Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Het Huis Anubis » Het Nieuwe Meisje » Hoofdstuk 8: Middernacht

Het Nieuwe Meisje

13 nov 2016 - 22:43

1510

0

216



Hoofdstuk 8: Middernacht

Nevermore voelde zich schuldig tegenover Wolf dat ze de geschiedenisles had afgezegd, alleen omdat hij haar de waarheid had vertelt die ze jaren geleden al had moeten weten. Ze zuchtte diep en trok haar knieen hoog op. Ze zat op de bank in de huiskamer toen Trudie binnen kwam. Vrolijk en wel.

"Nevermore wat is er?", vroeg ze. "Ik ben vandaag achter de waarheid gekomen Trudie, de waarheid is niet mooi soms, de waarheid kan ook lelijk zijn", zei Nevermore triest. "Wat is er dan?", vroeg Trudie. "Wolf heeft mij vertelt dat ik jarenlang ben voorgelogen door mijn ouders, ik wordt volgende week geen 18, ik wordt 21", zei Nevermore. "Huh hoe dan?", vroeg Trudie. "Mijn ouders hebben mij allereerst geadopteerd. Ik ben geen echte Winsbrugge Hennegouwen, ik weet niet eens hoe ik officieel van achternaam heet. Ze hebben me jarenlang een drankje gegeven waardoor mijn hormonen niet zouden groeien en ik daardoor geen problemen zou hebben met het geloven dat ik jonger ben dan anderen in plaats van ouder", zei Nevermore.

"Pff heftig meis. Vind je het fijn dat Wolf je het heeft vertelt?", vroeg Trudie. "Ja, ik vind het fijn dat ik nu eindelijk de waarheid weet, maar nu ben ik wel in de war Trudie, ik weet niet eens wie ik ben", zei Nevermore. "Je bent gewoon Nevermore Winsbrugge Hennegouwen voor mij, die volgende week 21 jaar wordt", zei Trudie. Nevermore omhelsde Trudie.

Toen iedereen aanwezig was in het huis Anubis vertelde Nevermore het hele verhaal aan de bewoners die shocked waren dat ze een volwassene in het huis hadden.

Nienke kwam naar haar toe. "Gaat het?", vroeg ze. "Het gaat, als Wolf me het niet vertelt had, had ik volgende week gewoon mijn 18e verjaardag gevierd", zei Nevermore. "Nu gaan we je 21ste verjaardag vieren", zei Nienke vrolijk. "Ja, ik weet ook niet welke verjaardagen ik heb gemist, dus we gaan het extra groot maken, ik wil Wolf en Jason ook uitnodigen. Vooruit, Van Swieten mag ook komen zodat Victor ook een maatje heeft", zei Nevermore. "Dat is nou aardig van je, Victor verdient het niet om een maatje te hebben", zei Nienke. "Iedereen verdient een maatje, hoe evil je dan ook bent", zei Nevermore.

Nienke, Nevermore, Amber, Fabian en Appie speelde "wie ben ik" als spelletje. Nevermore was net helemaal in het spel toen Victor riep dat het bijna bedtijd was. "Ben ik een ding?", vroeg ze aan Appie die voor haar iets of iemand had verzonnen. "Nee", zei Appie. "Ben ik een persoon", zei ze. "Ja", zei Appie lachend. Nevermore zag Amber giechelen die wist wie ik was. "Ben ik in dit huis te vinden?", vroeg Nevermore. "Nee", zei Appie. "Ben ik op school te vinden?", vroeg Nevermore. "Ja", zei Appie. Amber en Nienke begonnen nu te giechelen. "Ben ik een leraar?", vroeg Nevermore. "Ja", zeiden Amber en Nienke inkoor steeds harder lachend. "Ben ik Wolf?", vroeg Nevermore hoopvol. "Nee", giechelde Amber. "Jason?", vroeg Nevermore vertwijfelend. "Nee", zei Appie. Het begon haar te dagen. "Nee he, ben ik van Swieten?", vroeg ze lachend. "Ja", zei Appie. Iedereen lachte zich dood.

Nevermore baalde toen Victor opnieuw kwam zeggen dat het bijna tijd was en dat ze zich nu toch echt moesten klaarmaken om naar hun kamer te gaan. Met andere woorden, verdwijn uit mijn ogen addergebroed!

Nevermore bleef nog na grinniken toen ze zich ging opmaken voor de spiegel. Ze bleef voor haar kledingkast staan kijken tot ze zich eindelijk bedacht had wat ze aan zou trekken. Ze besefte zich dat ze gewoon haarzelf moest zijn. Wolf zou vast niet van meisjes houden die zich anders zouden voordoen dan ze zijn. Ze deed een blauwe jeans aan met haar favoriete blouse.

Ze ging daarna op bed zitten en deed haar koptelefoon op om goed na te denken over hoe haar date met Wolf zou kunnen gaan. Hij zou haar misschien wel zoenen. Hoe zou ze daarop reageren. Ze was nog nooit gezoend en nu zou ze gezoend worden door haar geschiedenis leraar. Dat zou toch wel echt een voorpagina verhaal zijn voor de schoolkrant. Maar Nevermore wist nu al dat ze het liever geheim zou houden. Zo min mogelijk mensen moesten dit weten. Anders was ze bang dat Wolf misschien in de problemen zou komen doordat hij met haar op pad zou zijn, dat wilde ze niet. Hij was al zo lief voor haar.

Eindelijk was het zo ver. Het was vijf voor twaalf en ze vond dat het hoog tijd was om te gaan. Ze trok haar modieuze zwarte halflange jas aan en ging de trap af naar beneden om Amber te wekken. Amber sloop met haar mee naar haar kamer. Ze liet een ladder zakken die ze zelf had gemaakt. "Geweldig", fluisterde Amber. "Zometeen moet jij hem omhoog halen oke, zodat niemand het ziet dat ik weg ben", zei Nevermore. Amber knikte. "Ik gooi met steentjes tegen je ramen om je te wekken zodat je de ladder weer naar beneden kunt laten zakken", zei Nevermore duidelijk.

Nevermore sprong de laatste treden en stak haar duimen op naar Amber die "veel plezier", fluisterde. Zodra ze de hoek om was kreeg ze een hand op haar mond gedrukt. Ze schrok en wilde gillen, maar dat lukte van geen mogelijkheid. Toen keek ze op en zag ze Wolf. "Wolf, gek", fluisterde ze toen Wolf grinnikte en zijn hand weg haalde van haar mond. "Ik schrok me dood", zei ze. "Kom je mee", zei Wolf. "Waarheen?", vroeg Nevermore. "Naar het park, want daar is mijn verrassing", zei Wolf.

"Wolf ik zie niks", zei Nevermore toen Wolf achter haar liep en haar leidde, hij hield zijn handen voor haar ogen. "Dat is ook de bedoeling", zei hij. "Wat nou als ik val", zei Nevermore. "Dan vang ik je op", zei Wolf. Nevermore voelde dat haar hart een klein sprongetje maakte.

Hij haalde zijn handen voor haar ogen weg en Nevermore wist niet wat ze zag. Waxinelichtjes lichtte de plek op die Wolf voor hun twee had gebouwd. Een groot kleed met eten erop en een porteble dvd speler. "Wauw wat mooi", zei Nevermore ademloos. "Speciaal voor jou, oh wacht even", zei Wolf en hij deed een roos in haar haar. "Zo, nu is het plaatje compleet", zei Wolf.

"Ik heb meerdere films meegenomen, ik weet je filmsmaak niet zo goed", zei Wolf. "Ik uh hou van alles, waar hou jij van?", vroeg Nevermore. "Thriller kan ik waarderen, uuuh romantische comedies misschien", zei Wolf. "Bleeg", zei Nevermore en ze stak haar tong uit. "Oke, mooi gelukkig dus je bent niet zo'n meisjesfilm meisje", zei Wolf. Nevermore schudde haar hoofd. "Doe mij maar zoiets als Die Hard", zei Nevermore. "Nice", zei Wolf goedkeurend.

Ze keken uiteindelijk Paranormal Activity. Een horror die ze beide leuk vonden. "Proef dit eens", zei Wolf en hij pakte een mini quich en voerde die aan Nevermore. "Lekker", zei Nevermore en ze at het hele ding in een keer op. "Zelf gemaakt", zei Wolf lachend. "Echt, dus we hebben hier te maken met een chef dames en heren", zei Nevermore. Wolf lachte.

Nevermore besefte dat hij nu wel heel dichtbij was. Dichtbij haar lippen. Ze kon zijn wimpers tellen. Zijn kuiltje in zijn wangen was zo aantrekkelijk. Zijn hand lag op die van haar. Haar lippen vormde een glimlach. Toen deed ze haar ogen dicht en voelde een exstase van emoties opkomen toen Wolf zijn lippen op die van haar drukte. De warmte overspoelde haar. De emoties overrompelde haar. Ze schrok een beetje toen ze Wolf zijn tong in haar mond voelde glijden, maar ging er uiteindelijk in mee en genoot van de warmte en de vele sprongen die haar hart maakte. Het leken meer op dubbele salto's.

Na wat uren leek te duren lieten ze elkaar los. Wolf glimlachte. "Jij bent zo anders dan de meeste van jou leeftijd, ik weet niet is wat het is met jou, maar ik wist het meteen toen je tegen mij opbotste in de gang", zei Wolf. "Ik ook, maar toen wist ik nog niet dat ik 21 was, ik had nooit gedacht dat jij iemand als ik leuk zou vinden, zeker niet omdat ikzelf nog dacht dat ik 17 was", zei Nevermore glimlachend. "Ik snap dat dat verwarrend is, het was maar goed dat ik het al wist na je dossier te hebben onderzocht", zei Wolf.

Hij zette haar weer braaf af bij het huis Anubis toen het ongeveer hafl 3 's nachts was. Hij vond dat ze slaap moest hebben gezien ze de volgende dag gewoon weer naar school moest. Hij gaf haar nog een laatste kus voordat hij er weer op zijn fiets vandoor ging.

Amber die sliep kennelijk licht want ze was meteen alert en liet de ladder naar beneden gaan. "En?", vroeg ze opgewonden. "Hij heeft me gezoend", zei Nevermore en ze liet zichzelf zwijmelend op haar bed vallen. "Nee, echt", zei Amber opgewonden. "Niet zomaar gezoend", zei Nevermore. Amber ging naast haar liggen. "Hoe met tong?", vroeg ze. "Ja, hij zoent fantastisch", zei Nevermore. "Wauw", zei Amber glimlachend. "Zeg dat wel, wauw", zei Nevermore.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.