FanFic.nl

huh

Hoofdstuk 4

de volgende dag werd ik wakker
niet door mijn wekker maar door mijn moeder.

"SANNEE! KOM WE GAAN"

ik ging op de rand van het bed zitten en vreef in mijn ogen.
na een tijdje stond ik op en ging naar de badkamer.
ik waste mijn gezicht en kleedde me aan.
toen ik alles gedaan had schreef ik nog even een berichtje naar Calum.

"Heey. ik weet dat het vroeg is. maar ik kom vandaag niet naar school.
ik moet perse naar de doctor van me moeder. je kent het wel haha. k zie je wss vanmiddag x"

ik haalde mijn mobiel uit de lader en liep naar beneden.
nadat we hadden ombeten gingen we naar de auto.

{ondertussen bij Calum}

PIEP PIEP PIEP.
Ik werd wakker door het irritante geluid van mijn wekker.
ik smeet de wekker van mijn slaap kasje en gooide de dekens over me heen.
na een kwartiertje ofz was ik echt wakker.
ik pakte me mobiel en zag dat ik een appje van Sanne had.

"Heey. ik weet dat het vroeg is. maar ik kom vandaag niet naar school.
ik moet perse naar de doctor van me moeder. je kent het wel haha. k zie je wss vanmiddag x"

"heey. jammer dat je weer niet komt. ik miss je echt heel erg.
maar vanmiddag ga jij mee met mij en de boys. xx"

"jou en de boys?"

"Ja mijn vrienden willen je echt ontmoeten echt fk irritant haha"

"owhh oke. lijkt me gezellig"

"ik hou van jou "

ik ook heel veel van jou. maar we zijn bij het ziekenhuis. ik moet gaan x"

"ZIEKENHUIS?! WAT?"

"Rustig gewoon een paar testjes. ik heb afentoe een bloedneus. en blauwe plekken waarvan ik niks weet."

"owhh. nou tis vast niks ergs. ik hou van jou <3 doeii doeii<3"

"haha ook van jou x doeii"

nee. dit mocht niet. bloed neus? blauwe plekken?..
dat had mijn moeder ook... het bleek uiteindelijk dat mijn moeder kanker had..
ze is na 4 jaar pijn en verdriet overleden.
ik miss haar.. elke dag denk ik aan haar.
ik ben bang dat ik Sanne ook verlies..

ik pakte me tas en ging naar school.

{terug bij Sanne}
toen ik een stap zette over de drempel van de ingang van het ziekenhuis bleef ik even staan. ik keek recht voor me uit en haalde diep adem..

"kom je schat"
"ja mam"

we liepen naar de lift toe.
"schat druk jij zo het knopje in? het is verdieping 4"
"ja is goed"

mijn ogen gleden naar het grote bord boven de lift waar alles op stond.
"ahhaa verdieping 4" zij ik. "Leukemie.." las ik in mijn hoofd.
we gingen de lift in. met zweethanden drukte ik op het knopje met "4" erop.

"Aghh sanne." zij de doctor torn we in zijn kantoor zaten"
"we gaan niet duizend testjes doen zoals je misschien denkt. we gaan maar 1 testje doen. het is een soort van operatie. maar geen zorgen. je voelt er niks van"
"oke is goed. kunnen we het zo snel mogelijk doen?"
"ja natuurlijk, kijk als jij je even daar gaat omkleden gaan we meteen aan de slag" hij gaf me een blauwe vuilniszak leek het wel.

ik kleedde me om in een klein hokje.
ik moest op mijn zij gaan liggen.
ze spoten narcose in mijn bloed en ik was weg gedreven.

na een tijdje deed ik me ogen open.
ik zag mijn moeder aan de rand van het bed zitten.
maar aan de andere kant zat Calum?.

ik keek me moeder verbaast aan.
"ja. ik heb jullie appjes gelezen. ik heb hem meteen gebeld" zij ze.

ik besefte nog niet helemaal wat er aan de hand was door de narcose.
maar al snel besefte ik dat ik in het zieken huis was. ik schoor om hoog
"IK GA NAAR HUIS. NU!"

*wacht eens* dacht ik bij mezelf *dit is mijn droom. mijn droom komt uit? das raar. dus ik heb ook geen kanker!*

"schat doe eens rustig" zij me moeder terwijl ze me achterover duwde.
"we hebben testsetjes gedaan.. en je hebt echt leukemie."
Calum pakte mijn hand vast.

*WAT?! dat kwam niet voor in mijn droom?! ik had juist GEEN kanker"

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.