FanFic.nl

Love untill dead keeps us apart! (Draco Malfidus) 16+

3.

Miranda beatwoorde de kus wat bij Draco goed voelde. Ze lieten elkaar los en het bleef even stil. Draco en Miranda keken elkaar aan. Het bleef stil. ‘Ik denk dat ik maar naar de les moet', zei Miranda ongemakkelijk. 'Ja, zie ik je later?', zei hij. Ze knikt en loopt naar de kassen. Dat was de enige les die ze zonder Draco had. Toch was ze blij. Ze had nu tijd om na te denken. Haar vingers gingen even over haar lippen. Haar hart sloeg nog steeds hard. Soms dacht ze hem te horen als er stilte viel in de kas. 'Mevrouw de Vries opletten', zei professor Stronk streng. 'Sorry professor', zei Miranda die aan de slag ging. Toen ze klaar was liep ze het lokaal uit. Draco zat aan de andere kant van het gebouw en Miranda liep in gedachten naar de grote zaal. Het was Vrijdag dus de laatste les hadden ze al gehad. Ze ging aan de tafel van Zwadderich zitten toen Draco ook net binnen kwam lopen. Vlinders vlogen in beide hun buiken. Miranda wilde hem iets vragen over de kus maar durfde niet. Toen hij ging zitten kwam er een blos op haar gezicht. 'hoe was de les?', vroeg hij. 'saai zoals altijd', mompelt ze. misschien moest ze al haar moed bij elkaar schrapen. 'Draco?', zei ze en ze keek naar haar vingers die zacht op de tafels trilte. 'Ja?', zei hij. Ze keek hem recht in de ogen aan. 'Die kus, zat er iets achter?', haar stem werd zachter. Zijn wangen werden iets roder. 'Ja', mompelde hij. Miranda glimlachte en keek weer naar de tafel. Draco bloosde steeds meer. Hij wou haar weer kussen. Hij pakte een stukje perkament en schreef er op: Ga je mee naar buiten?. Gaf het stukje perkament en Stond op. Hij liep de grote zaal uit naar buiten. Miranda las het stuk perkament en stond ook op en liep achter Draco aan. Toen Miranda buiten kwam, duwde Draco haar de hoek in en begon haar te zoenen. Ze wist niet wat haar overkwam. Zijn handen gingen over haar lichaam. Verlangend sloeg ze haar armen om zijn nek en bewoog haar handen in zijn haar. Kriebels liepen over haar hele lichaam. Beide raakte verstrikt in een sensationele tongzoen. Toen ze zich even terugtrok glimlachte hij blosend. 'Draco ik hou van je', fluisterde ze zacht in zijn oor. Rillingen gingen over zijn lichaam. 'Ik ook van jouw', de woorden bleven in haar hoofd haken. Ook Draco kreeg de woorden niet uit zijn hoofd. Hij had dit nooit kunnen dromen. Niet alleen zijn gevoelens waren veranderd, die van haar ook. Draco voelde nog steeds vlinders.

Na een paar minuten begon het te regen. Eerst een klein beetje maar toen opeens heel hard. Ze glimlachte naar hem. Hun ogen bleven elkaar strak aankijken. Regen druppels gleden over haar lippen. hij grijnsde en drukte zijn lippen op de hare. Door de warmte van zijn lippen verdwenen de regen druppels. Beide sloten hun ogen en genoten van elkaar. Hun gedachten leken van deze wereld. Hun kleding doorweekt en hun haar dat aan hun gezichten plakte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.