FanFic.nl

Emo(tion)

Hoofdstuk 2.

Brad zit tegen een muurtje. Hij staart wat voor zich uit. Verzonken in gedachtes. Het valt hem nu pas op hoeveel graffity er op de muren zit. Allemaal gemaakt door verschillende jongeren, met verschillende verhalen. Elke tekening heeft een unieke betekenis. Links van de hoge muur, staat een tekening die hij van Scarlett heeft gemaakt. Wat was hij er lang mee bezig geweest. Maar hij had het over voor haar. Met zwart had hij haar gezicht na gespoten met haar wapperende haren. Er verschijnt een lach op zijn gezicht. Hij houd ontzettend veel van Scarlett, zij is het enige lichtpuntje in zijn leven. Hij is blij dat hij Lost Highway heeft ontdekt. Het was letterlijk een verlaten snelweg. Ooit was er een auto over de vangrail gevlogen. Het wrak van de auto ligt er nog steeds en is nu een soort 'podium'. Er spelen weleens wat jongeren op hun gitaren. Zo is er een beetje sfeer. Hij liep een paar jaar geleden samen met Mike over de verlaten snelweg om te skaten. Daarna hebben ze er een hangplek van gemaakt voor jongeren die het kut hebben. Mooie tijd was dat toen. Brad lacht erbij en langzaam valt hij in slaap.

"Jo Brad! Brad!" Roept Mike. "Huh? Wat?" Brad wrijft in z'n ogen. "Wakker worduuun, we hebben veel te doen vandaag." Zegt Mike. Brad staat op. "Wat? Wat moeten we doen dan?" Vraagt hij slaperig. "Jij vergeet ook alles he? Joey is jarig sukkel. En er komt een party weet je nog? We moeten nog vet veel regelen." Zegt Mike. Oh ja, helemaal vergeten. Joey is een goeie vriend van hem. En het is traditie om een party te geven als er iemand jarig is. Geen saai feestje met kinderachtige slingers natuurlijk. Maar een echte party. "Das waar, ik was het vergeten." Zegt Brad. Hij kijkt om zich heen. Het is al best druk in Lost Highway. Er staan al zeker 12 mensen. En er komen er vanavond nog veel meer. "Hi guysss." Zegt Myra. Ze is er inmiddels bij komen staan. "We moeten nog een taken verdeling doen he? Brad roep jij ze even bij elkaar?" Zegt ze. "Ja is goed." Brad loopt naar het auto wrak en klimt erop. "Hey jongens, jongens!" Roept hij. Als hij hun aandacht heeft, gaat hij verder. "Zoals jullie weten, en ik bijna vergeten was, is onze vriend Joey vandaag jarig, en dus geven we natuurlijk een party. Maar er moeten taken worden verdeeld, dus als jullie even willen helpen zou dat awesome zijn." Zegt hij. "Ja sure, wat moeten we doen?" Roept iemand. "Als Mandy, Ryan en Jake voor de drank kunnen zorgen, en Famke, Amber en Carsten voor de decoratie en al die shit, dan zorgen Mike, Myra en ik wel voor de muziek oke?" "Ja geen probleem, hoeveel mensen komen er?" Vraagt Ryan. "Een kleine 50 man." Zegt Brad. "Waar wil je zoveel drank gaan halen? Ze gaan echt niet zoveel bier verkopen aan drie tieners hoor." Zegt Ryan. "Hij heeft wel een punt Brad, als de politie komt, zijn we de lul." Zegt Mike. "Dan koop je het toch bij verschillende winkels?" Zegt Brad rustig. Ze moeten niet zo moeilijk denken. "Oke dan, komt goed." Zegt Ryan. "Mooi. Nou let op, het is geen kinderachtige surprise party, maar het moet wel een beetje geheim blijven oke? Dus bekken dicht. Thanks voor jullie medewerking, jullie zijn awesome." Brad maakt een kleine buiging en springt dan van de auto. Hij kan niet wachten tot hij Scarlett kan zien, zij komt vanavond ook. Hij heeft haar trouwens al een tijdje niet gezien. Mike en Myra staan wat met elkaar te kletsen. "Hey Mike, gaan jullie mee naar Duncan? We moeten vragen of hij vanavond wil spelen met z'n band." Zegt Brad. "Ja is goed, ga je mee Myra?" zegt Mike. "Gaat niet, ik moet om 4 uur thuis zijn om huiswerk te maken." Zucht Myra. "Ah kom op, laat die shit. Bovendien hebben we je nodig. Duncan wilt vast niet als wij et vragen, maar als jij het vraagt wilt hij mischien wel." Zegt Brad. "Ugh, vooruit dan maar."

Ze lopen met z'n drieeën naar Duncan's huis. Hij is een paar jaar ouder dan hun en woont samen met wat vrienden waarmee hij een band vormt: The Death Future. Hij en Brad mogen elkaar niet zo, maar hij is de enige in de buurt die goed kan spelen. Het moet maar. Hopelijk vraagt hij er niet teveel voor. Ze zijn er. Mike belt aan, en even later word er open gedaan. "Wat moeten jullie?" Zegt Duncan. "We kwamen vragen of jullie vanavond kunnen spelen op Joey's party." Zegt Brad. "Waarom zou ik? Jullie hebben toch niet eens geld." Zegt Duncan. "Toe Duncan, jullie zijn de enige band in de buurt die goed is, en we hebben wel geld." Zegt Myra. "Hmm, vooruit dan, omdat jij het bent." Hij knipoogt naar Myra, en Mike rolt met zijn ogen. "Dus, over de prijs, hoeveel wil je hebben?" Vraagt Brad. "$130" zegt Duncan. "$130?! Ben je geschift!?" Zegt Brad. "Dan niet he lozertje." Duncan wil de deur dicht doen, maar Myra steekt haar voet ertussen. "Wacht, is $120 ook genoeg?" Vraagt ze. "Vooruit." Antwoord Duncan. ze pakken alle drie wat geld uit hun zak, het komt gelukkig goed uit. "Kut!" Brad laat zijn geld vallen. Hij bukt zich en raapt het op om aan Duncan te geven. Hij zwiept een zwarte pluk haar weg. "Zozo, gevochten groentje?" Zegt Duncan. Shit! Hij was z'n wond helemaal vergeten. "Nee, gevallen. Nou heb je je geld? Wees er vanavond om 8 uur." Zegt Brad. Duncan knikt en sluit de deur. Brad draait zich om en wil weglopen. "Brad wacht even!" Myra gaat voor hem staan en doet de pluk opzij. "Jezus Brad, wat heb jij gedaan? Moet je daar niet mee weggaan?" Vraagt ze. "Het is niks, gaat wel over. Kom, we gaan terug naar Lost Highway."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.