FanFic.nl

Pride & Prejudice & Zombies (writing in action)

Hoofdstuk 2 - Naar Longbourn

Mrs. Bennet praatte honderduit over het bal. 'En Jane viel zo in de smaak! Ze heeft ontelbare dansen gedanst! Mr. Bingley, weet je, heeft de eerste twee met haar gedanst. En toen een met Charlotte Lucas, en...' Mr. Bennet keek niet op van zijn geweer. Hij zat zorgvuldig te poetsen en luisterde niet echt naar wat zijn vrouw zei. 'En wat denk je dat hij toen deed?' Mrs. Bennet keek hem aan. 'Verdorie! Je luistert weer niet hè? Het enige wat jou zal interesseren is de uitbraak van de zombies'. Bij deze woorden keek hij inderdaad op. 'Wat? Waarom heb je dat niet eerder gezegd? Hoe gaat het met de meisjes? Hebben ze goed werk geleverd?' 'Oh Mr. Bennet!' riep ze wanhopig uit. Ze gooide hopeloos haar armen in de lucht en stampte de kamer uit. 'Lieverd...'

Mr. Bennet keek de hal rond. Misschien kon hij Lizzy beter vragen. Die had ten minste de hersens om het belang van deze zaak in te zien. 'Meneer'. Een bediende stond aarzelend met een enveloppe voor hem. 'Deze is zojuist voor U bezorgd'. Met een buiging overhandigde hij het enigszins verkreukte papier. 'Bedankt Hernics, je kunt gaan'. Verbaasd opende hij de envelop. Met de opener nog in zijn hand plofte hij op een stoel. Nadat hij de brief gelezen had zuchtte hij. Dit kon hij absoluut niet gebruiken nu er zombies voor de deur stonden. En met Jane die uitgenodigd was door de zussen van Bingley waren ze al met een strijder minder... Misschien moest hij de komst van Mr. Collins nog even voor zichzelf houden tot de dag van zijn aankomst. Er was misschien een kansje dat hij die griezel nog af kon poeieren.


Mr. Collins zat bij Lady Catherine in de salon. Haar dochter speelde op de pianoforte, en ongelooflijk vals. Misschien was het een soort tactiek tegen zombies? 'Anne, tijd voor je training'. Lady de Bourgh klonk streng en onaangenaam. 'Ja moeder'. Het meisje stond op en verliet met een hoofdknik de ruimte. 'Dus. Hoe zit het met je plannen?' Ze keek hem doordringend aan en plotseling voelde Mr. Collins zich erg klein en hulpeloos. Hij had nooit de training genoten die de meeste mensen tegenwoordig hadden, vanwege de zombies. 'Ik vertrek overmorgen naar Longbourn. De oudste dochter van Bennet klinkt als een fatsoenlijke keus'. De Bourgh knikte goedkeurend. 'Schitterend idee!' Ze klonk oprecht verrast. Dat was vreemd, al kon Mr. Collins niet precies bedenken waarom. Misschien was hij slimmer dan ze had gedacht? 'Je kunt tot Rombley reizen in mijn barouche, daarna zul je zelf verder moeten reizen'. Dit was geweldig nieuws, aangezien de beste persoonlijke bewakers van Lady Catherine met de barouche meereisden. Een zeer gul gebaar, om de beste veiligheid te garanderen. Mr. Collins struikelde haast over zijn tong in het tempo waarmee hij dankuitingen uitsprak. 'Jaja. Zorg nou maar dat je klaar bent om morgen te vertrekken' 'Morgen al?' Lady de Bourgh keek hem aan. 'Natuurlijk. Hoe sneller hoe beter. Bovendien heb ik de barouche morgenmiddag nodig als ik naar Pemberley afreis voor mijn neefje'. Mr. Collins knikte. Een vraag kwam bij hem op. 'Wat is er met Darcy dan?' 'Eigenlijk gaat je dat niks aan'. Ze keek hem beschuldigend aan. 'Maar goed. Hij is een paar dagen geleden op Netherfield aangevallen. Vlak daarna is hij met Bingley teruggekeerd. We gaan bespreken wat er nu te doen valt'. Mr. Collins was plots erg bezorgd. 'Bingleys' zusters zijn nog op Netherfield? En... Is dat niet vlak bij Lonbourn?' Lady de Bourgh zuchtte. 'Ja de dames zijn daar nog. Ze zijn goed bewaakt. Darcy en Bingley gaan overmorgen meteen terug als we klaar zijn met overleg. En Longbourn is vlak bij inderdaad. Maar je hoeft niet bang te zijn want ook Longbourn is prima bewaakt'. Wat Lady de Bourgh niet wist, was dat Mr. Bingley en Darcy verhinderd waren door een groep zombies en dat ze besloten hadden om maar per brief contact op te nemen...

Reacties:

Rukia zei op 23 okt 2016 - 11:24:
Meneer en mevrouw Bennet blijven hilarisch, hoe vaak je de conversatie tussen die twee ook leest
ben echt benieuwd waar dit naar toe gaat