FanFic.nl

Hogwarts: A true love story!

First Chapter

Elyna hoorde een getik op het raam. Ze keek om en zag een uil met een enveloppe in zijn snavel. Dit was de brief waar ze al een tijdje op zat te wachten. Zij en Bella zouden afspreken voor school weer begint. Zo gezegt, zo gedaan. De afspraak staat gepland. Één week voor school begint gaat Elyna naar Bella, om gezamenlijk nog een aantal dingen af te spreken en beetje roddelen over alle leuke jongens en natuurlijk nog wat leuke dingetjes te kopen. Dit was het moment waar ze elk jaar weer op wachtte. Ondanks het feit dat Elyna en Bella dicht bij elkaar wonen, was dit altijd het leukste moment voor de school weer begint.

“Opstaan, lieverd” zei Elyna haar vader zachtjes bij de deuropening van Elyna haar slaapkamer. Vandaag gaat ze naar Bella. “Hmmmmm” kreunde Elyna en ze draaide zich om. Een echt ochtend mens is ze niet. “Uit bed” zei haar vader, nu niet meer zachtjes. Kreunend kruipt ze uit haar bed, liep naar de badkamer en ging zich douchen. Haar vader, zo lief al hij is, begon alvast een ontbijtje voor zijn dochter te maken. Hij zou haar nog zien, vlak voor dat ze weg gaat naar school. Snel deed ze haar lange haar in een zijwaartse vlecht en liep de trap af naar de keuken. Hier at ze snel haar ontbijtje op, bedankte haar vader, pakte haar tassen en vertrok naar Bella. Ze moest rennen om de bus te halen. Aangezien ze in een buurt woont met veel dreuzels, is het de beste manier om naar de stad te komen. Niemand die je van iets vreemd verdenkt op deze manier.

Halverwege de rit naar Oxford word het donker en het begint te regenen. Elyna kijkt uit het raam. Ze ziet niks ongewoons en gaat weer rustig in de haar stoel zitten. Opeens stop de bus. Ze hoort een wolf huilen. Dit is zeker ongewoon omdat het midden begin van de dag is en het is geen volle maan. Ze bedenkt zich niet en staat op. Ze staat achterin de bus in het gangpad. Ze ziet een of ander raar wezen de bus in klimmen. Aan de bange hoofden in de bus te zien is zij de enige die het wezen ziet. Het loopt op haar af. Haar hand ligt op haar toverstaf. Een paar rijen voor haar gaat het wezen zitten. De bus begint weer te rijden. De buschauffeur kijkt in zijn achteruit kijk spiegel en kijk Elyna aan. Hij geeft aan dat hij het wezen ook kan zien. De rest van de busreis naar Oxford gebeurt er niks. Het wezen zit muisstil op zijn bank. “Het blijft verdacht” denkt Elyna. Ze houd het wezen in de gaten waardoor ze bijna haar bushalte mist. “STOP” roep ze en rent naar de deur. “Ik moest er hier uit, het spijt me”. “Geen probleem” zegt de buschauffeur en kijkt haar begrijpend aan. Ze stapt de bus uit en loopt snel naar het huis van Bella. Ze kan niet wachten om dit verhaal te vertellen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.