FanFic.nl

Het Nieuwe Meisje

Hoofdstuk 4: De Geheime Club van de Oude Wilg

Nevermore sloop de gang op op de afgesproken tijd en ging naar de kamer van Nienke en Amber waar inmiddels Patricia, Appie en Fabian ook zaten, ze zaten allemaal in een kring op kussens en kaarsen waren om hun heen gezet.

"Wat is dit?", vroeg ze. "Wij hebben een aantal vragen voor je Nevermore Winsbrugge Hennegouwen", zei Fabian. "Maar, eerst moeten we weten aan welke kant je staat", zei Nienke serieus.

Nevermore kon zien dat ze dit erg serieus namen. "Oke, kom maar op", zei ze. "Wat zou jij doen als jij iets kostbaars in je bezit had, zou jij het terugbrengen naar waar het vandaan kwam, of zelf houden en macht willen?", vroeg Fabian.

"Dat is nogal een makkelijke vraag vind je niet, ik zou het natuurlijk terug brengen waar het vandaan komt", zei Nevermore.

"Je bent familie van Sara, Sara heeft mij vertelt over een geheim in dit huis, heb jij je oma daar wel eens over horen spreken?", vroeg Nienke. "Mijn oma, ze vertelde me altijd alles, ze vertelde me over de schat die hier in dit huis verborgen lag en hoe ze geprobeerd had het te vinden... wacht eens even. Jullie weten hier vanaf he", zei Nevermore. "Je oma woonde een tijdje in hetzelfde bejaardentehuis als de mijne. Ze gaf mij een medaillion. Via dat moest ik verdere aanwijzingen zoeken in dit huis", begon Nienke.

Ze vertelde me alles, over elk raadsel dat ze ooit hadden opgelost en hoe er weer een nieuw raadsel tot stand was gekomen.

Nevermore vertelde wat zei te weten was gekomen van haar oma, dat haar oma baalde dat ze niet in het huis Anubis terecht kon voor zo'n lange tijd, haar niet kon helpen datgene te vinden waar haar ouders voor gestorven waren.

"Het is wel duidelijk he, we hebben een nieuwe aanwinst voor de club", zei Amber enthousiast. "Ho Amber, niet zo snel. Appie heeft een hele nacht in de kelder moeten zitten tot hij officieel lid was geworden, Nienke heeft naar de zolder moeten gaan om er bij te horen in het huis, ik denk dat het alleen maar fair is om Nevermore zoiets dergelijks te laten doen", zei Patricia.

"Wat heb jij moeten doen om bij de club te horen Patricia, wat heb jij moeten doen om bij het huis te horen, helemaal niks geloof ik he, je hebt Nienke die dingen laten doen omdat jij dacht dat ze iets te maken had met de verdwijning van Joyce", zei Amber. "Helemaal niet", ontkende Patricia. "Helemaal wel", zei Amber.

"Jongens, hou eens op, niemand hoeft iets te bewijzgen, ze is een erfgename van de schat, ze is een van de geheimsbewaarsters, dus hou op met dat gekibbel", zei Fabian. "Fabian heeft gelijk", sprak Nienke. "Geen ontgroening?", vroeg Appie teleurgesteld. "Geen ontgroening, wel de eed natuurlijk, als je tenminste bij onze club wilt horen", zei Fabian.

Nevermore knikte blij. "Lijkt me leuk, ik wil graag schat vinden en de vloek van de Farao opheffen, voor mijn oma", zei Nevermore.

Nienke pakte een perkament en een speld. "De Geheime Club van de Oude Wilg heeft ieder lid laten zweren op hun bloed, dat moet jij dus ook doen", zei Nienke. Nevermore knikte.

"Spreek mij na, ik zweer dat ik de club altijd zou steunen en zou helpen met het vinden van de schat", zei Nienke. "Ik zweer dat ik de club altijd zou steunen en helpen met het vinden van de schat", herhaalde Nevermore.

Ze hield haar vinger uitgestrekt naar Nienke zodat zij een gaatje kon prikken met de speld. Amber hield haar adem in. Appie keek opgewonden toe, wachtend tot Nevermore misschien flauw zou vallen of zou gaan schreeuwen bij bloed zoals Amber dat altijd doet. Maar Nevermore verbleekte niet of bloosde niet. Het leek alsof ze het helemaal niet erg vond om met bloed te zweren.
"Welkom bij de club", zei Nienke en ze omhelsde Nevermore. "Grouphug", zei Appie enthousiast.

Na de inweiding van de club was Nevermore opgetogen naar bed gegaan. Slaap kon ze goed gebruiken, morgen was weer een gewone schooldag.

"Jason, wat doe jij hier?", vroeg Amber toen ze de volgende ochtend naar beneden kwamen. "Oh ik kom voor Never", zei Jason opgetogen. Hij was echt heel enthousiast om Nevermore weer te zien. Bijna zoals het vroeger was. Amber keek teleurgesteld. Ze had altijd geflirt met Jason en was jaloers op iedereen met wie Jason flirtte. Ze was al helemaal jaloers op Nevermore dat zij een persoonlijke relatie met Jason had.

"Hoi Jason, ik kom eraan", zei Nevermore van bovenaan de trap. De laatste paar treden sprong ze zodat ze per ongeluk tegen Jason aanbotste. "Oops, sorry", zei ze lachend. "Geeft niet, kom we gaan", zei Jason. "Amber, kan je tegen Trudie zeggen dat ik al naar school ben", zei Nevermore. "Natuurlijk", zei Amber.

Victor kwam beneden bij het ontbijt om te controleren of iedereen inmiddels aangekleed en wel bijna klaar voor school was zodat hij het rijk voor zich alleen had. "Waar is Nevermore", zei hij nors. "Nevermore is al naar school, Jason kwam haar ophalen", zei Trudie opgewekt. Victor vond het altijd mateloos irritant dat Trudie zo opgewekt was. "Wat moet Jason met haar, hij is haar leraar", zei hij nog norser. "Jason en Nevermore waren jeugdliefdes van elkaar", zei Nienke. Victor ergerde zich zo mogelijk nog meer aan die betweter van een Nienke. Etterbakken, allemaal. Hij draaide zich nors om en liep weg.

Nevermore zat achterop de fiets van Jason. Ze hield zich stevig vast om er niet vanaf te vallen. Dat zou typisch iets voor haar zijn. "Jason, herinner jij je nog dat we altijd zaten te gamen", zei Nevermore. "Ja, jij was altijd aan de winnende hand", zei Jason lachend. Ze liepen samen naar binnen waar Nevermore bijna voor een tweede keer in een zeer korte tijd tegen iemand opbotste.

Ze keek verbaasd. Deze meneer kende ze nog niet, maar wat was hij knap zeg. Wauw, en dat kuiltje in zijn kin maakte hem zo mogelijk nog knapper. Hij mocht dan kaal zijn, maar dat maakte Nevermore in dit geval helemaal niet uit. Jason was ook kaal en knap.

"Hallo, sorry dat ik tegen je opbotste, maar ik ben Wolf, de nieuwe docent geschiedenis en ik zoek het geschiedenis lokaal, kan iemand me helpen zoeken?", vroeg hij beleefd. "Uh Never, ik moet naar mijn les, kan jij Wolf misschien naar het lokaal begeleiden, ik ben Jason trouwens", stelde Jason zich voor aan Wolf.

"Ben jij leerlinge of lerares hier?", vroeg Wolf vertwijfelend. Nevermore lachte. "Ik ben Nevermore, maar u mag mij Never noemen", zei Nevermore vriendelijk. "Leerling?", raadde Wolf. "Ja, alleen ik ben iets ouder dan de normale leerlinge in dit schooljaar, ik leg het u allemaal nog wel een keer uit als u daar behoefte aan heeft", zei Nevermore. "Je hoeft het me niet te vertellen, maar het mag wel", zei Wolf.

Nevermore glimlachte en ze besefte dat ze deze man wel in vertrouwen kon nemen en ze vertelde haar levensverhaal, waarin ze dus de reden vertelde dat ze wat ouder is dan de meeste in haar klas. Over een paar weken zou ze 18 worden.

"Het geschiedenis lokaal meneer", zei Nevermore toen ze aankwamen. "Ah bedankt, bedankt voor het meelopen en bedankt voor de gezelschap", zei Wolf. Ah dat was niets hoor", zei Nevermore lachend.

"Dus ik begrijp hieruit dat we allebei nieuw zijn, zowel nieuw in de stad als nieuw op deze school", zei Wolf. "Jup, ik ben 2 dagen geleden begonnen", zei Nevermore.

"Misschien kunnen we een keertje ergens koffie drinken om te kijken wat we nog meer gemeen hebben", zei Wolf. "Ja, lijkt me leuk", zei Nevermore. "Never dus he, waarom kort je je naam af terwijl je zo'n mooie naam hebt", zei Wolf. Nevermore bloosde een beetje.

Langzamerhand kwam de klas binnendruppelen. "Jij bent vroeg", zei Patricia. "Ze had een date met Jason", zei Amber nors. "Geen date Amber gek, hij is gewoon een goede "vriend", zei Nevermore met nadruk op "vriend" zodat Wolf haar goed kon horen. Ze wilde niet dat Wolf dacht dat ze een vriendje heeft, gezien dit niet het geval is.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.