FanFic.nl

Emo(tion)

Hoofdstuk 5.

Brad wrijft in zijn ogen. Het felle zonlicht heeft hem wakker gemaakt. Hoe laat zou het zijn? Brad gaat rechtop zitten en pakt zijn telefoon. 8:00, das best vroeg. "1 bericht gemist" geeft de telefoon aan. Brad tikt op het appje en leest het.

Mike: "Brad waar zit je??? Laat ff iets weten."

Shit, das waar. Ze maken zich natuurlijk zorgen om hem. Zal hij iets terug sturen? Nah, wat maakt het nog uit? Hij wil niet eens meer terug naar Lost Highway. Nee... hij moet wel terug. Hij kan z'n vrienden toch niet zo laten stikken? Brad staat op en loopt naar Mike's huis. Hij belt aan, en Mike doet open. "Brad! Eindelijk, we hebben overal gezocht!" Zegt Mike. "Blijkbaar niet in het park." Zegt Brad droog. "Heb je daar gezeten?? Waar heb je dan geslapen?" Vraagt Mike. "Op een bankje." Zegt Brad. "Kan ik vanavond hier slapen?" "Ja tuurlijk, kom binnen." Zegt Mike. Ze ploffen neer op de bank. "Brad, waarom liep je gisteren weg van Joey's party? Zo ben jij niet." Zegt Mike. "Ik vind het ook lullig voor Joey... maar ik moest daar weg." Zegt Brad. "Scarlett en Duncan... ik betrapte ze gisteren achter het muurtje... Ik werd kwaad en gooide een bierflesje richting Duncan... en Scarlett heeft me... gedumpt." Zegt hij somber. "Sorry man... dat wist ik niet. Eigenlijk zou jij het uitgemaakt moeten hebben, ze ging gewoon vreemd." Zegt Mike. "Meen je dit Mike?!" Brad staat op. "Ik weet dat ik een player ben die al zoveel meiden heeft gehad, maar ik hield écht van haar weet je?! Ik zou haar nooit hebben gedumpt... ze betekende alles voor me, en dat weet je." Zegt Brad. "Sorry... Ik bedoelde het niet zo." Zegt Mike. Brad gaat terug zitten. "Wat maakt het ook nog uit? Wat heb ik nog voor leven?" Zegt Brad depressief. "Kom op Brad, zo moet je niet denken." Zegt Mike. Mike ziet in Brad's ogen dat hij het er heel moeilijk mee heeft. Kon hij hem maar helpen. Wat een kut streek van Scarlett! "Hé uhm Brad... Ik weet dat ik verder niet veel voor je kan doen, maar je mag hier wel blijven zolang je wilt. M'n moeder vind het vast niet erg." Zegt Mike. "Thanks Mike, dat wardeer ik." Zegt Brad. "Ik stuur Myra even een berichtje dat je veilig bent. Ze was enorm ongerust." Zegt Mike. Brad knikt. Mike pakt zijn telefoon en typt een bericht.

Mike: "hey Mier. Brad is oke, hij heeft in het park geslapen en is nu bij mij."

Even later stuurt ze een berichtje terug.

Myra: "Oh gelukkig! Doe hem maar de groetjes "

"Je krijgt de groeten van Myra." Zegt Mike. "Thanks." Zegt Brad. "Is het goed als ik even wat sigaretten ga halen?" Vraagt hij. "Ja sure." Zegt Mike. "Ik ben over een half uurtje terug oke?" Zegt hij. Mike knikt. Brad loopt naar de gang en doet de deur achter zich dicht. Hij pakt zijn oortjes en zet wat muziek aan op zijn telefoon.

"I walk a lonely road,
the only one that I have ever known.
Don't know where it goes,
But It's home to me.
And I walk alone, oh oh ooh oh oh."

De prachtige muziek van Green Day komt hem te gemoet. En voor dat hij het weet, is hij al bij de tabakzaak. Tegen het muurtje zit een jongen. Hij heeft een zwarte broek aan, een rood geruite blousje en een grijs shirt. Onder zijn muts komen bruine plukken haar vandaan. Brad schat hem ongeveer 18, iets ouder dan hem. "Hey jochie, jij ziet er slecht uit zeg." Zegt de jongen. Brad trekt zijn oortjes uit en doet ze in zijn zak. "Thanks, ik weet het." Zegt hij rustig. "Ik heb wel ies voor je als je wilt." Zegt de jongen. Brad komt dichterbij. De jongen staat op en steekt zijn hand uit. "Ik ben Parker." Zegt hij. Brad geeft hem een hand. "Brad." Zegt Brad. "Dus Brad, hoe komt het dat je hier zo alleen over straat loopt?" Vraagt Parker. "Lang verhaal, niet interessant." Antwoord Brad. "Zeg, dat spul waar je het over had, welk spul bedoel je?" Vraagt Brad. "Het zijn pillen." Zegt Parker. "Ze geven je rust." "Drugs dus?" Vraagt Brad. "Yup, interesse?" Vraagt Parker. Zal hij dit wel doen? Brad aarzelt even. "Doe maar." Zegt hij uiteindelijk. "Nice, voor $15 zijn ze van jou." Zegt Parker. Brad pakt het geld, dat eigenlijk bedoeld was voor sigaretten, uit zijn zak en geeft het aan Parker. "Nice om zaken met je te doen Brad, kom langs wanneer je wilt. Ik ben altijd hier te vinden." Zegt Parker. Brad knikt. "Later." Brad loopt terug naar Mike's huis. Hij doet de pillen in zijn zak, Mike mag ze absoluut niet vinden.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.