Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Het Huis Anubis » Het Nieuwe Meisje » Hoofdstuk 3: Een oude bekende

Het Nieuwe Meisje

9 nov 2016 - 22:37

1098

1

270



Hoofdstuk 3: Een oude bekende

Nevermore ontmoet Jason de drama docent die ze zeer goed kent.

Nevermore zuchtte diep toen ze haar nieuwe school binnen kwam. Dit is waar ze de komende jaren zou doorbrengen. Waar ze zou gaan studeren. Drama zou haar favoriete vak worden. Ze wist nu al wat ze later zou willen worden. Drama docent zou echt een droombaan voor haar zijn.

Ze had geluk dat er al mensen van haar huis waren. Die kon ze mooi volgen naar het drama lokaal.

"Heb je het allemaal kunnen vinden?", vroeg Patricia. "Ik heb gewoon jullie gevolgd, sorry", zei Nevermore. "Slim, je mag wel mee met mij en Joyce als je wilt", zei Patricia. "Dankje", zei Nevermore. "Je zult de leraar wel leuk vinden, Amber is verliefd op hem dus pas op met wat je zegt", zei Patricia. Nevermore lachte.

"Jason is echt zooo knap", zei Amber tegen Nevermore. "Jason?", zei Nevermore. "Ja, Jason, wat is er ken je hem", zei Amber. "Ik ken een Jason, die leraar is, of dat ook deze Jason is", zei Nevermore.

"Goedemorgen klas". Een donker uitiende jonge jongen kwam binnen wandelen. Nevermore's mond viel open. "Jason?", zei ze vragend. Ze besefte alleen niet dat ze dat hardop zei. De hele klas keek haar aan.

"Jij moet vast Nevermore zijn, de nieuwe leerlinge waar meneer Van Swieten vol lof over sprak", zei Jason die zijn gezicht in de plooi probeerde te houden. "Oke, dit wordt drama in de drama les", dacht Nevermore.

"Nevermore Winsbrugge Hennegouwen", zei Nevermore.

Jason bleef gedurende les schaarse blikken toewerpen naar Nevermore. Het viel Amber al op. Meteen had ze door dat Jason Nevermore al kende. Misschien wel meer dan alleen kennen.

"Nevermore, kan ik je even spreken na je laatste les", zei Jason. Nevermore knikte.

Amber kwam meteen op Nevermore af. "Hoe ken jij Jason?", vroeg ze. "Dat had je snel gezien", zei Nevermore lachend. "Serieus, hoe ken je hem, je bent hier toch pas naartoe verhuisd", zei Amber verbaasd. Nienke kwam naast haar staan. "Mevrouw Winsbrugge Hennegouwen, hoe ken je Jason, tell me please", zei Amber smekend.

Nevermore zuchtte. "Ik ken heel veel mensen, mijn oma heeft me voorgesteld aan Jason toen we klein waren. We waren jeugdliefdes van elkaar", zei Nevermore. "Jeugdliefdes, maar je bent toch niet veel ouder dan wij, hij is toch wel ouder dan jij", zei Amber verbaasd. "Amber, hij is 4 jaar ouder, dat scheelt echt niet zo heel veel, hij is net van zijn opleiding af. Ik loop alleen een beetje achter met school, omdat ik van pleeggezin naar pleeggezin moest, dus ook van plek naar plek. Niet alle scholen vonden het goed dat ik midden in het jaar kon beginnen. Ik loop heel erg achter wat betreft schooljaren. Ik hoop dat het op deze plek anders zou zijn. Ik ben wel op zoek naar een echt thuis", zei Nevermore. "Jeetje, dat kan ik me wel voorstellen, maar je was de jeugdliefde van Jason dus, kan hij goed zoenen", vroeg Amber gelijk.

Nevermore lachte bij die opmerking. "Ja, hij kan zeker goed zoenen Amber, hij is ook een echte gentleman, ik wist niet dat hij op deze school zou werken, hij had me wel vertelt dat hij was aangenomen op een middelbare school. Maar hoe kon ik nou weten dat dat deze middelbare school is", zei Nevermore meer tegen haarzelf dan tegen de meiden.

"Hey, we uuh wilde je eigenlijk uitnodigen voor vanavond, om middernacht op onze kamer", zei Nienke. "Oh, waarom?", vroeg Nevermore verbaasd. "Dat merk je wel", zei Nienke glimlachend. "Oke, ben benieuwd", zei Nevermore.

Nienke liep samen met Amber naar de volgende les. "Ik vind haar een beetje mysterieus vind je ook niet", zei ze in vertrouwen tegen Amber. "Nee, waarom. Volgens mij heeft ze een hele moeilijke jeugd gehad. Ze heeft geen familie meer, net als jij Nienke, beetje medeleven kan geen kwaad", zei Amber. Nienke verwachtte deze reactie niet helemaal. Zeker niet van Amber, die is nooit zo passief. Ze haalde haar schouders op en dacht aan vanavond. Vanavond zouden ze kijken en overleggen met de club of ze een nieuw lid zouden aanschaffen.

Nevermore zat samen met Jeroen op de bank te gamen. Jeroen was blij dat hij nu eindelijk een vrouwelijke game buddy had gevonden. Hij mocht Nevermore wel. Bovendien was ze nog knap ook. Maar iets zei hem dat hij niet haar type was. Wel vrienden, dat was geen probleem voor haar, maar niet meer dan dat. Ze was een type die voor net wat oudere gasten zou vallen. Zoeentje die wel eens met een leraar type aan de haal zou kunnen gaan. Ach ze is bijna meerderjarig.

Aan het einde van de dag ging Nevermore langs bij Jason als beloofd. Ze glimlachte toen ze hem zag. "Jason", zei ze opgewekt. "Never, ik ben echt blij dat ik je weer eens zie, ik dacht dat je dood ongelukkig zou worden als je daar bij dat pleeggezin zou blijven", zei Jason. "Ik was doodongelukkig daar", zei Nevermore zuchtend. "Ik ben je leraar nu, wie had dat gedacht", zei Jason. "Ik niet, maar ik wist altijd al dat je een geweldige leraar zou zijn", zei Nevermore. "Thanks Never, dat waardeer ik erg", zei Jason. "Ik beloof dat ik me zou gedragen als een normale leerling zodat jij gewoon je les kan geven", zei Nevermore. "Dat zou heel fijn zijn, maar je hoeft het niet om mij te doen, we kunnen toch ook gewoon vrienden zijn, zoals vroeger", zei Jason. "Dat lijkt me geweldig", zei Nevermore. "Vrienden?", vroeg Jason. "Vrienden", antwoordde Nevermore en ze omhelsde hem.

Terug in het huis Anubis zaten Jeroen en Nevermore te gamen. "Jeroen, je bent echt heel sloom weet je dat, je moet toch echt een beetje sneller zijn om mij in te halen, ha got ya", zei Nevermore opgetogen toen ze zag dat ze gewonnen had. "Oke, re-match komt morgen wel", zei Jeroen grijnzend. "Morgen, aaah vandaag niet?", vroeg Nevermore. Patricia en Joyce lachte. "Heeft Jeroentje verloren van een meisje, durft hij geen re-match aan", zei Patricia lachend.

Op dat moment kwam Victor binnen. "Het is 10 uur, we weten allemaal wat dat betekent, binnen vijf minuten in de kamers, dan wil ik een speld kunnen horen vallen", zei hij. Nevermore playbackte het riedeltje mee.

"Je kent het nu al uit je hoofd", zei Jeroen. "Jup, die Victor is niet echt het licht van de duisternis", zei Nevermore. "Filosofisch ingesteld?", vroeg Jeroen. "Niet echt, het is gewoon de waarheid", zei Nevermore lachend. Ze nam afscheid van Jeroen en ging naar boven, naar haar kamer op zolder om zich klaar te maken om naar bed te gaan, zogenaamd, want ze had een afspraak met Nienke en Amber.


Reacties:


williewortel
williewortel zei op 9 nov 2016 - 10:56:
Ga snel door, leuk verhaal!
Laat je het me weten wanneer je een nieuw hoofdstuk hebt?
XXX