FanFic.nl

Emo(tion)

Hoofdstuk 13.

Scarlett slaat een arm voor haar ogen. Het felle zonlicht schijnt al door haar slaapkamer raam. Hoe laat is het? '5:48' geeft de wekker aan. Zo vroeg nog maar? Eigenlijk wil ze slapen, maar daar komt vast toch niks van. Ze slaat de dekens van zich af en sluipt naar de badkamer. Ze kijkt in de spiegel. Blonde haren met zwarte plukken er doorheen, niet dik maar ook niet dun, en eyeliner overal. Die was ze er vergeten af te halen gisteren. Ze pakt een doekje en maakt haar gezicht schoon. Alle make up is eraf en ze ziet er weer 'normaal' uit. Ze sluipt zachtjes over de overloop naar de trap. Het huis voelt leeg.. Haar vader ligt nog te slapen, haar zus Susan zit op kamers en dan haar moeder... zachtjes loopt ze de trap af, kijkend naar de scheefhangende fotolijstjes van de familie. Ze waren expres scheef gehangen want haar moeder houd niet van perfectie. "We zijn zoals we zijn." Zegt ze altijd. Haar moeder is eigenlijk haar beste vriendin. Met haar vader heeft ze niet zo'n goede band. Hij wil dat ze slaagt op school en goede cijfers haalt, net als Susan. Maar zo is zij niet.. toen ze zich meer als een punk ging kleden was haar vader al helemaal niet blij, maar het mocht van haar moeder. Soms deed ze heus wel haar best om net zo goed te worden als Susan, maar het lukte nooit. Het lijkt wel of Susan de geweldige dochter is, en zij de mislukkeling. Ze wil gewoon dat haar vader ziet dat zij ook goede dingen doet...

Dat is dus hetzelfde met Brad en zijn vader. Trouwens, waarom komt hij zijn zoon niet opzoeken? Zal ze er heen gaan vanmiddag? Misschien is dat een goed idee. Haar maag knort. Ohja, ze staat nog steeds op de trap. Misschien moet ze maar eens iets gaan eten. Scarlett loopt de trap af en trekt de koelkast open. Ze pakt een plakje kaas en legt het op een boterham. Het is zo stil in huis... het liefst zou ze naar Brad willen gaan, maar ze moet een dag wachten. Maar wat nou als hij wakker word? Ze gaan haar vast wel bellen toch? Ja.. vast wel. Ze legt haar bord voorzichtig op het aanrecht en sluipt terug naar haar kamer. Ze trekt de kast open en pakt er wat kleren uit. Een AC/DC shirt en een zwarte broek. Ze Ze trekt de kleren aan en doet snel wat make up op. Daarna sluipt ze de trap af. Het is nog steeds maar 6:17, maar toch gaat ze naar buiten. Ze schrijft een briefje:
"Ik ben even naar wat vrienden,
ben om 12:00 terug. x Scarlett"

Ze trekt haar vest aan en doet de deur achter zich dicht. Ze gaat naar Lost Highway. Als ze daar aankomt ziet ze Mike en Myra. Die zijn ook wel vroeg wakker. Ze loopt erheen. "Hey Scar! Heb je nog iets van Brad gehoort??" Vraagt Myra. "Nope.. niks. Maar ik heb echt slecht geslapen. Ik was gisteren zo bang." Zegt ze. "Wij ook. Daarom zijn we hier ook zo vroeg." Zegt Mike. "Wat moeten we deze dag eigenlijk gaan doen? We mogen niet naar Brad, en school begint pas weer over 3 weken." Zegt Myra. "Ik wilde vandaag eigenlijk naar Brad's vader gaan.." Zegt Scarlett. "Dat chagrijn? Serieus? Hij komt Brad niet eens opzoeken!" Zegt Myra. "Maar... Misschien weet hij niet eens dat zijn zoon in coma ligt.." Zegt Scarlett voorzichtig. "Ze heeft wel een punt Myra, het is zo'n gek idee nog niet om hem op te zoeken." Zegt Mike. "Oke.. vooruit dan maar." Zucht Myra. "Zullen we er om 11:00 heengaan? Dan is hij vast al wakker." Zegt Scarlett. Ze knikken en gaan tegen een muurtje aan zitten. Het blijft een tijdje stil. "Hoe zit het eigenlijk met Brad's moeder?" vraagt Scarlett. "Die kent hij niet, dat weet je toch?" Zegt Mike. "Ja dat weet ik wel, maar ik vroeg me af of ze weet dat hij in coma ligt." "Hmm... das een goeie. Ik wou dat we wisten waar ze woonde. Zou Brad er ooit contact mee hebben gezocht?" Vraagt Myra. "Geen idee.. jezus Brad's leven zit zo ingewikkeld in elkaar. Ik wou dat hij een normale tiener kon zijn.." Zucht Scarlett. "Ik weet het, maar we moeten hem blijven steunen." Zegt Mike. De meiden knikken. Het blijft weer een tijdje stil. Scarlett kijkt naar de tekening op de muur die Brad van haar heeft gemaakt. Hij heeft ontzettend veel talent. Hij liet haar ooit een tekenblok zien met prachtige tekeningen. Dat ligt vast nog thuis bij zijn vader. Misschien kan ze het meepikken als ze er vanmiddag langs gaan? Of is dat onbeleefd? Nah..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.