FanFic.nl

You killed your father | John Murphy

002

John schrok wakker toen hij de deur van hun appartement luid open hoorde slaan. Hij kwam overeind en liep naar de deur van zijn kamer toe, welke hij open schoof. Zijn vader werd rug op de grond gedrukt door twee bewakers van de Ark.
"Alexander Murphy, je staat onder arrest voor het stelen van medicijnen." John schrok en keek rond. Zijn blik stopte bij een wit buisje dat op de grond lag, waar de medicijnen bij de artsen altijd in zaten. Zou zijn vader...
John duwde de deur helemaal open en stoof de woonruimte in. "Pap wat is er? Laat hem los!" Riep hij en hij trok aan het uniform van een van de bewakers, maar de man gaf John een zetje, waardoor hij op de bank viel. Hij keek in het rond, opzoek naar zijn moeder, maar hij besefte zich dat ze naar de markt was om voedingsmiddelen te halen.
Hij zag zijn vader geboeid worden en deed nog een poging om een van de bewakers van zijn vader af te halen, maar het hielp niets; de bewakers waren te sterk en John was nog te ziek om echt kracht te zetten. Zijn vader werd weggevoerd en daar zat John dan, alleen op de bank in de woonkamer. Hij voelde zich dan wel een stuk fitter dan eerder, maar zijn grieperige gevoel was nog niet weg. Echter had het nu plaats gemaakt voor verdriet en angst. Wat zou er met zijn vader gebeuren? Hij wist het antwoord wel al, maar hij hoopte dat de kanselier een uitzondering kon maken.

"John!" Zijn moeder kwam naar hem toe gesneld en pakte hem vast. Hij voelde dat ze trilde en wist dat ze het had gezien. "Ze namen hem zo mee," zei John zachtjes en hij legde zijn hoofd op de schouder van zijn moeder. Ze wreef door zijn haar. "Hij heeft medicijnen gestolen, mam. Waarom?" Hij keek zijn moeder aan en ze schonk hem een klein glimlachje.
"Hij deed het voor jou. Hij raakte te nerveus om het af te wachten. Ik had al verteld dat het toch niet zou helpen en dat je vanzelf beter zou worden, maar hij wilde niet luisteren. Hij kon het niet aan zien om zijn enige zoon zo ziek te zien," vertelde zijn moeder en John voelde eens teek in zijn maag.
"Hij weet toch wat ze met hem gaan doen?" Vroeg hij zachtjes en zijn moeder knikte. "Ze gaan hem afzweven mam..." Zei hij en zijn moeder barstte in tranen uit. John sloeg op zijn beurt zijn armen om zijn moeder heen en probeerde haar te troosten, maar omdat hij zelf ook vol angst zat had hij het gevoel dat het niet lukte. Hij klemde zijn kaken op elkaar en probeerde de tranen te onderdrukken, voor zijn moeder.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.