FanFic.nl

Wraak..

deel 7 goed aflopende versie

Evelien wordt door politiemannen in een combi gestoken en weggevoerd. Vrolijk staat Luna te zwaaien naar Evelien. Vlug knuffelt ze nog eens haar vader en Bill en gaan ze naar huis.
Nu denk je waarschijnlijk: wat is er gebeurd? Ik vertel het hier nog een keer :

Luna kwam vol tranen de kerk binnenlopen en riep:”�stop! Niet trouwen! Niet zonder dat je de waarheid kent!”� verbaasd is Tom in haar armen gerend en vroeg: “wat is er gebeurd?”� Luna vertelde alles wat er de afgelopen maanden gebeurd was.
“ die avond dat ik weggelopen was, was ik aan het rondwandelen en werd plotseling in een auto getrokken die rap wegreed.”� Een paar tranen rolden over Toms wang. Luna ging verder: “toen ik vroeg waarom, zeiden ze dat ze mij moesten ontvoeren van Evelien omdat ze dan ten eerste van mij ging af zijn, met jou alleen zou kunnen zijn en al je geld zou erven, maar eerst met jou ging trouwen.”� De tranen verdwijnen bij Tom en er komt woede opstuiven. Iedereen kijkt verbaast naar Evelien.
“ Hoe… Hoe durf je?!”� woedend kijkt Tom naar Evelien, terwijl Bill de politie belt.

“ maar zeg eens verder hoe kwam jij dan op de juiste dag binnenlopen in de kerk?”� tom en Luna lopen arm in arm naar huis.
“wel, op een dag kwamen ze me vrolijk vertellen dat ik een brief moest schrijven naar jou, waarop stond dat je niet verder naar mij moest zoeken. Ik wilde niet, maar dan hebben ze mij bedreigd en moest ik wel die brief schrijven. Deze morgen kwam een van hen, mij dan jullie trouw uitnodiging tonen met een vaas en een bloemetje: “voor deze heugelijke dag te vieren”� zei hij. Dan werd ik zo boos en heb ik die vaas tegen zijn kop geslaan, en ben ik zo vlug mogelijk kunnen ontsnappen. Buiten bleek het dat ik in België zat. Ik heb naar iemand gelopen die wonder boven wonder een beetje Duits sprak en ik heb hem alles gezegd. Die heeft me dan naar hier gebracht. En dan ben ik de kerk binnengelopen.”�
“ en die hufters die je hebben ontvoerd, wonen dus in België?”�
“ja, ik heb dat ook gezegd tegen die politieman die mij kwam ondervragen.”�
“hoe dom kon ik zijn, dat ik daar met mijn ogen open ben ingelopen?”�
“ heeeel dom!”� lacht Luna. Tom lacht mee, hij is zo blij dat ze terug is. Nooit laat hij ze meer gaan. Denkt hij bij zichzelf …

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.