FanFic.nl

Het Nieuwe Meisje

Hoofdstuk 6: Nevermore's eerste opdracht

Nevermore glimlachte toen ze bij het huis Anubis aan kwamen. "Wolf, volgende week ben ik jarig", zei Nevermore. "Dat weet ik", zei Wolf lachend. "Hoe?", vroeg Nevermore. "Ik heb connecties", grapte hij. "Serieus", zei Nevermore lachend. "Staat in je schooldossier", zei Wolf. Nevermore giechelde. "Misschien kunnen we dat wat leuks doen", zei Nevermore. "Dan pas, ik hoopte eigenlijk op eerder", zei Wolf. "Echt?", vroeg Nevermore. "Ja, echt", zei Wolf. "Wat wilde je doen dan?", vroeg Nevermore. "Kan jij het huis uit glippen om middernacht?", vroeg Wolf.

Nevermore dacht aan Victor die echt woedend zou worden en straffen zou gaan uitdelen als hij haar betrapte. Maar hij ging haar niet betrappen. Daar zorgde Nevermore wel voor. Ze zou iemand in vertrouwen nemen en die zou haar helpen.

"Ja, dat kan ik wel", zei Nevermore. "Mag ik je telefoonnummer?", vroeg Wolf. "Cruciaal moment voor de meeste meisjes, maar het enige probleempje is dat er geen bereik is in het huis Anubis, het huis stamt uit de prehistori", zei Nevermore zuchtend.

Wolf lachte maar wisselde hoe dan ook telefonnummers uit. "Was gezellig", zei Wolf. "Zeker, wanneer wilde je dat ik het huis uit sneakte?", vroeg Nevermore. "Morgen", zei Wolf. "Wat gaan we doen dan?", vroeg Nevermore. "Verrassing", zei Wolf. "Toe nou?", smeekte Nevermore. "Heeft geen zin bij mij Never, ik ben keihard", zei Wolf.

Ze namen afscheid bij de deur en Nevermore keek hem na en zwaaide toen hij nog een extra keer langs fietste.

Ze deed zwijmelend de deur achter haar dicht. "Waar kom jij zo laat vandaan", vroeg Victor die vlak voor haar neus stond en haar gedachten onderbrak. "Van het park", zei Nevermore de waarheid sprekend. "Wie was dat net?", vroeg Victor. "Wolf, nieuwe leraar geschiedenis, hij geeft mij bijles, hij weet dat ik erg achter loop met lesstof", zei Nevermore. "Oh, nou hup ga naar binnen", zei Victor. "Waarom doe je zo moeilijk Victor, ik heb geen huisarrest, ik ben zeer makkelijk en veel te braaf", zei Nevermore glimlachend. Ze was nog steeds aan het dagdromen over Wolf. Victor had haar even van haar stuk gebracht, maar ze herstelde snel. "Nog even en je krijgt wel huisarrest als je zo blijft praten tegen mij.

Nevermore schudde haar hoofd en wandelde de woonkamer in. "Goedemiddag", zei ze vrolijk en ze plofte zwijmelend op de bank. Amber kwam naar haar toe. Eerst dacht Nevermore dat ze haar levend wilde villen maar Ambers gezichtsuitdrukking verzachtte. "Het spijt me", zei ze. "Voor wat?", vroeg Nevermore. "Dat ik me zo druk maakte over het feit dat jij Jason en Wolf kende voordat ik hem kende, ik gedroeg me erg jaloers tegenover jou terwijl jij dat niet verdiende", zei Amber.

"Wauw, Amber die haar excuses aan biedt, dat moet in de krant staan", zei Patricia die opstond en iets anders ging doen.

"Het is al goed Amber", zei Nevermore. Ze omhelsde elkaar. Nevermore had een idee. Ze zou Amber in vertrouwen nemen over Wolf. "Amber, kan ik je privé even spreken?", vroeg ze.

"Waarom staan we in het washok?", vroeg Amber wantrouwig. "Morgen heb ik een date", zei Nevermore. "Een date, ooh fantastisch, met Jason?", vroeg Amber. "Nee, met Wolf", zei Nevermore verward. "Maar ik dacht dat je Jason ook leuk vond", zei Amber op haar beurt verward.

"Geloof me, ik vond Jason een super leuke gast, vind ik nog steeds, maar ik ben niet verliefd op hem. Ik val echt als een blok voor Wolf, vanaf het moment dat ik hem zag was ik verkocht", zei Nevermore. "Liefde op het eerste gezicht", zei Amber zwijmelend.

"Echter een probleempje, hij heeft mij gevraagd of ik om middernacht morgen uit het huis kan sneaken. Ik heb gezegd dat ik dat wel kan, nou moet jij me helpen. Als jij nou een beetje op de uitkijk wilt staan voor Victor, zou ik dat zeer kunnen waarderen", zei Nevermore. "Maar natuurlijk", zei Amber enthousiast.

Diezelfde avond sloop Nevermore naar de kamer van Amber en Nienke om 11 uur als afgesproken.

"Bij deze is de vergadering officieel geopend", zei Fabian. "Sibuna", zeiden we inkoor.

"Ik ben erachter gekomen met het raadsel dat wat we zoeken in de kelder is, misschien een volgend raadsel", zei Fabian. Nevermore had een idee. "Ik ga wel naar de kelder", zei ze dapper. "Ben je niet bang?", vroeg Amber. "Nee hoor, als jullie Victor in de gaten houden kan ik alles, Appie kan ik je walkie talkie lenen", zei Nevermore. Appie knikte en gaf de walkie talkie aan Nevermore.

"Waar zoek ik naar?", vroeg Nevermore. "Een geheime kamer, de spreuk is "open je hart voor mij", zei Fabian. "Romantisch", zei Nevermore zwijmelend denkend aan Wolf. Ze schudde met haar hoofd. Ze was even afgeleid. "Oke, ik ben er klaar voor, ik ga hem vinden, de geheime kamer", zei Nevermore. "Laten we het hopen, oke jongens we gaan", zei Fabian.

Ze slopen met z'n allen naar beneden langs Victors kantoortje waar opera muziek uit schalde. Toen ze beneden waren stond de deur van de kelder op een kier. "Mooi, dat scheelt de sleutel jatten, Victor is slordig geweest", fluisterde Fabian.

"We houden contact", zei Nevermore. Dapper stapte ze de donkere ruimte in. Haar ogen wende snel aan het donker. Een geheime kamer in de kelder. De kelder was al volgestouwd met rotzooi. Hoe kon er nou ooit een geheime kamer zijn.

Nevermore dacht na. Plotseling had ze een idee. Die kast, die kast heeft de vorm van een deur. Ze duwde de kast aan de kant en klopte op de muur. Ze had gelijk. De muur was hol. Ongelofelijk. Dat Victor hier geen idee van had.

"Open je hart voor mij", fluisterde ze. Een heel stuk muur ging naar boven als een soort geheime deur die naar de kamer leidde. Nevermore ging naar binnen en zodra ze binnen was sloot de deur achter zich. Ze pakte de walkie talkie.

"Ik heb de geheime kamer gevonden, over", zei ze opgewonden. "Echt, wauw. Waar zit die, over", zei Fabians stem. "Achter de kast van Victor, over", zei Nevermore. "Wat zie je, over?", vroeg Fabian. "Ik zie een muur met allerlei tekens die ik niet kan lezen, hiervoor moeten jullie allemaal een keertje in de kelder komen, over", zei Nevermore. "Duidelijk, kom nu maar naar boven, over", zei Fabian. Nevermore maakte een paar foto's met haar mobiel, zei de spreuk en sloop weer terug naar boven.

Net toen ze op de gang was betrapte Victor haar. "Ja, wat doe jij hier beneden?", vroeg Victor. "Ik uuh", begon Nevermore, ze dacht razendsnel na. "Ik moest naar de wc", zei ze. "Die is ook boven", zei Victor nors. "Dat was ik vergeten, ik ben nieuw hier Victor, sorry ik moet nog steeds aan het huis wennen", zei Nevermore. "Voor deze keer zie ik het door de vingers, laat het niet nog een keer gebeuren, nu naar bed", zei Victor. "Ja Victor", zei Nevermore braaf. Ze hoopte maar dat ze ongemerkt de kamer van Amber en Nienke kon binnen sluipen.

Dat lukte. "Ooh dat scheelde niks, ik kwam Victor tegen op de gang beneden", zei Nevermore. "Wat, heb je huisarrest?", vroeg Amber. "Nee ik heb gezegd dat ik op zoek was naar de wc, hij zei dat die ook boven was, als antwoord zei ik weer dat ik nieuw was en nog moest wennen aan dit huis, dat ik vergeten was dat er ook een wc boven was", zei Nevermore. "Goed antwoord, hij geloofde het", zei Amber. "Anders was ze hier nu toch niet, anders zat ze wel bij Victor op het kantoor", zei Patricia.

Nevermore liet de fotos van de wand zien. "Vet goed, wauw, die gaan we morgen op school printen", zei Fabian. "We, sorry Fabian, jij zou dat moeten doen. Ik heb bijles geschiedenis", zei Nevermore. Dit keer was het waar. Wolf had haar ook aangeboden bijles te geven, zodat ze met geschiedenis in elk geval niet achter liep. "Oke, dan doen wij dat. Nevermore, je 1e opdracht voor de club is succesvol verlopen", zei Fabian vol trots. "Sibuna", sloten ze gezamelijk de vergadering af.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.