FanFic.nl

Emo(tion)

Hoofdstuk 15.

Myra: hey Scar, we waren gisteren bij die gast en hij vertelde ons veel nuttige informatie. Hij zei dat Brad pillen bij hem had gekocht en een week later terug kwam voor iets sterkers. Toen gingen ze naar een of ander feestje waar Brad nogal wat gedronken had en daarna brak er een ruzie uit tussen twee jongens. Toen kwam er politie en moest iedereen weg. Die gast vertelde ook dat een vriend van hem genaamd Ben hem waarscheinlijk die XTC heeft verkocht. Echt heel vaag maar we weten nu in ieder geval meer.

Scarlett: hey. Wow das best heel wat. Ik ben wel blij dat we nu meer weten. Gaan jullie vanmiddag nog effe mee naar het ziekenhuis? Ik ga eerst langs m'n moeder en daarna even naar Brad.

Myra: is goed, zie je dan x

Myra zet haar telefoon uit en legt hem op de bank naast haar. Hoe zou het met Brad gaan? Het was best zwaar om een dag niet naar hem te mogen. Ze pakt de afstandsbediening en zappt wat. " hmm... nee.. nee... ugh saai.. nee.. oe! GTST!" mompelt ze inzichzelf. Maar dan gaat haar telefoon af. Ze neemt hem op. "Hey met Myra?" zegt ze. "Hey met Mike. Hoelaat ga je naar het ziekenhuis?" vraagt hij. "Dat had je toch ook gewoon kunnen appen gekkie." lacht ze. "Ja maar ik wilde gewoon even je stem horen." lacht Mike. Het is maar goed dat ze niet door de telefoon kan zien dat hij bloost. "Ik ga om 2 uur. Zullen we samen gaan?" vraagt Myra. "Is goed ik pik je op om kwart voor 2." zegt Mike. "Okie tot dan." zegt Myra. "Doei." Mike hangt op. Hij bloost nog steeds. Hij moet haar echt eens vertellen dat hij haar leuk vind. Maar hoe? Nou ja, maakt niet uit. Hij doet het wel een andere keer. Brad is nu belangrijker.

Het is inmiddels kwart voor 2 en Mike staat voor Myra's deur om naar het ziekenhuis te gaan. Myra trekt de deur dicht en springt weer achterop bij Mike. "Let's go." Zegt Myra. "Zeg moeten we die fiets niet eens terugbrengen?" vraagt Mike. "Welnee joh, gewoon houden. Een extra fiets komt altijd van pas." lacht Myra. Mike lacht terug. Na een kwartiertje zijn ze er. Myra springt van de fiets af en Mike zet hem op slot. "Kwam Scarlett eigenlijk nog?" vraagt Mike. "Ja maar ze ging eerst naar haar moeder." zegt Myra. Ze lopen naar binnen. Na een paar trappen zijn ze bij Brad's kamer. Mike doet de deur open.
Brad ligt er nog precies hetzelfde bij. Naast hem staat een zuster die wat dingetjes op een monitor checkt. "Hallo." zegt ze vriendelijk. "Hoi, hoe is het met hem?" vraagt Myra. "Er is niet veel veranderd." zegt de zuster treurig. Daarna loopt ze de deur weer uit. Mike zucht. Het is verschrikkelijk om z'n beste vriend zo te zien vechten voor z'n leven. Hoe lang ligt hij hier eigenlijk al? vier dagen? Hij weet het niet eens meer. Maar het is zo'n raar gevoel. De Brad waar hij altijd samen snoep mee jatte op de basisschool, de Brad waar hij altijd mee ging skaten in de brugklas, de Brad waar hij al zo lang bevriend mee is.. diezelfde Brad ligt hier nu met slangetjes in zijn neus en verband rond zijn arm en been onder een witte deken. Myra haalt hem uit zijn gedachten. ''Hey.. gaat het?" vraagt ze. Ze komt naast hem zitten. ''Ja.. het is gewoon.. weet je..'' stamelt Mike. Hij is niet goed in over zijn gevoelens praten. "Ik snap het." Myra kijkt hem lief aan. "Ik vind het ook lastig.'' zegt ze. Mike wil net een arm om Myra heen slaan wanneer de deur open gaat. Myra staat op. ''Hey Scarlett!" zegt ze. Ze loopt naar Scarlett toe en geeft haar een knuffel. "Hoe gaat het met je moeder?" vraagt ze. "Goed! ze mag stoppen met de chemo. Hoe is het met Brad?" Myra zucht. "Nog steeds hetzelfde" ze lopen naar Mike en gaan weer aan het bed zitten. "Wat als hij niet wakker word? ...'' vraagt Scarlett treurig. "Laten we gewoon hopen dat hij wel wakker word." zegt Mike. Myra knikt. "Hoe lang geven ze hem nog?" vraagt ze. "Normaal als iemand in coma ligt kan het soms wel maanden duren.." zegt Mike. Er loopt een traan over Scarlett's wang. Het is een tijdje stil. Dan gaat opeens de deur open. Het is Parker. "Hey.. jij bent die jongen van de drugs toch? wat doe je hier." vraagt Myra. "Eh.. ja dat ben ik. Ik heet trouwens Parker. Ik kwam even kijken hoe het met Brad gaat en ook om te zeggen dat Ben hem inderdaad die XTC heeft gegeven." zegt Parker. "Wat?? hoe weet je dat?" vraagt Myra. "Ik heb het aan hem gevraagd en hij zei dat hij het stiekem in Brad's drinken heeft gedaan." "Dus het is de schuld van die gast! dan moeten we naar de politie!" zegt Mike. ''Nee! alsjeblieft geen politie! Als Ben word opgepakt is dat mijn schuld. Hij is wel een vriend van me snap je." zegt Parker. "Ja.. maar Brad is mijn vriend en ik wil niet dat hij dood gaat door een of andere kut streek van een van jou vriendjes." Mike loopt kwaad weg. "Wacht Mike! Ik ga met je mee!" Myra rent hem achterna. "Shit.. nou ja ik ga maar weer.. eh.. sterkte." zegt Parker tegen Scarlett. Ze zwaait hem gedag. Kan het nog ingewikkelder? Scarlett zucht. "Nu zijn het alleen nog jij en ik Brad.." fluistert ze. Ze pakt zijn hand en wrijft erover. "Word alsjeblieft wakker Brad.." fluistert ze door haar tranen heen. "Alsjeblieft..."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.