FanFic.nl

Harry Potter oneshots

Gedachten(Rose Weasley)

We lagen op onze rug in het gras, Albus en ik, en terwijl ik de wolken voorbij zag drijven vroeg ik me voor de zoveelste keer af hoe de wereld eruit zou hebben gezien als alles anders was gegaan zo'n twintig jaar geleden. Wat als Voldemort had gewonnen, wat als Harry Potter was gestorven. Om te beginnen zou ik hier dan niet met Albus liggen. Misschien zou ik dan alleen zijn, misschien zou ik een andere vriend hebben gevonden, misschien zou ik hier helemaal niet zijn. Er was best een mogelijkheid dat ik dan ook niet was geboren. Mijn ouders waren de beste vrienden van Harry, ze zouden waarschijnlijk de volgenden zijn die eraan gingen. Al zouden ze die dag ontsnappen, als Voldemort de baas over heel Engeland was zouden ze dat niet lang volhouden. Misschien zou mam mij ter wereld brengen vlak voordat ze stierf, net als Harry's moeder. Ik probeerde me voor te stellen hoe het zou zijn om te leven zonder ouders, net zoals Harry, of misschien een beter voorbeeld, net zoals Teddy. Teddy was op dit moment bezig met het vermaken van James, hij leerde hem trucjes en spreuken die hem konden helpen zijn grappen nóg beter te maken. Ik keek naar Teddy's turquoise haar. Hij was zo blij, altijd, net of er niets aan de hand was. Hij had natuurlijk zijn oma, en Harry en Ginny, en mijn eigen ouders en grootouders. Hij had een hele familie om zich heen, maar toch, hij moest zijn ouders wel vreselijk missen. Ik denk niet dat ik altijd zo vrolijk zou kunnen zijn als ik geen ouders meer had. Ik kon me eerlijk gezegd niet indenken hoe ik dat zou moeten overleven. Maar Teddy wist natuurlijk niet beter. Hij had zijn ouders nooit gekend, dus hij kon ze ook moeilijk missen...
De wolken klonterden langzaam samen tot één grote wolk terwijl ik verder dacht. Ik ging helemaal op in mijn gedachten, als iemand tegen me gepraat had, had ik dat waarschijnlijk niet gehoord. Hogwarts zou waarschijnlijk lang niet zo leuk zijn als Voldemort aan de macht was. Ik had de verhalen gehoord van mijn ouders, Luna en Neville. Lang niet alles, natuurlijk, daar vonden ze me te jong voor. Ik was het met hen eens dat ik niet alle gruwels hoefde te weten, maar toch was ik op een avond uit mijn bed geslopen om achter de deur te luisteren wat Harry en mijn moeder aan Teddy vertelden over hun leven toen ze 17 waren. Ik was toen acht geweest, en ik had er nog weken nachtmerries van gehad. Ik hoopte echt dat er nooit meer een slechte tovenaar kwam die zo machtig werd als Voldemort. Zelfs nu, twintig jaar verder, waren er nog veel mensen die zijn naam niet durfden uit te spreken. Ik was opgegroeid in een omgeving met mensen die niet bang voor hem waren, dus ik was erg verrast geweest toen ik op een keer zijn naam hardop had gezegd in een winkel. Er was een golf van geschokte kreten geweest en één vrouw begon zelfs te huilen. Dat was de eerste keer dat ik doorhad hoe erg het leven was geweest voor mijn geboorte. Ik keek even opzij naar Albus, en het leek of hij in slaap was gevallen. Zijn ogen waren dicht en hij had een ontspannen uitdrukking op zijn gezicht. Ik vroeg me af of hij er ook zo zou bijliggen als hij had moeten leven met de gedachte dat er op elk moment iemand kon komen om hem te vermoorden. Ik had mevrouw Tonks, de oma van Teddy, ooit horen zeggen dat ze zich niet veilig meer voelde in haar eigen huis. Ik kon me niet voorstellen hoe dat zou voelen. De wolken waren van donzig wit naar onheilspellend grijs veranderd, het paste bij mijn gedachten. Terwijl ik me inbeeldde hoe een leven vol angst eruit zou zien, vielen de eerste druppels. Ik had eigenlijk nog wat langer willen fantaseren, maar ik wilde geen verkoudheid oplopen, dus ik ging rechtop zitten en schudde Albus door elkaar tot hij wakker werd. Hij keek slaperig op en sprong snel overeind toen hij doorhad dat hij zeiknat aan het worden was. Ik lachte, en werd overmand door een enorm gevoel van blijdschap.Ik had een grote familie en de beste vrienden die ik me maar kon voorstellen. Het leek of ik nu pas besefte dat mijn leven zo fantastisch was begonnen, en ik hoopte dat het net zo fijn zou blijven.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.