FanFic.nl

healing in the past,

more social blunders

Niet veel later was het tijd om aan tafel te gaan. Een ritueel dat in deze tijd blijkbaar een hele bedoening bleek te zijn. Iedereen ging automatisch in een rij staan. En Cat- die natuurlijk geen flauw idee had- werd door Jamie tussen hem en Claire getrokken.
Als de zonen van de chieftain leken Rob en Hadley recht te hebben op een plaatsje vooraan in de rij. Recht na hun vader en oom.
'En? Is alles klaar?' Vroeg ze discreet aan Jamie.
'Drie paarden staan klaar om te vertrekken. Samen met proviand voor zeker drie dagen. Daar kunnen jullie al een eind mee komen.'
'En voor vanavond? Denk je dat we ons nog aan iets kunnen verwachten?'
'Ik vrees dat daar alleen God antwoord op kan geven.'
'God en Coll MacGregor.'
'Is daar dan een verschil tussen?' Vroeg Jamie sarcastisch.


Verbijsterd staarde Cat naar de grote hoeveelheid eten die de zaal werd binnen gedragen. Geroosterde everzwijnen en ganzen. Forel en kabeljauw. Als dessert drie verschillende pudding en ingelegd fruit. En om dit allemaal goed te kunnen doorspoelen verschillende soorten wijnen.
'Van vitamine c hebben ze in deze tijd duidelijk niet nog niet gehoord.' Fluisterde Cat in Claire haar oor.
'Tegen wie zeg je het. Ze denken hier blijkbaar dat groenten en fruit slecht zijn voor de gezondheid. Op Leoch heb ik een paar keer geprobeerd om hen van het tegendeel te overtuigen. Maar je hebt ondertussen wel al door hoe koppig die Schotten kunnen zijn.'
'Is mijn favoriete Engelse niet tevreden over haar Schotse echtgenoot?' Zei Jamie op flirtende toon.
'Over mijn echtgenoot niet nee. Alleen maar over zijn eetgewoonten. Cat vroeg zich af waarom jullie bijna nooit groenten aten.'
'Begin je weer over die vitamine dingen?' Zuchtte hij licht verveeld. 'Je gaat me nu toch niet zeggen dat jij daar ook in gelooft?'
'Daar geloof ik wel degelijk in. Mijn grootvader was jaren lang een vegetariër, en toen hij negentig werd had hij al zijn tanden nog.'
'Vegetariër?'
'Iemand die niets van vlees eet.'
Jamie keek haar aan alsof ze van een andere planeet kwam.
'Niet een stukje vlees? Je kan toch niet gelukkig zijn met zo een levensstijl?'
'Integendeel, hij was de meest gelukkige mens die ik ooit ontmoet heb. Zelf eet ik eigenlijk ook maar weinig vlees. Alleen een stukje buikspek, daar zeg ik nooit nee tegen.'
Met deze woorden sneed ze een stuk vlees van het everzwijn dat niet zo ver van haar stond. Jamie keek verwonderd naar zijn vrouw, en die kon enkel haar schouders ophalen.
'Over een ding kunnen we wel zeker zijn. Vandaag worden we niet vergiftigd door het eten. Of Coll moet de kans willen lopen dat hij de helft van zijn eigen mannen naar hun Schepper stuurt.'
'Met hem weet je anders nooit.' Zei Cat niet echt overtuigd. 'Je spreekt hier over een kerel die zijn eigen zoon wil vermoorden.'
Voorzichtig nam ze een hap van het vlees. Ze trok even een vuil gezicht, maar toen ze na enkele happen nog altijd niet schuimbekkend op de grond viel vond ze het veilig genoeg om een tweede hap te nemen. Het stuk vlees bleef voor haar open mond gangen toen ze Jamie zijn starende blik zag. Die typische blik die voorspelde dat ze weer iets verkeerd had gedaan.
'Wat is er?'
'Bidden ze in Amerika dan nooit voor ze gaan eten?'
Toen pas drong het tot haar door dat alle ogen in de zaal op haar gericht zijn. Verbaast, beledigd. Robert senior en zijn broer waren duidelijk geamuseerd door haar onwetendheid. Hadley sloeg zijn hoofd tegen zijn voorhoofd.
'Tuurlijk. De zenuwen.'
Haastig gooide ze haar bestek op de tafel en vouwde haar handen.
Claire keek haar veelbetekenend aan.
'Is mij ook overkomen.' Fluisterde ze.
Robert senior stond op en begon met het gebed voor te zeggen. Iedereen volgde hem. Cat deed of ze meedeed, maar had eigenlijk geen flauw idee wat iedereen aan het brabbelen was. Het was al een wonder dat ze tegen het einde wist dat ze een kruisteken moest maken. Werkelijk, wat een tijdverspilling allemaal. Met een vlugge blik zag ze dat nu iedereen begon te eten en met een gerust hart kon ze eindelijk eten.

Reacties: