FanFic.nl

Emo(tion)

Hoofdstuk 1.

Boem! "Klote deur!" Brad geeft een schop tegen de deur. Heeft hij weer, loopt hij tegen de deur. Ook dat nog. Hij pakt de sleutel uit z'n zak en opent de deur van het grote huis. "Pa! Ik ben thuis!" Roept hij terwijl hij de deur achter zich dicht doet. Zijn vader is boven aan de trap gaan staan in zijn ochtendjas. "Godverdomme Brad! hoe vaak heb ik nou al gezegd dat je om 2 uur thuis moet zijn? Het is verdomme half 4!" Zijn vader is rood van woede. Hij stormt de trap af richting Brad. "Ik had niet op de tijd gelet." Zegt Brad rustig. "Als jij geen verantwoordelijkheid kan dragen rot je maar op! Ik heb hier geen zin meer in Brad!" Zegt z'n vader. "Zet je me nou uit huis?! Je geeft ook niks om he? Deed je ook zo tegen mam? Niet gek dat ze weg is gegaan!" Roept Brad kwaad. Dit had hij beter niet kunnen zeggen. "hoe durf je zo tegen je vader te praten!" Zijn vader loopt naar hem toe en voor Brad het weet raakt zijn vader's vuist, zijn hoofd. Alles word wazig, hij is niet eens in staat 'auw' te zeggen. Brad wachelt naar de deur en trekt hem moeizaam open. Hij wil hier weg, en snel ook. "Brad... wacht, ik wilde je niet..." Stameld zijn vader. "Val toch dood zak." Brad kijkt hem kwaad aan en trekt de deur achter zich dicht. Hij heeft pijn, veel pijn. Zijn vader heeft hem heus wel eens eerder een pak slaag gegeven, maar nog nooit zo heftig. Brad loopt naar het park buiten de stad. Alles is nog steeds wazig. Zijn hoofd klopt als een gek. Hij voelt met zijn hand over de plek. Er loopt een straaltje bloed over zijn hoofd. Met zijn mouw veegt hij het bloed weg. Waar moet hij eigenlijk heen? Mike en Myra slapen vast nog. Dan gaat hij maar naar Lost Highway, dat is zijn tweede thuis. Ik het park heeft hij toch niks te zoeken.

(Sorry dat dit eerste hoofstuk zo kort en saai is. De volgende hoofdstukken zijn beter)

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.