FanFic.nl

healing in the past,

forgot a small detail

De gangen waren genoeg verlicht zodat Cat een goede blik op Hadley zijn gezicht kon werpen. Zeggen dat ze schrok was nog zacht uitgedrukt. Zijn linkeroog was volledig gesloten en zijn rechter had een volle blauwe kleur. Zijn neus stond de verkeerde richting uit, en praten leek een bijna onmogelijke opdracht als je naar zijn kaak keek, waar een bijna kunstzinnige plek uit blauwe en paarse schakeringen stond. Ze probeerde er niet over na te denken hoe de rest van zijn lichaam er uitzag. Hem aangedaan door zijn eigen vrienden.
'Gebeurt dit allemaal echt?' Vroeg Hadley, tegen niemand in het bijzonder.
'Daar ziet het naar uit, broertje. Morgen treden jullie in het huwelijk.'
Cat stopte spontaan in haar pas, Hadley had dit pas door toen hij haar bijna meetrok.
'Morgen al?'
'Gezien de omstandigheden willen ze het allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben. Waarom? Je bent toch niet van gedachten veranderd?'
Rob zijn toon klonk luchtig, maar ze voelde de onderliggende angst. Als Cat niet doorging met het huwelijk, dan zouden ze zijn broer alsnog het schavot op sleuren. Ze voelde ook de blikken van Hadley en Claire op haar gebrand.
'Wat dacht je? Ik was gewoon geschrokken dat het zo snel zou gebeuren.'
'Kan ik me voorstellen.' Zei Rob medelevend.
Na nog enkele stappen leek de vermoeidheid eindelijk toe te slaan. Ze voelde hoe Hadley net niet door zijn knieën zakken en hij zocht vlug steun bij de muur, voor ze beide tegen de grond gingen.
'Verdorie. Ik denk dat de avond een beetje te vermoeiend was.'
'Een beetje?' Vroeg Claire met opgetrokken wenkbrauw. 'Het is verdorie een wonder dat je nog recht staat. Rob, breng hem maar bed. Straks kom ik jou nog even nakijken. Maar eerst ga ik de toekomstige mevrouw MacGregor onder handen nemen.'
Hadley was opvallend meegaand. Wat voor de vrouwen genoeg bewijs was dat hij aan het einde van zijn latijn was.
'Zorg maar goed voor haar. Mijn broer verdiend een mooie bruid morgen.'
'Heb ik nog iets te zeggen over mijn bruidegom?' Was het geërgerde antwoord.
Rob lachte haar schalks toe, nam zijn broer van haar over en samen verdwenen ze een gang in.
'Wel. Zo te zien mag je nog een nacht langer in je kamer doorbrengen.'


Het moment dat ze haar kamer binnen kwam, liep Cat regelrecht naar haar bed en liet er zich opvallen.
'Heb ik al gezegd dat vechten voor je leven verassend vermoeiend kan zijn?'
Haar stem klonk gesmoord, met haar gezicht in een kussen.
'Meerdere keren.' Lachte Claire, terwijl ze plaats nam naast haar vriendin. Ze nam het hoofd van het meisje in haar handen, en dwong haar naar haar op te kijken.
'Een paar blauwe plekken, maar verder heb je alles zo te zien goed doorstaan. Ik denk dat ik met Hadley straks meer werk zal hebben.'
'Wat kan ik zeggen. De Cooper 's zijn een stevig geslacht.'
Claire haalde een zalf uit een van haar zakken en smeerde de inhoud over de blauwe plekken. Goed spul blijkbaar, want de pijn in haar gezicht ebde meteen weg.
'Dat was erg dapper wat je daar deed. Niet iedereen zou het zomaar tegen Dougal Mackenzie en Robert Mackenzie opnemen.'
Ze haalde haar schouders op.
'Dapper of idioot. Het is maar hoe je het bekijkt. Maar het leek het gewoon het juiste.'
'En dan verloof je je ook nog eens met hem. Niet iedereen zou zo ver gaan om een vriend van de dood te redden.'
'Je moet het nu ook niet zo dramatiseren. Je hebt het misschien niet door, maar ik ben nog altijd van plan om te ontsnappen, en terug te keren door de stenen. Daar zal dit huwelijk niet echt veel waard zijn.'
'Goed. Maar wat ben je van plan voor morgen. Na de ceremonie moeten jullie natuurlijk het huwelijk consumeren.'
'Consumeren?'
'Nou, je weet wel. Het huwelijk bezegelen.'
Cat haar gezichtsuitdrukking verried dat ze het nog steeds niet begreep.
'Bezegelen...In bed.'
Cat voelde de grond onder haar voeten wegschuiven.
'In bed...En daarmee bedoel je...Nou ja....'
Met de duim en middenvinger van haar rechterhand maakte ze een cirkel, en stak toen de wijsvinger van haar linkerhand erdoor.
Gefascineerd bekeek Claire dit, en maakte toen het zelfde gebaar ter bevestiging.
Cat legde haar hand voor haar mond voor ze iedereen bij elkaar schreeuwde.

Reacties: