, denk je dat je ooit op een vrouw zou kunnen vallen?’
‘Alles kan tegenwoordig.’
Zayn grinnikte mistroostig. ‘Tot je besluit op jongens te vallen. Ik bedoel, alles kan, als je bereid bent de rest van je leven uitgelachen en nageroepen te worden. Het is allemaal heel nobel en zo, en ik weet dat een groot deel van mijn vrienden het geen probleem zal vinden, maar de rest van de samenleving… nee.’
Louis nam een hap van zijn ei en nam Zayn onderzoekend in zich op. ‘Je kunt gewoon in de kast blijven tot je iemand vindt met wie je verder wilt – man of vrouw, om het even. Tot die tijd kan je het stilhouden.’
Nu lachte Zayn bitter. ‘Je klinkt als m’n moeder, Lou. “Het is oké dat je gay bent, maar houdt het wel voor je. Voor de zekerheid.” Misschien word je wel weer hetero.” Ik ben gay, Lou. Oké?’
‘Oké.’
‘Oké?’
‘Het maakt me bijzonder weinig uit of je op mannen of vrouwen of dinosaurussen valt, Zayn.’
‘Stel…’ zuchtte Zayn. ‘Stel dat we allebei niemand vinden. Zullen we dan… zo blijven?’ vroeg hij, terwijl hij Louis door zijn wimpers heen voorzichtig aankeek. ‘Gewoon samen? Dat jij elke zaterdag ontbijt maakt en dan stofzuig ik desnoods je huis en –’
‘Zelfs als we wel iemand vinden, verwacht ik dat we de deur altijd bij elkaar plat blijven lopen.’
Zayn knikte, richtte zijn ogen weer op zijn eten en at de rest van zijn eten zo neerslachtig op, dat Louis besloot dat hij als beste vriend het enige moest doen wat in zo’n situatie hielp: ‘Eet nou eens door. Voorlopig heb ik geen levenspartner gevonden en ik wil traditiegetrouw graag mijn winst innen.’
(Oppervlakkige klootzak.)

Reacties: