FanFic.nl

Vrienden, Terug om te gaan! <-- afgerond

Proloog

Hey! Hallo, kennen jullie me nog? Goed nadenken. Ja! Dat meisje, die vriendin van de Kaulitz tweeling. Waarschijnlijk hebben jullie over mijn leven gelezen, misschien nog niet heel lang geleden, anderen misschien al zes of acht jaar geleden.
Wat is er veel gebeurd hè? Voor een vijftienjarige heb ik een prachtig jaar met de tweeling mogen doorbrengen voordat ze doorbraken als band. Vrienden komen en gaan en dat zal altijd zo blijven. Maar echte vriendschap kan jaren overleven. Als je je er maar voor in zet. Ik was in ieder geval klaar om de jongens los te laten zodat ze hun droom waar konden maken, maar dit betekende niet dat ik daarmee klaar was. Ik zou mijn eigen dromen en toekomst maken.

De tijd na het vertrek van de jongens had een sombere laag over mijn leven getrokken. Ik was in mezelf teruggekeerd en zat het liefst alleen op mijn kamer. Mijn ouders moesten in die tijd doodongerust zijn geweest. Op school werd ik een onderpresteerder en de leraren waren aan het begin van mijn 4e jaar bang geweest dat ik zou blijven zitten. Ja, zo bont kun je het maken in de eerste weken van school.
Pas na een gesprek met mijn vader had ik weer een doel gekregen. De stiefvader van de tweeling, Gordon, had een oude kennis van hem opgeduikeld. Meneer Bernaud had in het verleden samen met Gordon gewerkt en is nu hoogleraar aan de technische opleiding voor show en muziek. Toentertijd waren ze op zoek geweest naar meer vrouwelijke studenten om de pas begonnen opleiding aantrekkelijker te maken. Mijn vader had contact opgenomen met deze meneer en hij had een aanbod gekregen. Ik moest me door mijn middelbare schooltijd heen worstelen dan zou ik een studiebeurs krijgen op de opleiding. Deze kans hebben mijn ouders niet laten schieten. Zelf was ik wat onzeker en twijfelend over de opleiding, maar mijn ouders stimuleerde en motiveerde me ten uiterste. Tussen mijn middelbare schooldagen door moest ik verschillende cursussen doen om mijn toekomstige opleiding zo volledig mogelijk te maken. De cursussen varieerde van geluidstechniek, cursussen managen en plannen tot aan het leren werken met gereedschap. Gordon haalde me iedere donderdagmiddag op om mijn muziekkennis op te bouwen. Ik leerde noten lezen met verschillende sleutels en we behandelde samen muziekgeschiedenis. Op deze manier kreeg ik ook zo nu en dan informatie over de jongens.

Na mijn middelbare schooltijd kwam meneer Bernaud mij persoonlijk opzoeken. De hoeveelheid vrouwelijke studenten op de opleiding was nog steeds niet toegenomen en onder het oog van mijn ouders tekende ik mijn studiebeursovereenkomst. Hiermee werd de grootste stap in mijn leven gezet. Ik zou gaan studeren in het buitenland.

Na mijn eerste studiejaar werd het al duidelijk dat ik profijt had van alle gevolgde cursussen. Daarnaast had ik me volledig gestort op het studeren. Dit resulteerde in de mogelijkheid om mijn studie versneld te mogen volgen. In plaats van drie jaar studeren, mag ik binnen twee jaar het traject afleggen.

Het contact met de tweeling vervaagde snel. Ik hield contact met mijn ouders en met de ouders van Tom en Bill, maar doordat ik mij volledig focuste op mijn studie, had ik weinig tijd om overal van op de hoogte te blijven. Ook bleek dat al vrij snel dat de telefoonnummers van de jongens veranderd waren en ik niet aan de nieuwe telefoonnummers kon komen. Om mijn frustratie en verdriet van mij af te zetten deed ik er alles aan om mijn studie zo goed mogelijk door te werken.
Bij ieder album dat werd uitgebracht van Tokio Hotel kreeg ik trouw een exemplaar opgestuurd van Simone en deze draaide ik in mijn vrije tijd af.

In de tussentijd zit ik in mijn tweede studiejaar, mijn afstudeer jaar als alles mee zit. Vier jaar is voorbij gegaan. Over een paar maanden word ik twintig en daarmee ben ik niet alleen een van de weinig vrouwelijke studenten op de opleiding, maar ook een van de jongste die afstudeert. Ik studeer in Schotland en zit daar op kamers op de campus. Vijf dagen ren ik heen en weer tussen de school en mijn kamer. Meneer Bernaud is mijn voogd en aanspreekpunt geworden op de opleiding en hij heeft het beste met mij voor. Eigenlijk ben ik niets meer dan een pion voor hem om de opleiding aantrekkelijker te maken. Ik word getraind om de beste muziek en show techneut te worden en hij accepteerde geen falen. Zoals iedere week slof ik door de hoge hallen op weg naar mijn voortgangsgesprek. Iedere week weer hetzelfde praatje.

Reacties:

Eleonora zei op 17 aug 2016 - 16:41:
Klinkt heel leuk! Ik ga snel verder lezen