Hoofdcategorieën
Home » Overige » healing in the past, » create some sense
healing in the past,
create some sense
Cat kon niks anders doen dan wachten. Wachten op dat gene wat haar grootste angst was, maar wat gewoon niet meer te vermijden was. Wat haar zeker voor de rest van haar leven zou bijblijven was de zware ademhaling van dat beest. Cat kon maar een ding voor zichzelf doen. Ze bleef zichzelf beloven dat ze er overheen zou komen. Het zou moeilijk zijn, maar ze zou het overleven. Het gehijg ging onverstoord verder, maar nog steeds besloot hij niet om tot de daad over te gaan. Dat vuile beest, hij leek er nog extra van te genieten om haar te laten wachten. Dacht hij dat dit de manier was om haar volledig te breken? Dan had hij de verkeerde voor zich. Ze zou zich staande blijven houden. Wat hij ook voor haar in gedachten had. Onverstoord ging Randall verder, ze hoorde bijna hoe hij aan zijn jonge heer aan het trekken was. Iets waar hij wel erg lang mee bezig was. Na een tijd waagde ze het om haar hoofd naar hem om te draaien. En toen drong de bijna hilarische waarheid tot haar door. Randall zijn aandacht was volledig gericht op zijn eigen mannelijkheid, maar ondanks al zijn pogingen leek er geen beweging in te komen. Hier lag ze dan, volledig in zijn man, zonder de kans om te ontsnappen. En nog lukte het hem niet om te presteren.
'Was het niet de bedoeling dat je mij zou vernederen? Het lijkt me dat het omgekeerde aan het gebeuren is.' Lachte ze, terwijl ze zich volledig naar hem toe draaide. De man keek verstoord op.
'Draai je om.' Zei hij enkel.
Maar Cat was niet van plan om aan zijn eisen te voldoen. Lachend bleef ze naar het zielige stuk weefsel tussen zijn benen staren.
'Weet je, waar ik vandaan kom hebben ze daar blauwe pilletjes voor. Had ik het geweten had ik er enkele voor je mee genomen.'
Even keek hij haar verbaast aan, maar toen hij besefte waar ze op doelde werd dit bestraft met een klap in het gezicht.
'Draai je om.' Gebood hij nog een keer.
'Of wacht eens. Raak je soms niet opgewonden van vrouwen? Je verkiest een penis boven borsten?'
Ze moest bijna zelf blozen van haar eigen vergelijking, maar tot haar grote vreugde leek ze daar een gevoelige snaar te hebben geraakt. Het leverde haar een nieuwe klap op, maar het deed haar alleen maar lachen.
'Jezus. Geen wonder dat je zo gefrustreerd bent. Ik bedoel, een vent die het met een vent doet. Hoe walgelijk is dat niet?'
Als Cat er in zou slagen om weer naar haar eigen tijd te gaan, dan zou ze zich bij enkele homo vrienden serieus mogen verontschuldigen, maar nu was ze genoodzaakt zich tot het niveau van deze tijd te verlagen.
'Vuile hoer!' Zijn gezicht was nu zo rood, dat de kleur bijna te vergelijken was van zijn jas. Cat kon er geen genoegen van krijgen.
'Hoer? Misschien ja, maar in tegenstelling tot jou kan deze hoer presteren als het nodig is. Is het je eigenlijk al ooit eens gelukt in het bijzijn van een vrouw?'
Heel de kamer leek gevuld te zijn met zijn woede. Een nieuwe vuistslag op haar kaak bracht haar zodanig uit evenwicht dat ze op de grond viel.
'Jij...Jij vuile...'
Hij zakte door zijn knieën en priemde een bevende vinger net onder haar oog.
'Ik maak je kapot. Jij vuile hoer. Ik gesel jouw rug net zo lang tot er geen vlees meer aan hangt. En daarna laat ik je opknopen, aan je eigen darmen.'
Zijn bruine ogen staarden met een withete woede in de hare. De hitte van zijn vuur zo intens dat Cat even vreesde dat haar ogen zouden smelten.
Maar het deed er niet toe, zolang hij zich op haar richtte, haf hij geen aandacht aan wat er achter haar rug gebeurde. Haar val was even onverwacht geweest maar toch was ze er in geslaagd om de stiletto niet te verliezen. En een laatste snee, een uithaal. Ja, het laatste stuk touw begaf het. Nu was het haar moment om haar zet te doen.
'Weet je, misschien kan ik je helpen.' Zei ze poeslief.
Hiervan leek de man even in de war. Toen hij niet verder leek te vragen ging ze zelf verder.
'Ik ken namelijk enkele truckjes. Ik verzeker het je, als ik met je klaar ben dan zal je jongeheer een en al gevoel zijn.'
De man kwam nog dichter naar haar toe.
'Ik verzeker je, jongedame. Mij nog eens belachelijk maken gaat je zaak echt niet helpen.'
'Je wilt mijn hulp niet? Nou, goed dat ik een aardig meisje ben. Gevoel krijg je namelijk erg makkelijk op een manier, en wel deze.'
En met een stevige trap plantte ze haar schoen recht in zijn mannelijkheid.
Reacties:
Jeetje
In wat voor situatie is ze nu weer beland.
Ik ga morgen het volgende hoofdstuk. Lezen
Heftig. Maar ik mag haar wel
nou nog zien dat ze daar wegkomt.
En dat ze niet zo opvalt.
A.u.
Cat weet zich wel te verstaan...