Hoofdcategorieën
Home » Het Huis Anubis » Het Nieuwe Meisje » Hoofdstuk 21: Nevermore's verjaardag deel 1
Het Nieuwe Meisje
Hoofdstuk 21: Nevermore's verjaardag deel 1
Eindelijk was het zover. Nevermore was jarig. 21 jaar werd ze. Een nieuw mijlpaal. Ze zuchtte toen ze wakker werd en haar gedachtes gingen naar Wolf die ongetwijfeld haar wilde feliciteren met een felicitatie kus. Kon ze doen alsof er niks aan de hand was. Kon ze de schijn erop houden.
Nevermore's gedachtes werden onderbroken door een vrolijke Amber die binnen kwam stormen samen met Nienke. "Happy birthday dearest Nevermore", zei ze vrolijk. Ze omhelsde Nevermore die haar terug omhelsde. Nienke gaf haar ook een hug. "Nog niet naar beneden komen oke", zei Amber. "Ik ga weer naar beneden, even Vera helpen", zei Nienke. "Ga jij maar lekker Vera helpen, ik blijf bij Never tot het sein", zei Amber. Nienke knikte.
"Heb je al een verjaardagsjurk?", vroeg Amber. "Uuuh ja, ik heb echt een prachtige Vera Wang jurk die ik al tijden een keer wil aan hebben, maar nooit de gelegenheid ervoor heb gehad", zei Nevermore glimlachend en ze pakte een mooie rode jurk uit de kast. "Never! Vera Wang, wauw dat moet je vast een fortuin hebben gekost", zei Amber die verlekkerd naar de jurk zat te staren. "Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat ik deze draag, want hij is net iets te klein, dus na vandaag geef ik hem aan jou", zei Nevermore grijnzend en ze lachte toen Amber haar omhelsde. "Je bent een Godin", zei Amber glimlachend. "Alsjeblieft niet zeg", zei Nevermore.
"Wat ga je doen met Wolf?", vroeg Amber trouwens serieus. "Ik heb besloten dat ik hem zelf de kans wil geven om mij de waarheid te vertellen op zijn tijd. Ik ben nog steeds gek op hem, ik kan het niet helpen", zei Nevermore. "Echt, hij heeft tegen je gelogen", zei Amber. "Dat besef ik goed, geloof me en wanneer hij mij de waarheid vertelt heeft hij het einde er nog niet van gezien zoals Victor zou zeggen", zei Nevermore. "Goed zo, maar ik wil niet dat je ongelukkig wordt", zei Amber. "Ik ben niet ongelukkig Amber, het probleem is juist dat ik TE gelukkig ben met Wolf, ik kan het niet uitleggen", zei Nevermore. "Hoeft ook niet, dat is verliefd zijn", zei Amber grinnikend die dat maar al te goed begreep. Amber had hetzelfde gehad maar dan met Mick. Daar was ze dol op geweest.
Nienke kwam binnen stormen. "Je mag naar beneden birthday girl", zei Nienke. "Yay", zei Nevermore. Nevermore huppelde vrolijk naar beneden waar het huis versierd was met slingers en ballonnen. "Je wordt er misschien een beetje oud voor maar...", begon Amber. "Het is geweldig", zei Nevermore. "Surprise!", zeiden alle bewoners tegelijkertijd. "Ah een surprise ontbijt wat lief", zei Nevermore. "Tuurlijk, je wordt maar een keer 21", zei Patricia vrolijk. "Uuuhm wat is die eenorme doos?", vroeg Nevermore nieuwsgierig. "Dat is je cadeautje, niet je enige don't worry, maak maar open", zei Patricia lachend. Nevermore zag aan hun gezichten dat iedereen zijn/haar lachen inhield.
Nevermore bekeek de doos. Groot genoeg om iemand in te proppen. De doos ging plotseling open en Wolf kwam eruit. "Happy birthday", zei hij zodra hij eruit kwam. Nevermore kon niet anders dan glimlachen. Dit was toch wel echt een heel lief gebaar. Dat kon dan toch niet anders dan dat hij van haar hield. Misschien was hij zelfs van Vera gescheiden omdat hij van haar hield. Dat Vera daarom ruzie had met Wolf in dat klaslokaal waar ze toen per ongeluk naar binnen liep. "Gefeliciteerd lief", zei Wolf glimlachend. Hij streelde door haar haar en kuste haar. "Eeeew oke, get a room", zei Patricia.
"Wat is dit voor een pandamodium", zei Victor nors toen hij binnen kwam en de ravage zag. "Oh Victor het is Nevermore's verjaardag", zei Vera. "Nou en, het is een gewone school dag, wat doe jij hier?", vroeg Victor nors aan Wolf die nog in de doos zat. "Ik eh was haar cadeautje", zei Wolf grijnzend. "Levensgroot cadeau dan", zei Victor. Nevermore, Patricia en Joyce giechelde.
"Vooruit met de geit, nu naar school, feestje is pas vanavond aan de orde, als uitzondering omdat het dan weekend is, nu vort naar school", zei Victor. "Party killer!", riep Appie. "Nog een woord!", zei Victor woest.
"Hey hebben jullie dit geregeld?", vroeg Nevermore aan de meiden van het huis. Nienke wees naar Patricia en Joyce. "Het was hun idee", zei ze. "Geweldig begin van de dag, echt superbedankt", zei Nevermore die hun beide omhelsde. "Is al goed, kom we gaan naar school voor Victor ook nog eens vanavond het feestje gaat aflassen", zei Patricia.
Nevermore ging met Wolf mee de auto in. Ze glimlachte nog steeds. "Vond je het leuk?", vroeg Wolf. "Ik vond het geweldig", zei Nevermore. "Ik heb aan van Swieten gevraagd of je even een les mag missen want ik moet je wat vertellen", zei Wolf. "Oh, iets leuks?", vroeg Nevermore. "De waarheid", zei Wolf voorzichtig.
Nevermore spitste haar oren. Dit was het waard om scheikunde voor te missen.
"Kom we gaan naar het park", zei Wolf. "Nee, vertel het me nu, hier. Ik wil het weten, ik wil weten waarom je tegen mij hebt gelogen", zei Nevermore serieus. "Wacht even, wat weet je?", vroeg Wolf. Nevermore schudde haar hoofd en besloot dat ze ook open kaart wilde spelen. "Ik heb je kamer gezien, de geheime kamer die altijd op slot zit bij jou, ik wilde je op een ochtend verrassen, maar mijn aandacht werd getrokken door de kamer die open stond", vertelde ze.
"Ik had liever niet gewild dat je er op die manier achter zou komen, ik had hem expres op slot gedaan elke keer wanneer jij er was, want ik wilde je het uiteindelijk zelf allemaal vertellen", zei Wolf. "Er zijn nog een aantal dingen waar ik nieuwsgierig naar ben, bijvoorbeeld jij en Vera?", vroeg Nevermore. "Vera was mijn vrouw, ze was mijn vrouw nog toen ik jou ontmoette, alleen dat was zo'n magisch moment dat ik niet uit mijn hoofd kon zetten, ik was als een blok voor je gevallen, dat ben ik nog steeds. Vera en ik waren al heel lang geen man en vrouw meer, maar een verstandsrelatie, dat is wat we hadden. We werkte samen om de liefdestombe te openen, ik neem aan dat je dat ook gelezen hebt in de kamer", zei Wolf. Nevermore knikte. "Vera heeft kwade bedoelingen, geloof me die had ik eerst ook, tot ik jou ontmoette, het klikte zo tussen ons, ik wist weer hoe het was om verliefd te zijn, jij herinnerde mij daar aan", zei Wolf.
Nevermore zuchtte. Hij was nu in elk geval eerlijk. "En waarom heb je tegen mij gezegd dat ik geadopteerd ben terwijl dit niet zo is?", vroeg Nevermore. "Vera zei dat dat een goed plan was, als ik dat tegen jou zou zeggen zou je het geloven omdat je mij vertrouwde, ik weet nog steeds niet waarom ik dat gezegd heb, alleen omdat Vera zei dat dat een deel van ons plan was. Jou zo manipuleren dat je alles zou geloven wat ik zei, of in de toekomst, wat Vera zou zeggen", zei Wolf.
"Is alles wat jij nu zegt de waarheid, je kan vast begrijpen waarom ik dit vraag toch", zei Nevermore. "Dat kan ik begrijpen, maar alles wat je nu hoort is de volle waarheid", zei Wolf. "En waarom zou ik dat geloven?", vroeg Nevermore. "Omdat ik van je hou Nevermore, ik ben gek op je", zei Wolf. "Ik kon eerst niet geloven wat ik zag, ik voelde me verraden, bedrogen en nog veel meer bij elkaar. Eerst was ik verdrietig, daarna was ik woedend op je dat je me zo gebruikt had", bekende Nevermore. Wolf knikte. "Dat had ik ook gevoeld als ik jou was, zou je het me ooit kunnen vergeven Nevermore, ik ben op zoek naar de Graal en wil de liefdes tombe graag vinden, alleen nu wil ik Toet en Amneris bij elkaar brengen in plaats van de schat voor mezelf te houden zoals ik eerst van plan was. Ik wil jullie helpen", zei Wolf. "En Jeroen dan, ik weet dat hij voor jou werkt, je chanteert hem, hij is doodsbang voor je ook al geeft hij dat niet toe", zei Nevermore. "Ik laat Jeroen met rust", beloofde Wolf.
"Je weet dat je meer zou moeten doen om het goed te maken dan alleen de waarheid vertellen he", zei Nevermore. "Dat weet ik", zei Wolf. "Vera was zeker woedend toen je van haar wilde scheiden", zei Nevermore grijnzend. "Razend", zei Wolf ook grijnzend.
Ga Snel VERDEREEEEEERRRRRRRRRRRRR