FanFic.nl

love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3]

A fight...ábout a stupid wherewolf what the fuck are we doing!

'Waarom betekend die hónd zoveel voor je' zijn mondhoeken trokken afkeurend naar beneden.'Dat heb ik je al uitgelegd, hij was er toen jij er niet voor me was.Levenslange diensbaarheid heb ik daarvoor in de plaats gegeven en in mijn geval is dat dus...voor altijd' Ik lachte om mijn eigen uitleg en ging tegen een boom aan leunen.Edward zuchtte.Je hoorde de onderliggende afkeuring er scherp doorheen.'Edward begrijp asjebliefd...'
'Ja ik begrijp het, je brengt liever iedereen in gevaar dan dat je het contact verbreekt met een jongen waar je toch niets meer aan hebt.Volkomen logisch Jackie!' MIjn mond viel open.Hij schreeuwde naar me.Hij schrééíºwde...NAAR MIJ?! :'Ben jij wel helemal 100 ofzo!Ga lekker tegen iemand anders schreeuwen idioot.dí¡í¡g Edward.' Ik sprintte terug naar huis.Af en toe keek ik achter me maar er was geen glimp van Edward te vinden.De lucht die tegen min gezicht aan blies maakte me al iets kalmer en ik rende de trap op.
'Rose mag ik je auto lenen?' Schreeuwde ik terwijl ze me heus wel zou horen.
'Whatever, als er 1 krasje op komt betaal jij!' IK lachte :'thankyou' Ik rende dit keer helemaal naar beneden ; de garage en pakte de sleutel met het rode labeltje - er hingen hier alle sleutels van alle auto's - Ik startte haar auto en scheurde over het smalle paadje wat naar de snelweg lijdde.Er flitste iets over de weg en snel trapte ik op de rem. 'IK had dat vervloekte rijgedrag van Edward niet moeten overnemen' mopperde ik in mezelf en keek uit het raam.Uit het niets stond hij voor me,zijn gezicht stond vlak.Hij leek inderdaad op steen als hij boos was,precies zoals Bella vertelde.
'Waar ga je naar toe?' zijn stem konk als een laag dreigend gegrom.IK kneep mijn ogen tot spleetjes :'Doen wat jij me gevraagt had ben je nu blij!' Mijn stem klonk niet meer als belletjes, eerder als een scherp knerpend geluid wat een kat maakt als het pijn heeft.Zijn ijskoude gezicht smolt om tot een bezorgde blik :'Je hoeft het niet te doen ik was boos!Je wet toch dat ik onzin uitkraam als ik boos ben?' Ik knikte kort :'Het geeft ook niet sweetie, je hebt gelijk ik breng heel de famillie in gevaar voor Jake, het slaat nergens op en hij zal het vast wel begrijpen, het komt dus allemaal wel goed.'
'Maar geeft jou dat dan niet het gevoel dat je je overgeeft?' Ik knarstande :'Jackie Lara Sparling Cullen geeft zich nooit over! Maar dit is anders, dit is opoffering voor mensen die ik lief heb.Wees maar niet bang Edward het is 1malig i prommis.' Hij grijnsde :'Je kunt ook gewoon niets meer van je laten horen.' voor de ik-weet-niet-hoeveelste-keer vandaag viel mijn mond open van verbazing :'Edward Anthony Masen Cullen gedraag je alsjebliefd.Serieus waar haal je die onzin vandaan!' Dit maal waren het zijn ogen die tot spleetjes geknepen werden :'Ga dan maar als hij zo belangrijk voor je is' Siste hij en ik zag hem in mijn achteruitkijk spiegel terug het bos in rennen.

Reacties: