FanFic.nl

De Kunst van Expressie [Prison Break]

10: Samenzwering

Fox River was een vreselijk gewelddadige gevangenis, en Mia wist dat. Elke dag maakte ze zich zorgen om haar broer. En er was vrijwel niets dat ze kon doen om hem te helpen.
Het ergste was nog dat Max opgesloten zat, niet om diefstal, niet om moord, maar om een stom artikel.

Mia zat in de kamer van haar appartement. Toen ze was begonnen met studeren besloot ze vrijwel meteen op kamers te gaan. Ze studeerde fotografie en haar kamer hing dan ook helemaal vol met foto's van alle soorten, maten en kleuren. Ze was nu al twee jaar bezig met haar studie, en alles ging zeer soepel. Of tenminste, voordat Max veroordeeld werd. Het was duidelijk dat de kwaliteit van Mia's werken met grote sprongen omlaag ging zodra haar broer naar Fox River werd gestuurd. Maar wie kon het haar kwalijk nemen?

De waarheid was, niet de hele muur in haar appartement hing vol met foto's. Er was één klein stukje, naast de televisie, dat bedekt was met krantenartikelen en schermafdrukken van websites. Want na de veroordeling van Burrows, en een paar maanden later ook haar broer, begon ze toch iets aparts te ruiken. Namelijk...

Een samenzwering.

Mia keek naar alle artikelen over Terrence Steadman, de broer van de vice president en de persoon wie Lincoln Burrows schijnbaar gedood had, en in het midden van alles hing het artikel van Max. Met als titel: SAMENZWERING. En Mia geloofde ieder woord van het stukje tekst. Alles wat onderbouwd. Alles klopte. Het was als een puzzel over de zogenaamde 'Company' waarbij de stukjes nu eindelijk in elkaar vielen; en toen werd het artikel voor eeuwig vernietigd en de schrijver opgesloten.
Maar op dit moment maakte Mia zich meer zorgen over de grote kwelling waar haar broer mee opgescheept zat: Bagwell. De dag waarop ze hem zou bezoeken kwam steeds dichterbij, en ze had al een paar dagen niets van Max gehoord.

Plotseling ging de bel. Mia keek op, stapte van de bank af en liep naar de deur. Wie kon het zijn?

Toen ze deur opende, zag ze een keurige man in een keurig pak. Hij keek zeer beleefd en Mia kreeg meteen wantrouwen.

"Goedemiddag, mevrouw Tricer," zei de man vriendelijk. "Mijn naam is Paul Kellerman. Ik werk bij de regering en zou graag met u over uw broer willen praten."

"Niet geïnteresseerd," zei Mia droog en ze wilde de deur dicht doen, maar Kellerman zette zijn voet tussen de deur zonder zijn blik te veranderen en zonder weg te kijken.

En toen zag Mia het pistool dat plotseling op haar gericht werd. Kellerman hield achter het jasje van zijn nette pak een pistool recht op haar. Angstig zette Mia een stap achteruit en ze voelde zich licht in haar hoofd worden.

"Dit is gewoon zakelijk," zei Kellerman kalm. "Wij voeren dit gesprek nu. Mag ik binnenkomen?"

Mia dacht aan de artikelen over de vice president en de moord op Terrence Steadman die aan de muur hingen. Ze keek naar het gezicht van Kellerman dat glimlachte als een robot en zo af en toe geforceerd met zijn ogen knipperde alsof hij vergat zich als een mens te moeten gedragen. Mia schudde haar hoofd.

"Wat je ook te zeggen hebt over mijn broer kan je hier doen, meneer Kellerman."

Nog steeds veranderde zijn blik niet, maar hij liet het pistool zakken.
"Best. We praten hier. Tenzij je iets verbergt in je appartement, natuurlijk. Verberg je iets?"

"Natuurlijk," reageerde Mia droog. "Ik ben een student in een studentenhuis. U zou niet eens willen weten wat ik allemaal uitvoer."

Nu trok het gezicht van Kellerman even.

"Oké," zei hij kortaf. "Maar om ter zaken te komen: jouw broer, Max Tricer... Hij is nog steeds bezig met onderzoek doen naar de regering en de Company."

Mia's ogen werden groot. "Wat? Maar... hoe weet u dat? En waarom zou hij dat doen?"

"Waarom hij het doet," onderbrak Kellerman haar met een luide stem, "weten we helaas niet. Wat we wél weten, is dat het niet toegestaan is om verder onderzoek te doen naar dingen die zijn zaken niet zijn. Naar ons zal Max niet luisteren. Maar naar jou, zijn kleine zusje, wel. Zorg dat je je broer snel te pakken krijgt en zeg hem zich met zijn eigen zaken te bemoeien. Want uhm, als hij zo doorgaat, zullen er al snel doden vallen."

Hij pauzeerde even zodat Mia de boodschap kon verwerken.

"Heb ik mezelf duidelijk gemaakt, Mia Tricer?"

Mia slikte. Toen keek ze hem recht aan.

"Duidelijk," zei ze.

Paul Kellerman zei gedag en Mia sloot de deur. Angstig rende ze naar de telefoon en belde naar Fox River. Ze moest weten of hij nog leefde. Of het nog goed met hem ging. De telefoon ging over.

"Ik moet Max Tricer spreken," zei Mia. "Nu."

Reacties: