FanFic.nl

Every Year A Letter [Afgerond]

Year Twelve

Lieve Ashton,

Daar lig ik dan, op bed. Ziek. Niet verkouden, maar zeer ziek. Lichamelijk ziek. Ik lig op bed, met een ziekte. Ik heb minder kracht. Ik voel me slechter. Maar ze vinden er wel iets voor. Ik heb borstkanker.

Ik vertelde je vorig jaar over dat ik me niet goed voelde. Ik ben naar et ziekenhuis geweest. Daar vertelde ze me dat ze een onderzoek wilde doen. Tig onderzoeken gehad. Uitslag: borstkanker. Ja, ik baal er ook van. Ik vertelde het mijn zus en mijn moeder. En Mason.

Erg ben ik hé? Ik vertel hem niet over jou maar wel over dat ik borstkanker heb. Wauw. Ik ben een slecht mens. Maar hij is er kapot van, hij heeft zich voor een maand of drie opgesloten in zijn kamer. Zodra ik eens kwam kijken, of eigenlijk luisteren aan zijn deur, moest hij huilen en ik kreeg dan meteen zo'n misselijk gevoel. Ik laat hem in de steek, dan is hij alleen. Heeft hij niemand meer. Dat kan ik hem niet aandoen..

Hij heeft iemand nodig in zijn leven. Hij is misschien wel dan 12 jaar, maar hij heeft iemand nodig in zijn puberteit. Ik heb er ook moeite mee gehad in mijn puberteit. Ik kon niet met mijn moeder opschieten en mijn vader werkte heel veel. Als hij er was, kwam hij ook meteen naar mijn kamer en bleef bij me, tot ik me weer beter voelde. Mijn zus was altijd een mama kindje, ik een papa kindje. Mijn vader hielp me er doorheen, zonder hem, was ik er misschien niet eens geweest..

Ja, ik heb in mijn puberteit in een depressie gezeten. Ik was niet de enige, mijn beste vriendin van toen ook. Maar bij haar liep et erger af. Ik werd gered door mijn vader die er net op tijd was.

Ik ben gewoon bang dat Mason ook zo'n periode gaat ontwikkelen. En natuurlijk als ouder wil je dat niet, dat vind je veel te eng..

En dan laat ik hem ook nog eens alleen. Ik ben een slechte ouder. Hij heeft iemand nodig tot zijn puberteit voorbij is. Maar dat lukt dus waarschijnlijk niet.

Laten we over iets gaan praten wat vrolijk is. Mason mag naar de middelbare school! Ik ben even de naam vergeten van de school, maar hij word een brugpiepertje. Hij word al zo groot. Voordat ik et weet, zit hij op een opleiding en gaat hij werken. Of word hij beroemd, net als jij. Je weet maar nooit hoe snel het zou gaan. Hij doet een HAVO opleiding, net als ik vroeger. Maar hij mag binnenkort beginnen, ik ben benieuwd hoe hij het gaat doen.

Sorry voor een korte brief dit jaar. Ik voel me niet lekker en begin heel moe te worden. Om tien uur in de avond, wauw, dat is vroeg haha.

Ik spreek je volgend jaar. Ik hou van je.

Liefs, Isobel

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.