FanFic.nl

Siënna

Zoeken

Twee weken later is Tom helemaal terug te oude. Hij gaat terug paar dagen per week naar de studio om te werken. Af en toe ga ik met hem mee. Voorlopig heb ik toch niets te doen en koken is alles behalve een fulltime bezigheid. Zoals verwacht heb ik mijn ontslag gekregen. De brief is een week geleden aangekomen. Ik moest mijn volmacht sturen zodat Lori de brief kon gaan halen. Ik sta serieus bij haar in het krijt. Ze zegt wel dat ik niet moet overdrijven want dit is wat vrienden voor elkaar doen maar toch. Mijn ouders probeer ik zo veel mogelijk te negeren. Ik heb geen zin in eindeloze discussies over het feit dat ik naar huis moet komen en dat die jongen terug mijn hart gaat breken. Ik heb wel is rondgekeken en er zijn inderdaad wat vacatures voor boekhouders in LA. Ik heb vorige week wat sollicitaties verstuurd. Tom weet er nog niets van, aangezien ik tot nu toe nog niet vernomen heb, wil hem geen vals hoop geven. Als ik hier geen werk vind dan vrees ik dat ik toch terug naar huis moet. Bij Tom wonen is één ding maar ik ben niet van plan om op zijn kosten te leven. Als het van hem afhangt moet ik niet gaan werken maar dat gaat tegen al mijn principes in. Gelukkig heb ik nog wat spaargeld en mijn ontslagvergoeding van Berlin Agency. Dus het is niet zo dringend maar toch. Als ik in LA werk vind wilt dat ook zeggen dat ik hier blijf. En om eerlijk te zijn ben ik er nog niet uit hoe ik mij daarbij voel. Net als ik de tv wil opzetten omdat ik weer te veel aan het piekeren ben, komt Tom binnen.
‘Hey schat.’ Zegt hij voor mij mij een kus geeft.
‘Hey, jij bent vroeg terug?’
‘Ja, ik kon niet wachten om je te zien. Ik heb een verrassing voor jou.’ Ik kijk hem nieuwsgierig aan. Verrassing klinkt goed.
‘Uuuh spannend.’ Zeg ik.
‘Wel, ik weet niet of je dit weet maar wij zijn genomineerd voor een MTV Award. En ik zou het heel leuk vinden als jij met mij mee zou gaan. Ik wil je officieel voorstellen aan de wereld.’
Tom kijkt mij met twinkelende ogen aan maar om eerlijk te zijn weet ik even niet wat antwoorden. Wil ik wel voorgesteld worden aan de wereld?
‘Jij bent precies niet zo blij?’ Zegt Tom als ik geen antwoord geef.
‘Jawel, ik ben heel blij mee maar ik ben nog nooit naar zo’n event geweest ik zou niet weten hoe ik mij moet gedragen.’
‘Maak je geen zorgen. Ik ben de hele tijd bij u. Plus je mag een fancy jurk dragen en je wordt helemaal opgetut.’
‘Ah ik kan mij compleet belachelijk maken in een designer dress en high heels. Dat maakt alles goed natuurlijk.’ Zeg ik op een sarcastische toon. Tom moet lachen.
‘Je gaat je niet belachelijk maken. Je gaat er adembenemend uitzien.’
‘Het is te hopen. Als ik meer dan een maandloon aan een jurk uitgeef moeten ze wel garanderen dat ik er adembenemend ga uitzien.’
‘Je moet niets uitgeven.’
‘Tom, ik wil niet dat je mijn jurk koopt.’
‘Maar neen, ik bel naar mijn manager en vraag dat hij wat designers kan contacteert, zij sturen verschillende jurken naar hier en jij moet alleen maar kiezen.’
‘Wat?’ Vraag ik nogal schaapachtig.
‘Ja schat, zo werkt dat nu eenmaal.’
‘En ik mag dan zomaar een jurk kiezen en dragen?’
‘Ja, want de meest gestelde vraag die avond gaat zijn: Welke designer dat je draagt. Puur reclame voor die mannen. En afhankelijk van de designer mag de jurk soms houden.’
‘Huh, dat had ik nu niet verwacht.’
‘Dus, jij gaat mee?’ Ik zie dat het echt belangrijk is voor hem en ik knik rap ja. Als hij gelukkig is ben ik ook gelukkig.

Een week voor de MTV Awards komt er een zeer vriendelijke mevrouw (Nelly) met wel drie rekken vol met prachtige jurken langs. Met een open mond staar ik haar aan als ze alles in de woonkamer opstelt. Tom en Bill zitten in de zetel geamuseerd te kijken. Tom is druk bezig met kaartjes te maken van 1 tot 10. Hij wilt graag de jurken een score geven. Hij wordt ook nooit volwassen. Bill rolt met zijn ogen als hij Tom bezig ziet. Ik krijg de eerste jurk in mijn handen en loop naar de keuken om mij om te kleden. Het is een zwarte jurk, vrij kort met zilveren accenten. Etiket zegt Chanel en de stof voelt heel luxe aan. Voorzichtig doe ik het kleedje aan en loop richting de woonkamer. Naar mijn mening wat te kort maar eens zien wat de jongens te zeggen hebben. Als ik de kamer binnen kom begint Tom te fluiten.
‘Als je dit niet serieus kunt doen Tom dan mag je niet blijven voor de rest van de modeshow.’ Zeg ik nep boos. Bill begint te lachen.
‘En? Wat denken jullie?’
‘Ik vind het goed.’ Zegt Tom rap en houdt een kaartje met 8 omhoog.
‘Duidelijk niet goed genoeg want anders had je een 10 gegeven.’ Zegt Bill.
‘Ja, ik weet niet wat er nog gaat komen hé.’
‘Ik ben er niet zo zot van.’ Zeg ik en het is waar ook, de jurk is prachtig maar ik voel mij wat onwennig.
‘Dat is wat telt, als jij je niet goed voelt dan NEXT.’ Zegt Tom lief en staat op om mij een kus te geven. Ik glimlach en geef hem een kus terug.
‘Komaan tortelduifjes, wij hebben niet heel de dag tijd.’ Zegt Bill. Als Nelly mij een jurk aangeeft loop ik terug naar de keuken. Volgende jurk is totaal iets anders, strapless, roos en nogal breed. Neen, niet mijn ding. Ik loop naar de woonkaper en schud al van neen. Bill en Tom kijken ook met opgetrokken wenkbrauwen naar mij en Tom geeft maar een 3. Nelly knikt ook van nee en zonder iets te zeggen geeft ze mij de volgende jurk al aan. En zo gaat het nog even verder. Hoe meer ik pas hoe meer ik het gevoel heb dat ik nooit iets ga vinden. Dit is mijn eerste officiële event met Tom ik wil er goed uitzien. Net als ik wil op geven zegt Nelly dat zij nog iets in de auto heeft liggen dat ideaal zou zijn voor mij. Ik kijk haar hoopvol aan en snel loopt ze naar buiten. Eens zij terug is kijk ik hoopvol op. En ja, liefde op het eerste zicht. Zij heeft een witte jurk vast, prachtig afgewerkt met kant en parels. Ik knik enthousiast ja en loop naar de keuken. De jurk zit gegoten, alsof iemand mij opgemeten heeft. De rug is helemaal bloot en van voor een haltermodel. Als ik de kamer binnen ga laat Tom zijn kaartje op de grond vallen en blijft mijn elke beweging volgen.
‘Wow.’ Hoor ik hem en Bill in koor uitbrengen.
‘Prachtig hé?’
‘Jij bent gewoon prachtig.’ Zegt Tom en staat recht om mij van alle kanten te bekijken.
‘En met de juiste schoenen, helemaal af.’ Zegt Nelly en komt met zilveren pumps naar mij gelopen. En inderdaad de pump maken de outfit helemaal af.
‘Mijn job is gedaan. Ik ga inpakken.’ Zegt zij nog en loopt naar de trekken jurkjes.
‘Dank je wel Nelly voor alles.’
‘Graag gedaan hoor.’
De jurk is zo mooi dat ik niet kan stoppen met staren.
‘Welke designer?’ Vraagt Bill na een tijdje.
‘Givenchy.’ Antwoord Nelly voor ik iets kan zeggen.
‘Ja, had ik kunnen denken.’ Zegt Bill en knikt goedkeurend.
Ik ben helemaal klaar voor de red carpet. Opeens voel ik mij meer enthousiast over de MTV Awards, ik kijk er al een beetje naar uit. Die avond kan ik het niet laten om Lori te bellen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.