FanFic.nl

Love untill dead keeps us apart! (Draco Malfidus) 16+

16.

‘Mijn ouders zijn verdwenen’
‘Er moet een reden voor zijn, Draco. Dat weet jij ook’.
Zijn ouders waren wel vaker weg maar dan wist hij wel waar ze waren. Dit keer was het anders. Draco was bezorgd. Ze zaten aan een tafel in de lobby van het hotel. Miranda wreef rustig over zijn hand. Ze wist hoe hij hem kon kalmeren. De volgende dag zouden ze terug gaan naar Zweinstein. Hier wisten ze dat ze veilig zouden zijn. Het was al laat. Iedereen in het hotel verdween naar hun kamers. Het was erg stil.
‘Zullen we ook maar naar onze kamer gaan? Ik vind het niet prettig om in zo’n stille ruimte te zitten op moment’ vroeg Miranda aan Draco.
‘Ja’ antwoorde hij kortaf en stond op. Samen liepen ze de trap op naar hun hotelkamer. Ze sliepen op een mooie, donkere kamer. Er was een groot raam met een donkergroen gordijn die je direct zag als je de kamer binnen kwam. De muren waren bedekt met hout. Er hing een oude kroonluchter. De muren kraakte een beetje omdat het een oud gebouw was. Onder het raam stond rode bank. Naast de bank stond een klein bijzettafeltje. Tegen de linkermuur stond een grote kledingkast. Hier konden de gasten hun kleding in doen voor als ze langere tijd in het hotel zouden overnachten. Hun koffers stonden echt voor de kast. Aan de zelfde muur als de deur stond een groot tweepersoons bed. Er lag een mooie sprei over het bed in dezelfde kleur als de gordijnen. In de rechtermuur zat een boog, geen deur. Hier was de badkamer. Er was nog een duur in de badkamer voor het toilet. Het was een kamer voor stellen, dat was zeker. Boven het bed hing een schilderij van een prachtig landschap. Naast de boog naar de badkamer stond een meubel met een kleine, ouderwetste televisie er op. Toen ze in de hotelkamer waren, deed Draco de televisie aan een keek naar het nieuws. Hier was niet veel speciaals op. Wel werden er een aantal mensen vermist. Ook hier was het op dezelfde manier gebeurd als bij Draco. Hierdoor ging hij zich nog meer zorgen maken. Draco gaf Miranda een kus en trok zijn kleding uit. Hij trok haar bij haar arm omhoog van de bank en trok haar kleding uit. Hij trok haar mee het bed in en ging liggen. Hij legde haar tegen zich aan. Zo bleven ze liggen en vielen ze in slaap.

Toen Miranda wakker werd was Draco al uit bed. Hij was niet te vinden in de kamer. Ze stond op, liep naar de badkamer en deed de douch aan. Door Draco zijn gewoel had ze niet lekker geslapen. Ze kleedde zich uit en stapte onder de douche. Heerlijk, het warme water. Ze kon zo nog even lekker ontspannen en even goed wakker worden. Ze sloot zich even helemaal af. Ze ging even op de grond zitten. Ze dacht aan de afgelopen dagen. Het maakte haar gelukkig maar ook gespannen. Ondanks het feit dat ze zijn ouders net had leren kennen, vond ze het niet leuk. Ze weet hoe is om een ouder te verliezen en zou dit nooit wensen bij iemand anders, zeker niet degene waar ze gek op is. Ze stond weer op en begon haar haren te wassen. Ze ging onder het warme water staan en deed haar ogen dicht. Zo zag en hoorde ze even helemaal niks. Dit werd al snel verstoord door een hand die haar aanraakte. ‘AAAH’ gilde ze. Het was Draco die voor haar stond.
‘Wil je me niet meer zo laten schrikken?’
‘Haha. Ik zou volgende keer even kuchen’.
Draco leek opgelucht. Blijkbaar heeft hij iets van zijn ouders gehoord.
‘Mijn ouders zijn hier’
Miranda zuchte zachtjes. Ze was blij voor hem. Draco liep weg. Even later kwam hij terug, helemaal naakt. Hij keek haar verleidend aan.
‘Ik heb even een “Niet Storen” kaartje aan de deur gehangen, lijkt je dat wat?’ zei Draco op vleiende toon. Miranda grijnsde. Hij stapte de douche in en begon haar te knuffelen en te zoenen.
‘Hmm’
‘Draai je om, dan masseer ik je rug’ zei Draco.
Dit deed Miranda direct. Dit leek haar perfect. Hij begon bij haar schouder en gaf veel druk. Hij gleed naar beneden. Dit deed hij 5 minuten en daarna begon hij met het zachtjes strelen van haar rug. Hij gleed naar haar billen en begon deze te strelen. Even later draaide hij haar om en deed hetzelfde aan de voorkant. Miranda beet op haar lip, Ze vond het fijn. Draco begon weer te zoenen. Ze hadden een heerlijk intiem moment in de douche.
‘Miranda, hoe gaat het meid’ zei Narcissa toen ze in het restaurant samen kwamen.
‘Nu gaat het weer goed’ glimlachte Miranda.
Iedereen bestelde een lunch.
‘Jullie gaan straks terug naar Zweinstein’ zei Lucius streng. Draco en Miranda knikte tegelijkertijd. Ze hadden een uitgebreidde lunch en hadden alles besproken wat er was gebeurd. Ze waren verschijnseld naar een veilige plek. Waar dit was konden ze helaas niet vertellen. Niemand wist of deze plek veilig zou blijven als ze dit zouden vertellen. Het was niet duidelijk waarom de dementors zo dicht bij het van Draco te vinden waren. Hier gingen ze nog meer onderzoek naar doen. Hopelijk wisten ze snel waarom zodat ze zich er op voor konden bereiden!

Reacties: