Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Love untill dead keeps us apart! (Draco Malfidus) 16+ » 10.
Love untill dead keeps us apart! (Draco Malfidus) 16+
10.
advertentie
Part 10.
Door: WeOnlyLiveOnce
Onderdeel van: Love untill dead keeps us apart (Tom Felton) 16+
Laatst bijgewerkt: 6 jaar geleden
Geactiveerd op: 6 jaar geleden
Foto bij Part 10.
In het volgende hoofdstuk spoel ik even een stukje vooruit XD want dan moet ik hem eerst even helemaal doorlezen. Ik ben een beetje in de war, en ik ben het hele verhaal kwijt en daarom ook een beetje een korte. Maar ik zorg dat er snel een nieuwe komt!
breed | medium | small [Kleinere Letters] [Grotere Letters]
‘Ik vond het best moeilijk’ zei Draco een paar dagen later toen de laatste examens in zicht waren . ‘Ik had er geen moeite mee’ zei Miranda lacherig. Draco lachte. "nog een paar en we zijn er vanaf', zei Draco zwaar opgelucht. 'het lukt je vast wel', giechelde Miranda geamuseerd. ze had eindelijk door dat dit voor haar makkelijk was. Ze las nog even door en liep naar haar volgende opdracht. Een konijn veranderen in een prachtig versierd doosje. Dit zou een zware test worden maar al ze haar best deed zou het lukken. Elk extra ding zou een punt zijn. Ze mompelde een spreuk. In een flits verdween het konijn en stond er een prachtig met diamanten bedekt doosje voor haar neus. Trots op haar resultaat bekeek ze het. Het was niet groot maar had veel details. Het konijntje stond op de deksel, in gelegd als mozaïek. 'Goed gedaan mevrouw, de Vries', zei professor Anderling. 'Dank u', zei ze trots. 'u kunt gaan', zei professor Anderling die haar laatste notities opschreef. in een snelle looppas liep Miranda terug naar de leerlingenkamer van zwadderich waar Draco nog in de boeken zat. Zonder reden drukte ze een dikke kus op zijn wang. 'Zo te merkte is het goed gegaan', lacht Draco. 'Helemaal, jammer dat ik het doosje niet mocht meenemen', lacht Miranda. Even later moest Draco heen. Met zenuwen loopt Draco naar professor Anderling. 'bent u er klaar voor?', vroeg ze. hij knikt. De rat voor zijn neus staart hem nieuwsgierig aan. met een zwiep veranderd de rat in en goudendoosje. Aan de zijkanten van het doosje staan kleine robijnen hartjes. 'goed gedaan', complimenteert professor Anderling. 'professor mag ik iets vragen?', ze keek me aan. 'zou ik het doosje mogen houden?', vroeg Draco. 'ja, natuurlijk', zei professor Anderling niet begrijpend. Miranda zou hem prachtig vinden. een grijns sierde zijn gezicht terwijl draco het doosje meeneemt naar de leerlingen kamer van zwadderich. Miranda keek nieuwsgierig op toen hij de leerlingen weer in kwam. 'hoe ging het?', vroeg ze. 'super en ik heb iets voor je', zegt draco met een grijns. hij haalt het doosje uit zijn tas. Miranda haar mond viel open. ‘Wat mooi!’ zei ze van verbazing. ‘Hoe heb je het meegekregen?’. ‘Heel makkelijk, ik vroeg het gewoon. Het is voor jou’ zei Draco blozend. Miranda glimlachte lief. ‘Dankje’ zei ze dankbaar en drukte een kus op zijn lippen. Draco beantwoorde het en kuste terug.
Draco, zo attend jongen