FanFic.nl

Vrienden, Terug om te gaan! <-- afgerond

3

Twee weken later stond ik op het winderige vliegveld van Berlijn. Ik trok mijn jack wat strakker om me heen en speurde door mijn zonnebril de omgeving af. Faith had bericht dat ik voor de grote hoofdingang kon wachten met mijn spullen. Ik had mijn koffer in mijn ene hand en mijn goed gevulde rugtas hing over een schouder. Nu keek ik rond of ik een opvallend persoon kon spotten.
Een grote Witte auto stopte op een parkeerplaats een paar parkeerplaatsen bij mij vandaan en twee lange benen kwamen de auto uit gestapt.
‘Faith?!’ Riep ik en twee ogen richtte zich op mij.
De vrouw, inmiddels een kop kleiner dan dat ik was, kwam met open armen op mij af en omklemde me in een omhelsing.
‘Wat ben jij veranderd!’ Riep ze uit terwijl ze me iets voor zich hield.
Faith had nog steeds dreadlocks in verschillende kleuren. Deze had ze als een grote knot op haar hoofd gebonden met daaromheen een bandana. Ze droeg een ronde zonnebril op haar hoofd en haar neuspiercing schitterde in het zonlicht. Ik grijnsde scheef. ‘Jij bent anders geen spat veranderd. Behalve in hoogte dan.’
Faith maakte een klikkend geluidje en knuffelde opnieuw.
‘Je bent gegroeid in vier jaar. Echt een lady!’
Ze pakte mijn koffer van me over en tilde deze naar de grote witte auto.
‘Je zult wel moe zijn van de vliegreis. We moeten helaas wel gelijk door naar het hoofdkantoor. De baas wacht,’ babbelde ze.
Ze hield het portier van de bijrijdersstoel voor me open en dankbaar stapte ik in. Al kletsend reden we over de wegen door Berlijn naar het hoofdkantoor van Universal Studio.

Faith had na haar stage bij de jongens haar opleiding afgerond. Ze had verschillende baantjes gehad, maar was uiteindelijk weer terug gekomen bij Universal studio. Daar huurde ze haar graag in voor verschillende projecten en in Duitsland was haar eigen kledinglijn al een groot succes geworden. Als ze tijd had, dan reisde ze de hele wereld over op zoek naar inspiratie en wanneer ze weer thuis was, vormde ze dit om naar haar nieuwste ontwerpen. Ik had aandachtig zitten luisteren en voor ik het wist werd ik een lange hal door geleidt naar een kantoor in het hoofdgebouw van Universal studio.

‘Welkom, mevrouw Tché.’
Een man van rond de dertig schudde mijn hand. ‘Ik ben Johan, leidinggevende en rechterhand van de directeur. Fijn dat je heelhuids bent aangekomen.’
Faith had het zich gemakkelijk gemaakt in een stoel achter in het kantoor en ik nam plaats tegenover Johan. We bespraken de overeenkomsten voor mijn stage en ik mocht een aantal formulieren ondertekenen.
‘Goed, nu die rompslomp geregeld is, zal ik je meer informatie geven over je stageproject.’
Hij haalde een folder boven tafel met daarop een bekend logo. ‘Ken je deze band?’
Ik knikte verbaasd en hoorde Faith achter me giechelen. Zij wist dit al die tijd!? Gordon dan ook. De vuillakken. Was dit met opzet? Verschillende gedachtes vlogen rond in mijn hoofd en ik werd uit deze wirwar getrokken door Johan die vrolijk door praatte.
‘Over een aantal dagen start hun wereld toer en daarbij kunnen we alle extra hulp gebruiken. Op aanraden van je hoogleraar, meneer Bernaud, heb ik je bij dit project ingedeeld.’
Achter me kuchte Faith. Johan keek haar schuin aan.
‘En op verzoek van andere figuren.’ Zei hij er langzaam achteraan.
Ik grinnikte en las de folder door. 52 landen, vijf maanden en 68 shows stond er met grote letters. Ik floot tussen mijn tanden door. Wat een project.
‘Deze aankomende week willen we dat je met de crew op stap gaat om het proces te leren kennen en om jouw taken te verkennen.’ Johan overhandigde me een grote map. ‘Dit is het draaiboek van de band.’ Een tweede map met een dubbele inhoud kwam hier bovenop. ‘Dit is alle informatie rondom de toer.’
De band moest grote plannen hebben met zo’n groot draaiboek. Johan snoof even en keek naar de deur achter mij. ‘Nog een ding, we gaan er van uit dat je je professioneel opstelt. In het verleden hebben we nog wel eens,’ hij hield even pauze en keek me recht aan. ‘akkefietjes gehad.’
Ik keek naar de stapel voor mijn neus en weer naar de folder op het bureau. Dit was mijn kans om iets voor de jongens te kunnen betekenen. Al zou het van een afstandje zijn. Ik begreep dondersgoed dat de luchtige woorden van Johan wel degelijk een zware lading hadden.
‘Denk je dat je dit aan kunt?’ vroeg Johan.
Dit zou mijn afstudeerproject zijn. Ik was hier helemaal voor naar Duitsland gekomen en hier had ik al die tijd voor gestudeerd. Dat moest op de eerste plaats komen. Dit aanbod kon ik met geen mogelijkheid afslaan. Ik stak mijn hand uit naar Johan.
‘Dat lijkt er meer op.’ Antwoorde hij terwijl ik een ferme handdruk kreeg.

De komende dagen verbleef ik in een goedkoop hotel vlak bij het hoofdkantoor. Ik bracht de dagen door met het doorlezen van alle informatie en het afreizen naar verschillende mensen die bij het project betrokken waren. Zo ontmoette ik Blake, hoofd van de muziek productie. Blake zou onder andere mijn stagebegeleider zijn en mij beoordelen op mijn kunde. Hij mixte de muziek van de jongens en zou dit tijdens de toer live vanachter zijn mengtafel in de zaal doen. Het doel was dat ik hem hier bij zou ondersteunen en hem uiteindelijk zelfs zou ondervangen als het te druk mocht worden. Blake was een gespierde schot die zelf de voorgaande opleiding had gevolgd van de opleiding die ik nu deed. We konden goed met elkaar opschieten en ik bewonderde wat hij deed. Keer op keer spraken we de routines door en oefende we in een studioruimte. Wanneer de toer zou beginnen, kon ik pas live mijn geleerde technieken oefenen.

Naast Blake werkte ik ook met Harm. Harm was het hoofd van het licht. De band had blijkbaar grootste plannen gemaakt om naast de muziek er ook een enorme lichtshow van te maken. Samen met nog vier andere mensen zorgde hij voor de show en ook hier mocht ik komen assisteren.
De dagen waren hectisch. Ik moest binnen hele korte tijd veel informatie tot me nemen en ik leerde veel mensen kennen. De dag van de start van de toer kwam steeds dichterbij.

Reacties: