Hoofdcategorieën
Home » Once Upon A Time » Een nieuw begin of zo iets! » Vliegveld.
Een nieuw begin of zo iets!
Vliegveld.
Ruim drie kwartier later stond hij midden in de vertrekhal van het vliegveld. Twee weken geleden had hij hier ook gestaan. Dat maal om Mary uit te zwaaien, toen had nog niet kunnen bedenken dat hij er twee weken later weer zou staan, om te vluchten voor Gustaaf. Een vlucht naar buitenland leek hem het beste. De kans dat Gustaaf hem daar vond was zo klein. Maar hoe kwam hij aan een vliegticket. Mary had hem verteld dat ze het ticket had besteld. Maar waar deed je dat? Hij liep rondjes op vliegveld geen idee wat hij nu moest doen. Boven zijn hoofd hingen informatieborden met de aankomst en vertrektijden van de vliegtuigen. Enkele mensen bestudeerde de borden terwijl anderen juist gehaast door de vertrekhallen rende om hun vliegtuig te kunnen halen. Baelfire hees zijn rugzak iets beter op zijn schouder en liep achter een groepje mensen aan, die in een vreemde taal spraken. Nadat hij het groepje een tijd achtervolgd had zag aan zijn linkerkant een grote loket waar een bord boven hing informatiebalie. Dat was veel belovend. Hij liep naar de balie toe en leunde op de toonbank. Een paar doodse grijze ogen staarde hem van achter een rond brilletje aan.
'Ja,' mompelde de vrouw die bij de ogen hoorde met krassende stem. 'Wat moet je?'
Ze klonk alles behalve hartelijk. Het was dat hij heel erg weg wilde uit Engeland, anders had meteen rechtsomkeert gemaakt.
'Ik vroeg me af waar ik een vliegticket kan krijgen?' vroeg hij. De vrouw keek hem aan alsof
ze een ezel voor het loket had zien staan.
'Die had je moeten bestellen' kraste ze.
'Waar?'
'Via de telefoon' mompelde ze.
'Is er een andere andere manier om aan een ticket te komen?'
'Nee,' zei de vrouw geïrriteerd.
'Alstublieft?' smeekte Baelfire. 'Ik moet Engeland echt verlaten. Ik kan echt niet langer in dit land blijven. Het maakt me echt niet uit naar welk land. Als ik maar weg kan uit Engeland. Alstublieft'
de vrouw zuchtte diep en begon een stapel papieren te doorzoeken. Na wat uren geleken had maar wat in werkelijkheid misschien maar drie minuten was geweest.
Zei de vrouw: ' Portland, Oregon'
'Wat?' vroeg Baelfire.
'Portland, Oregon' herhaalde ze. 'Daar kun je heen vliegen. In dat vliegtuig zijn nog plaatsen vrij. Mag ik je paspoort zien?'
Baelfire haalde het paspoort dat hij samen met Mary had laten maken te voorschijn en gaf het aan de vrouw. Ze keek er naar en duwde het hem vervolgens weer samen met een ticket in de hand. Hij propte het paspoort terug in zijn rugtas en staarde naar het ticket. Gate 4 ,Portland, Oregon, 12.00. dat was al over twintig minuten. Hij mocht wel rennen wilde hij het vliegtuig nog kunnen halen. Maar dat moest, hij moest zijn vlucht halen. Alleen dan kon hij aan Gustaaf ontsnappen.
Reacties:
Bij "een beetje kort" dacht ik aan een hoofdstuk van 700 woorden i.p.v. 1000, but oh well.
Though, nu ik OUAT kijk is dit hoofstuk echt geweldig, zeker als je Bae voor je ziet and actually this is kind of a Bae-ish action so I loveeeee it <3
Bae lijkt precies de meest chagrijnige mensen aan te trekken, arm joch
benieuwd hoe Mary gaat reageren als hij weg is, hoop dat ze Gus eindelijk door heeft (maar die heeft waarschijnlijk al zijn uitleg klaar, grr)
Kort maakt niet uit. Dit is spannend!