FanFic.nl

Every Year A Letter [Afgerond]

Letters

De 15 jarige jongen veegt een traan weg bij het lezen van de brief van zijn moeder. Ze is gisteren gestorven en vandaag kreeg hij de brief. Hij kon het niet laten om te huilen. Logisch, zijn moeder was zijn grote voorbeeld. Maar zij gelooft in hem, dus hij moet het ook bewijzen. Dat zal hij ook doen.

Ze schreef iets over brieven. Hij volgt de instructies en loopt naar boven naar zijn moeders slaapkamer. Hij opent de kledingkast en zakt op zijn hurken. Hij zit een berg kleding en gooit die aan de kant. Een grote zwarte doos komt tevoorschijn en hij pakt die uit de kast. Hij laat zich op zijn kont vallen en zucht even. Voorzichtig opent hij de doos en de doos zit vol met brieven. Hij haalt ze eruit en telt er meer dan 15. Zodra hij de titels ziet, realiseert hij het pas. Het gaat in jaren, net zoveel jaren als hoe oud hij is. Hij opent ze en begint met lezen.

Tranen zijn gevallen, snikken zijn gehoord en brieven liggen overal. Alle brieven zijn gelezen. Zijn moeder hield veel van die Ashton. Die onbekend voor hem is, maar hij gokt op zijn vader dan. Zijn moeder schreef in haar afscheidsbrief dat er onderin 2 brieven zaten, maar hij ziet ze niet. Dan denkt hij even slim na en kijkt goed. In de hoek zit een klein lusje en hij trekt eraan. De plaat gaat omhoog en 2 brieven komen tevoorschijn. Hij haalt ze eruit en op de ene staat 'Isobel' en op de andere staat 'Mason'. Die voor zijn moeder is al open en die van hem niet. Hij haalt de brief van zijn moeder eruit en begint met lezen.

Lieve Isobel,

Wat ben je een geweldige vrouw. Wat houd ik enorm veel van jou. Je bent super lief, behulpzaam, maakt me altijd blij en ik ben zo blij met jou.

Ik haat mezelf zo dat ik je alleen moet laten. Straks komt er ook nog een kleine en ik ben bang dat je dit niet alleen aan kan. Maar je bent een sterke vrouw en ik houd je elke dag in de gaten vanuit boven en dat komt wel goed.

Ik ga je missen. Alle momenten die we hadden ga ik missen. Alle lachjes van jou ga ik missen. Alles. Zelfs straks de kleine, ook al weet ik dat ik hem nooit zal ontmoeten. Maar ik houd jullie in de gaten en zal hem zien opgroeien. Zorg alsjeblieft goed voor hem.

Hopelijk zie ik je nog niet snel, niet bot maar zorg voor hem en verlaat hem nog niet zo snel net als ik. Je kan dit.

Ik houd van je Isobel Irwin, enorm veel!

Liefs Ashton

Mason legt de brief neer en veegt voor het eerst een traan weg van zijn wang. Ashton is zijn vader en hij kent hem niet. Hij stopt de brief terug en voelt dan nog iets. Hij haalt het eruit en ziet een foto. Een foto van zijn moeder en een jongen. Ze waren jonger, maar niet veel jonger. Zou dat Ashton zijn? Achterop staat een datum en 'Isobel en Ashton'. Ja, dit is zijn vader. Wat waren ze lief. Ze hielden van elkaar, zoveel meer dan andere koppels. Dat zie je aan de foto en aan de brieven. Zijn moeder hield enorm veel van deze man. Hij legt de foto weg en pakt de andere brief die er nog ligt, met zijn naam erop. Hij opent hem en leest de brief.

Lieve Mason,

Mason, wat klinkt het toch schattig. Ik hoop dat je dat ook bent.

Ik weet dat ik je nooit te zien zal krijgen, want zodra jij geboren bent, ben ik er niet meer. Ik zal al weg zijn, maar ik hoop dat je moeder snel zal uitleggen. Maar aan de andere kant, dat zie ik der niet snel doen. Mason, als ze je nooit verteld over mij, vergeef het haar, dan kan ze het niet aan. Niet boos worden, ze is meer waardevol dan dat. Ze is een prachtige vrouw en weet zelfs niet eens dat ik dit schrijf. Dus hou het maar lekker geheim

Ik hoop dat je een grote, sterke jongen word. Zorg goed voor je moeder en voor jezelf. Ik weet zeker dat je dat zal doen. Je lijkt nou eenmaal op mij haha.

Ik ga je missen, ook al ken ik je niet, ik ga je missen. Je bent tenslotte nog steeds mijn zoon. Maar alsjeblieft, doe je best op school, doe je best in alles en dan zie ik alles wel verschijnen. Ik kijk vanuit boven naar je. Ik houd je in de gaten.

Je moeder was een lieve vrouw, ze wilde iedereen gelukkig hebben en mij kreeg ze altijd blij. Ze kan goed voor je zorgen en als je je goed gedraagt komt dat helemaal goed. Ik geloof er wel in.

Zoon, ik houd van je. Onthoud dat.

Liefs Ashton

Zodra hij de brieven heeft gelezen heeft hij geen spijt en is hij ook totaal niet boos. Hij snapt het wel, waarschijnlijk was er iets met zijn vader en hij is ook niet boos op zijn moeder. Ze durfde het gewoon niet, dat snapt hij heel goed. Dat zal hij ook niet zomaar durven. Dat is iets wat je op je 18e hoort, niet op je 5e. Hij gaat doen wat hem gevraagd is en hij zal zijn ouders gelukkig maken. Hij stopt alle brieven weer in de doos en legt de doos op zijn kamer. Hij loopt naar beneden en gaat met Luke op de bank zitten terwijl ze oude video's bekijken van toen Ashton nog in de band zat met Luke. Een traan valt. Dat is hem, zijn vader.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.