FanFic.nl

Siënna

Vindiceren

Ik draai nog is voor de spiegel om zeker te zijn dat alles juist zit. Maude is het beste restaurant van heel LA dus ik kan moeilijk in een jeansbroek aankomen. Gelukkig heb ik kleding voor alle gelegenheden voorzien. Na lang kiezen heb ik toch besloten om een kleedje aan te doen en schoenen met een hoge hak. Bill is 2 meter groot dus ik wil niet al te klein lijken. Mijn haar laat ik gewoon loshangen en voor ik de kamer uitloop pak ik nog mijn zwarte clutch mee. Oké, hier gaan wij dan. Om eerlijk te zijn voel ik mij wat zenuwachtig. Als ik beneden in de woonkamer aankom, zie ik dat Tom alleen in de zetel ziet. Een Déjà vu gevoel.
‘Hey, zit je hier weer alleen?’ Vraag ik als ik de woonkamer binnen loop. Tom kijkt op en ik zie dat zijn ogen groot worden, hij bekijkt mij van top tot teen en blijft staren.
‘Ben ik goedgekeurd?’ Vraag ik lachend, hij blijft staren en ik voel mij ongemakkelijk worden.
‘Um.. ja… wow, je ziet er adembenemend uit. En ik zeg dat niet zo maar.’
‘Dank je, voel mij wat zenuwachtig.’ Geef ik toe.
‘Is toch niet nodig, je ziet er echt goed uit…’ Hij stopt maar ik zie dat hij nog met iets zit. Net als ik wil vragen, begint hij terug met spreken.
‘Siënna, ik… pfff moeilijker om te zeggen dan ik dacht … ik, wij zijn…’ Hij stopt abrupt en ik zie hem achter mij naar iets of iemand kijken. Ik draai mij ook om en daar staat Bill.
‘Hey, wow Si, prachtig echt waar. Klaar voor te gaan?’ Nee, ik wil niet gaan, ik wil weten wat Tom nog te zeggen heeft.
‘Um.. ja, alleen, Tom je was iets aan het zeggen?’
‘Doet er niet toe, geniet er van.’ Hij loopt naast mij door en gaat naar boven. Shit hé!
‘Zijn wij weg dan?’
‘Ja, jij ziet er ook goed uit hoor.’ Zeg ik nog rap en ik meen het ook. Hij heeft een wit hemd aan en een zwart broek, zoals altijd heeft hij veel juwelen aan maar alles past bij elkaar. Als wij naar buiten lopen zie ik hem zenuwachtig worden.
‘Is er iets?’ Vraag ik wat onzeker.
‘Nee, allé, het is te zeggen. Ik rij niet zo graag in LA. Ik panikeer nogal rap. Meestal rijdt Tom en zit ik gewoon naast hem in de auto.’
‘Ah zo, heb je graag dat ik rijd?’ Hoe moeilijk kan het zijn? Ze rijden hier ten minste aan de juiste kant van de weg. Bill kijkt mij dankbaar aan en voor ik het weet smijt hij de sleutels richting mij. Nog net op tijd vang ik de sleutels en loop naar de bestuurderskant.
‘Jij weet de weg of stel ik de gps in?’
‘Neen, is niet nodig ik weet de weg.’
Onderweg kletst Bill over van alles en nog wat. Ik probeer mij te concentreren op de weg en af en toe maak ik een instemmend geluid.
Aangekomen aan het restaurant, parkeer ik en lopen wij naar de ingang. De ober herkent Bill onmiddellijk en zonder veel woorden uit te wisselen wijst hij ons naar een klein tafeltje helemaal achteraan. Het restaurant ziet er gewoon adembenemend uit. Alles is zo smaakvol en modern ingericht met een open keuken.

Bill kijkt mij aan en ik zie zijn ogen twinkelen.
‘Amai Bill, ziet er echt geweldig uit.’
‘Wacht tot dat je het eten proeft.’ Ik had verwacht dat wij de kaart zouden krijgen maar Bill doet gewoon teken dat wij twee glazen Champagne gaan drinken en de 8 gangen menu gaan eten. Ik kijk hem met een glimlach aan.
‘Jij weet ten minste hoe dat je een meisje mee uit eten moet nemen.’ Zeg ik speel.
‘Geloof het of niet, zo vaak neem ik meisjes niet mee uit eten hoor.’ De over komt er aan met twee glazen champagne en een bordje met hapjes. Nadat hij zeer gedetailleerde uitleg geeft van wat wij gaan eten, loopt hij terug naar de keuken. Bill heft zijn glas op.
‘Op u!’
‘Op ons!’
Wij nemen allebei een slok en dan kijkt Bill met doordringende ogen naar mij.
‘Oké, ik kan niet langer wachten. Wat is er tussen u en Tom aan de hand?’
Dit had ik niet verwacht. Even weet ik niet wat antwoorde ik staar wat ongemakkelijk naar mijn glas en neem nog een slok. Dan besluit ik om gewoon eerlijk te zijn.
‘Wel, ik weet het niet. Voor ik hier kwam had ik daar wel een idee van maar nu niet meer.’
‘Ik snap wat je bedoelt? Elle?’
Ik maak een instemmend geluid en neem terug een slok. En dan begin ik terug te praten.
‘Het is gewoon, ik had er geen idee van Bill. Hij heeft mij nooit verteld over Elle, over het feit dat hij een vriendin heeft. Waarom niet vraag ik mij dan af? Dat is niet iets dat je zomaar vergeet te vertellen. Ah btw ik heb een vriendin maar zo belangrijk is dat eigenlijk niet. En heb ik al die signalen verkeerd begrepen?’
Ratel ik af, het moet er uit. En misschien is Bill niet de juiste persoon, aangezien dit alles over zijn broer gaat maar ik heb op dit moment niemand anders om tegen te praten.
‘Ja, dat heb ik hem ook al vaak gezegd. Maar Si, ik… ik mag dit waarschijnlijk niet zeggen maar ik ga het toch doen. Want ik ken mijn broer en ik weet hoe hij is en ik wil hem niet ongelukkig zien. Soms weet hij echt niet wat goed voor hem is. Si, hij heeft u echt graag, ik zou bijna durven zeggen dat hij u graag ziet. Die dag in het ziekenhuis toen ik wakker werd zat hij aan mijn bed. Hij vertelde over de avond voordien maar om eerlijk te zijn hij vertelede meer over u en hoe geweldig jij was dan over het accident. Toen wist ik al dat jij niet zomaar een vreemde voor hem bent die ons uit de nood heeft geholpen.’ Hij last even een pauze in en neemt ook een slok. Ik ben op van de zenuwen en mijn glas is al half leeg. De ober komt er aan met twee kleine borden. Voor Bill verder kan gaan, zet de ober de borden voor ons neer en begint hij aan zijn uitleg.

Eens hij weg is, leunt Bill weer over de tafel en kijkt mij aan.
‘En ik ken je nog niet zo lang S, maar ik weet dat hij ook niet zomaar een jongen is die je hebt geholpen. Er is meer tussen jullie. En ik wil jullie heel graag gelukkig zien.’
‘Hij heeft een vriendin Bill, ik weet niet wat jij daar onder verstaat maar voor mij betekent dat, afblijven!’
‘Maar hij ziet haar niet graag.’
‘Wel, dan is het aan hem om een beslissing te nemen. Ik ga niet vragen om haar te dumpen. Ik ga niet tussen hun komen.’
Bill zucht, ‘hij is niet gelukkig, dat zie ik zo.’
‘Bill nogmaals, niet aan ons om die beslissing te nemen. Hij zal haar wel graag zien anders blijf je niet in een relatie.’ Bill zucht nogmaals.
‘Ik wil daar niet meer over praten, wij zijn nier om ons te amuseren.’
‘Dat is waar, maar …’
‘Neen, shush. Ik wil het niet meer horen.’ Als ik zie dat hij nog iets wil zeggen. Leg ik mijn vinger op zijn lippen. Bill had dit duidelijk niet verwacht en barst in lachen uit. Ik kan het ook niet meer houden en begin te lachen.
Voor de rest van de avond wordt daar niet meer over gepraat. Wij amuseren ons te pletter. Bill is echt zo grappig en het eten is overheerlijk. Tegen 22 uur lopen wij het restaurant buiten. Bill pakt mij nog vast en geeft mij een knuffel.
‘Bedankt, was echt gezellig.’
‘Graag gedaan Si. Nog zin om iets te gaan drinken of liever naar huis.’
‘Ik wil niet naar huis laten we nog iets gaan drinken.’
‘Tequilaaaa…’ Hoor ik Bill nog zeggen als wij naar de auto lopen.


Koppijn!! Dat is het enige wat ik momenteel voel. Mijn kop staat op barsten. Wat hebben wij gisteren gedaan? IK voel mij misselijk als ik probeer recht te komen. Shit hé! Hoe meer ik wakker word, hoe meer ik mij van gisteren herinner. Na het eten zijn wij doorgegaan naar een bar. Vrienden van Bill waren daar al. Toffe mensen maar amai, ze kunnen drinken hoor. Ik weet niet juist wat ik allemaal gedronken heb of hoeveel, wat ik wel weet is dat iemand Tom gebeld heeft en hij is ons komen halen. Shit! Ik hoop dat ik mij niet belachelijk heb gemaakt. Ik sta op en loop richting de badkamer. In de spiegel kijken is geen optie ik wil mezelf geen hartaanval bezorgen. Ik kleed mij gewoon uit en ga onder de douche staan. Komaan Siënna wakker orden.
Als ik mezelf semi presentabel vind loop ik naar benden. Mijn kop gaat elk moment uiteen barsten en ik voel mij nog altijd misselijk. Als ik de keuken binnen loop hoop ik vurig dat ik niemand zo onder ogen moet komen. Maar heellaas, Tom zit daar, met een tas koffie in zijn handen en zijn IPad voor zijn neus.
Als hij mij ziet binnen komen staat hij recht, loopt naar de kast, pakt een dafalgan en een glas water.
‘Asjeblieft, je kunt het gebruiken denk ik.’
‘Dank je. En Tom, sorry van gisteren. Wij hadden ons zo niet moeten laten gaan.’
‘Geeft niet, ik ben ook jong geweest.’ Hij lacht, dat is toch een goed teken.
‘En sorry dat je ons nog moest komen halen.’
‘Geeft niet, echt waar. Ik ben blij dat ik jullie ben komen halen. Anders was het niet veilig geweest.’
‘Tom?’ Vraag ik met een bang hartje. ‘Ik heb toch niet… ik bedoel ik heb toch niets gedaan dat ik anders ook niet zou doen?’
‘Haha… neen, jij was heel rustig eigenlijk. Bill daarentegen heeft twee pogingen ondernomen om uit het raam te kruipen.’
‘Oh nee, ik voel mij zo slecht. Dit is één avond drinken echt niet waard.’
‘Trouwens, dit wil je misschien niet zien… maar toch… kijk even.’ En hij draait zijn Ipad richting mij.
Neen, neen, neen, hoe kan dit? Wie? Wat? Oh shit hé! Ik leg mijn hooft op de tafel en zucht. Blijkbaar heeft iemand foto’s van mij en Bill getrokken. Wij die bij Maude naar binnen gaan. Een foto als ik mijn vinger op zijn lippen leg, wij die aan het lachen zijn en nog een foto als wij buiten staan te knuffelen. Ik wil terug naar bed en slapen tot dit achter de rug is.
‘Blijkbaar ben jij de nieuwe crush van Bill.’
‘Tom, die foto’s zijn helemaal uit context gehaald.’
‘Hey, mij moet je daar niet van overtuigen hoor. Ik ken ze al goed genoeg.’
‘Shit.’ En dan valt mijn frank. Waar is Elle eigenlijk? Ik kijk op naar Tom.
‘Waar is Elle? Yoga?’ Ik zie hoe hij zich ongemakkelijk begint te voelen.
‘Um, Elle is terug naar huis. Denk ik.’ Ik kijk hem aan met een verwarde blik.
‘Wel wij hebben gisteren nog een woordenwisseling gehad en ja, het is beter als zij even terug naar haar huis gaat.’ Ik weet niet goed wat zeggen, ik blijf hem aankijken, hij lacht zwak en wend zijn blik af.
‘Kom, jij moet terug gaan liggen. Rust nog wat uit, dan kan u lichaam wat herstellen. Ik ga ontbijt halen.’
‘Mag ik niet mee, ik wil wat frisse lucht.’ En bij u zijn denk ik in mezelf.
‘Natuurlijk mag je mee.’ Ik zie zijn ogen terug lachen.

How can I think I'm standing strong,
Yet feel the air beneath my feet?
How can happiness feel so wrong?
How can misery feel so sweet?
How can you let me watch you sleep,
Then break my dreams the way you do?
How can I have got in so deep?
Why did I fall in love with you?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.