Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Het Huis Anubis » Het Nieuwe Meisje » Hoofdstuk 11: Een beetje flikflooien

Het Nieuwe Meisje

14 nov 2016 - 23:53

676

0

233



Hoofdstuk 11: Een beetje flikflooien

Wolf gaf haar nu daadwerkelijk bijles. Ze zaten op haar kamer en Wolf vertelde grandioos geschiedenis verhalen over het oude Egypte. Nevermore hoorde dat Victor riep dat het 10 uur was en Nienke was blij dat Wolf nu bij haar op de kamer zat.

Wolf begon haar plotseling te kietelen. "Nee Wolf, hier kan ik niet tegen", giechelde Nevermore. "Ik wilde je even testen of je er tegen kon", zei Wolf grinnikend.

Vera was blij dat haar plan was gelukt. Ze was aangenomen als tijdelijke huishoudster in het huis Anubis. Ze hoorde gelach van boven komen. Ze herkende Raven zijn stem. Haar man die verplicht moest gaan lopen flirten met een twintiger. De opdracht gaat voor alles. Al waren ze man en vrouw. Nu wist ze dat Raven haar eigenlijk meer dan zat was. Maar ze liet hem mooi niet gaan. Die Nevermore was geen match voor haar.

Nevermore lachte. Ze had het zo naar haar zin met Wolf. Ze had echt het gevoel dat het klikte. Ze werd op het bed geduwd door Wolf die nu boven haar hing. Ze lachte en genoot toen Wolf haar op haar mond kuste. Ze lagen een tijdje naas elkaar, gewoon te liggen. Hij kuste haar nog een keer op haar lippen. Prachtlippen had ze volgens Wolf. Prachtlippen voor een prachtige vrouw. Ze mocht zichzelf dan zien als een meisje, maar ze was een rijpe vrouw. Dat was ook een van de redenen waarom Wolf zo voor haar viel.

Hij legde zijn handen op haar heupen. Ze giechelde. Hij bleef haar zoenen. Nevermore merkte dat ze opgewonden werd. Wolf's aanrakingen voelde aan alsof haar huid in vuur en vlam stond.

Nienke en Fabian waren samen op Fabians kamer aan het praten. Of nou ja, praten. Eerder zoenen. Samen waren ze echt een goed stel. Ze hadden dezelfde smaak in boeken, in films en waren beide zeker niet dom op school. Vooral Fabian natuurlijk.

Appie en Amber waren samen grapjes aan het maken over Vera, de nieuwe huishoudster. Amber vertelde Appie in vertrouwen dat ze Vera niet vertrouwde. Voor nog geen goud.

Nu was het Nevermore's beurt om Wolf op het bed te duwen. "Het is 11 uur, Victor geeft me weken strafwerk waardoor ik jou niet meer kan zien", zei Nevermore. Wolf keek sip. "Gelukkig zie ik je morgen weer", zei Wolf. "Van die bijles geschiedenis komt alleen niet zoveel he", zei Nevermore giechelend. "Heb je dan liever bijles dan dat ik dit doe...", begon Wolf. "Wat doe?", vroeg Nevermore sullig. Voordat ze reactie kreeg zoende Wolf haar alweer.

Razendsnel pakte Wolf plotseling een geschiedenisboek en begon te vertellen. Nevermore wist niet waarom maar een seconde later wist ze het. "Victor", zei Wolf. "Wolf, sorry maar het is 11 uur, we weten allemaal wat dat betekent, bedtijd voor Nevermore", zei Victor. "Ik pak nog even mijn tas en dan ga ik naar beneden", zei Wolf. "Hmmm", zei Victor die geen vin verroerde. "Je redt het verder wel, met het huiswerk enzo?", vroeg Wolf goed in zijn rol blijvend. "Ik redt het wel", zei Nevermore. Ze liep samen met Wolf naar beneden. Fabian kwam net uit de wc met zijn slaapkop. "Oh dag Wolf tot morgen", zei Fabian. "Dag Fabian", zei Wolf.

"Heb jij soms mijn boek gezien?", vroeg Wolf bezorgd. "Wat, een geschiedenis boek?", vroeg Nevermore die het achter haar rug verstopt had voor de gein. Ze had er ook een briefje in gestopt. "Ha, gotcha", zei Nevermore lachend en ze gaf hem het boek terug. "Jij... jij krijgt hier nog een einde van te zien meisje", zei Wolf die deed alsof hij boos was. "Jij gaat mij de les lezen, je bent een softie", zei Nevermore. "Ik een softie, nou dan ken je me nog niet meisje", zei Wolf lachend.

"NEVERMORE, NAAR BED EN WEL NU METEEN!", riep Victor. "Ga maar snel, voordat Victor je opsluit in de kelder", zei Wolf.

"Nevermore...", waarschuwde Victor. "Ik ga al Victor", zei Nevermore en ze vloog de zoldertrap op en plofte weer zwijmelend op haar bed neer. Een zeer geslaagde avond.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.