FanFic.nl

Siënna

Begeerte

Echt leuk was het niet in de club, toch niet voor Tom en mij. Jack bleef doorkletsen tegen mij over voetbal en dat hij nog gespeeld heeft in Collage. Ik had er niet veel interesse in. Sowieso interesseert sport mij niet zo. Om de 30 sec maakte ik een instemmend geluid om hem het gevoel te geven dat ik nog aan het opletten was. Bill daaraan tegen amuseerde zich kostelijk. Om 3 uur zijn Tom en ik toch naar huis gegaan. Tom was niet echt ongerust en zei gewoon, ‘Bill geraakt wel thuis.’
Onderweg naar de auto, kan hij het niet laten en pakt mijn hand vast. Ik kijk hem vragend aan. Als hij mijn blik ziet, geeft hij mij een knipoog.
‘Ik wil even genieten van dit moment, om eerlijk te zijn, het kan mij niet schelen of ze een foto nemen of niet.’
‘Wel, in dat geval..’ en ik stop om hem een kus te geven. Dat ze het maar vereeuwigen met een kiekje! Ik zie hem graag en het mag geweten zijn.
In de auto besef ik dat ik binnen twee weken al terug naar huis ga en een eng gevoel overvalt mij. Hoe moeten wij verder als ik bijna aan de andere kant van de wereld zit en hij hier? Zo ver had ik dus niet nagedacht toen ik hem vroeg om ons een kans te geven. Lange afstandsrelaties slagen bijna nooit. Ik moet mezelf niet voorliegen.
‘Si, scheelt er iets? Je kijkt zo, ik weet het niet, bang bijna?’
‘Niets, ik was gewoon aan het denken…’
‘Ja, zeg maar..’
‘Neen, het is dom.’
‘Siënna? Ik wil het weten.’
‘Ik was aan het denken dat ik binnen twee weken al naar huis ga. Ik wil er niet aan denken om eerlijk te zijn.’
‘Komt wel goed, wij vinden daar wel iets op. Ik beloof het je.’ Ik maak een instemmend geluid. Ik wil hem heel graag geloven. Mijn twijfels stop ik even heel diep weg. Ik heb nog twee weken met hem en ik ga hier volop van genieten.
Eerste wat ik doe als wij thuis zijn, is mijn schoenen uit doen. Oh dat voelt echt goed. De hondjes komen ons al kwispelend tegenmoet. Tom kijkt mij aan en dan terug naar de honden.
‘Vind je het erg als ik ze nog even ga uitlaten? Ik beloof dat ik heel snel terug ga zijn.’ Vraagt Tom.
‘Natuurlijk niet, ik ga mij douchen, tot zo.’ Ik geef hem nog een kus voor ik naar boven loop.
Even tijd voor mezelf vind ik absoluut niet erg. Ik haal mijn make-up af en kam mijn haar uit voor ik onder de douche ga staan. Ik ontspan helemaal als ik de warme stralen op mijn lichaam voel. Een douche op het einde van de dag is geld waard. Ik probeer niet meer te denken over hoe de relatie gaat zijn als ik terug naar België moet. LA is te ver om in het weekend even op bezoek te komen en aangezien ik maar 32 vakantiedagen heb per jaar, waar ik al 20 dagen van heb opgebruikt, kan ik ook niet om de maand verlof vragen. Mijn baas zou dat nooit goed vinden trouwens. Als ik aan mijn werk denk voel ik hoe mijn spieren in mijn nek weer samentrekken. Jup stress!
Ik probeer mijn hoofd leeg te maken als ik kauwde vingers op mijn rug voel. Ik verstijf voor een second maar het gevoel dat hij mij geeft, doet mij als nel terug ontspannen. Ik draai mij om en voel hoe zijn hand mijn beweging volgt, van mijn rug naar mijn heup.
‘Oh God jij bent mooi.’ Fluistert Tom naar mij en automatisch zet ik een stap dichter naar hem. Hij strijkt mijn nat haar naar achter en komt nog een stap dichter. Hij laat zijn hand van mijn nek naar mijn borst glijden, dan naar mijn buik en blijft hangen op mijn heup. Zijn aanrakingen bezorgen mij kippenvel en ik voel de spanning stijgen tussen ons. Zijn vingers strelen mijn heup en ik kan de spanning bijna niet meer aan. En dan komt er verlossing, ik voel zijn perfecte lippen op de mijne. Een explosie in mijn buik en ik wil niet dat hij stopt. Ik wil niet dat dit ooit stopt. Zijn lichaam zo dicht tegen het mijne. Tom duwt mij tegen de koude douche wand aan en wij kussen heviger dan ooit. Hij pakt mij op en ik slaag mijn benen rond zijn heupen. Met zijn één hand leunt hij tegen de wand en met zijn andere hand heeft hij mij vast. Ik voel zijn lippen in mijn nek en hij fluistert, ‘ik hou van je Siënna.’
‘Ik hou ook van je Tom.’
Ik voel hoe hij binnen in mij komt en ik kan een kreun niet onderdrukken.
Het voelt alsof wij één zijn. Niets of niemand bestaat er nog alleen hij, ik en het water dat over onze lichamen stroomt.

Ik voel zachte lippen in mijn nek, op mijn schouder, op mijn rug,... En om eerlijk te zijn weet ik niet of ik droom of is dit nu echt? Voelt fijn aan en ik blijf nog even genieten.
‘Goeiemorgen schoonheid.’ Hoor ik Tom fluisteren, hmm het is dus echt en ik droom niet.
Ik doe mijn ogen open en draai mij om. Zijn prachtige bruine ogen fonkelen van geluk en ik kan het niet laten om te lachen. Hij maakt mij kop zot.
‘Hey’, fluister ik. Gisteren nacht was ongelofelijk, ik kan het niet uitleggen. Het was bijna te mooi om waar te zijn. Hij geeft mij een kus en drukt mij nog even tegen zich aan.
‘Ik moet vertrekken, binnen 30 minuten moet ik in de studio zijn voor opnames. Maar ik wil niet gaan. Ik wil in bed blijven liggen, met jou.’
‘Hmm klinkt niet slecht.’ Ik verberg mijn hoofd in zijn nek en snuif zijn geur op. Hmmm ik kan hier zo nog dagen blijven liggen. Ik ben bijna terug in dromenland als ik zijn gsm hoor afgaan. Met veel tegenzin neemt hij op.
‘Met Tom.’ Ik hoor niet wat die andere persoon zegt maar ik hoor Tom luid zuchten.
‘Ja, ik vertrek nu.’ En hij hangt op. Dus samen in bed blijven liggen is geen optie meer.
‘Sorry, Si maar ik moet echt gaan. Het kot sta in brand precies als ik er een dag niet ben.’
‘Geeft niet hoor.’
‘Ik beloof dat ik op tijd terug ga zijn en dan neem ik je mee uit eten.’
‘Oké, het is een date. Is Bill al terug?’
‘Ja, hij was al in de studio.’ Tom geeft mij nog een kus en loopt richting de badkamer. Ik kan het niet laten om te staren, uitzicht bevalt mij wel.

Als Tom weg is loop ik naar beneden, ik heb een luchtige top aangedaan en een jeansshort. Ik besluit om ontbijt te gaan halen. De jongens hebben letterlijk niets in hun koelkast liggen. Neen, ik lieg. Er ligt wel iets in hun koelkast, een halve limoen met haar op. Ik besluit om de honden ook mee te nemen. Zo zijn ze ook buiten geweest. Altijd even vrolijk als ze hun leiband zien. Ik zet mijn zonnebril op neem nog rap wat geld uit mijn handtas en loop met de honden naar buiten.
Na 30 min wandelen kom ik een leuk koffiehuis tegen en besluit om naar binnen te gaan. LA is echt prachtig. De zon schijnt de hele dag, overal palmbomen, mensen zijn altijd goed gezind en de oceaan is adembenemend. Als ik dan terug denk aan België word ik spontaan depressief.
Als ik mijn koffie en bagel afreken loop ik terug naar buiten. Ik besluit om nog even te wandelen terwijl heel onhandig mijn ontbijt binnen steek.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.