FanFic.nl

Pride & Prejudice & Zombies (writing in action)

Hoofdstuk 4 - Aanzoek

24 april

Godzijdank waren Kitty en Lydia niet vergeten dat hun tante Philips hun had uitgenodigd voor de thee. De Bijbelstudie werd agfeblazen, en met hun geweren over de schouder verlieten ze zusjes - en Mr. Collins - Longbourn om naar Merryton te lopen. Halverwege in het bos stonden de meisjes plotseling stil. 'Zijn er problemen?' Ze schouderden hun geweren. 'Oh blijkbaar' vervolgde Mr. Collins tegen niemand in het bijzonder. Er kwam een jonge vrouw uit een gekantelde wagen geklommen. Een zombie. Met een koele precisie lost Elizabeth één enkel schot. Het was waarachtig indrukwekkend, en plots voelde Mr. Collins zich veel veiliger. 'Nou dames, we moesten maar eens verder' stelde hij toen vlug. 'Come along'. "Pond" galmde het door zijn hoofd. Wat was Pond? Wie was Pond? Waarom moest Pond meekomen? Mr. Collins schudde zijn hoofd.

In het dorp liepen ze al gauw verscheidene mensen tegen het lijf. Ene Mr. Wickham - nogal een opschepper volgens Mr. Collins. Had niet eens trek in lekkere jammy-dodgers. Pardon, lekkere koekjes. En Mr. Bingley met Mr. Darcy die kwamen vertellen dat het bal gauw zou zijn. Uiteraard moest Mr. Collins daar onmiddellijk naar informeren toen ze aan de thee zaten. 'Bingley geeft een bal om te vieren dat hij in Netherfield woont' zei Eliza kortaf. Ze had helemaal geen zin in dat bal, geen zin in Collins en geen zin in Darcy.

26 april

De koets van de Bennets stopte voor Netherfield. Één voor één moesten de gasten door een put naar beneden. Eenmaal binnen was het schitterend, maar Elizabeth was niet onder de indruk. De vorige keer ook al niet. 'Nou, nicht, wat dacht je van een eerste dans om op te warmen?' Die vent gaf haar de kriebels. 'Wat een goed idee!' wrong haar moeder zich ertussen. En zo gebeurde het dat ze de eerste drie dansen aan hem vast zat. En hij kon ook voor geen meter dansen. Daardoor was ze bijna blij toen Darcy vroeg of ze met hem wilde dansen. Bijna. Halverwege de dans brak er echter paniek uit. Bingley was verdwenen en er gingen geruchten over zombies. Binnen afzienbare tijd hadden de vijf Bennets hun wapens getrokken. Ook Darcy was in actie. Mr. Collins had zich verborgen achter een gordijn in de hoop dat de zombies daar niet zouden kijken. Af en toe spiekte hij hoe de meisjes vochten. Het zag er erg indrukwekkend uit, en hij kon steeds meer waardering opbrengen voor Elizabeth.

27 april

Waarom? Waarom liet Darcy haar niet met rust? Met woeste bewegingen oefende ze haar slagen. 'Lizzy?' Ze verstijfde toen ze haar moeder hoorde. 'Lizzy kom eens naar de eetkamer! Het is belangrijk'. Ze fronste. Wat kon er zo belangrijk zijn? Waren er bekenden onder de slachtoffers? Met haar zwaard in de schede holde ze de trap op. Dat bleek een vergissing, want met zijn enge lach stond Collins al te wachten. Met haar gezicht op onweer volgde ze hem. Zodra de deur achter hen dicht ging zakte hij op één knie. 'Oh nee. Nee'. Hij keek verward naar haar. 'Niet op de knie? Moet ik staan?' Hij schudde zijn hoofd. Dat was niet zoals het moest. 'Elizabeth,' begon hij, 'ik weet dat we elkaar nog maar net kennen en dat ik niet erg charmant ben geweest maar... Wil je mijn companion zijn?' Dat woord deed weer zo'n vreemd gevoel aanwakkeren. Herkenning van iets... 'Ik moet je dan wel vragen de wapend neer te leggen want een man van God kan niet getrou-' 'Nee'. Hij viel stil. 'Oh... Ik ehm. Het ziet er naar uit dat dit niet gaat zoals gepland. Ik...' Onhandig kwam hij overeind. Lizzy keek hem even strak aan voor ze op haar hakken draaide en kwaad de kamer verliet, haar moeder verschrikt achter zich latend.

Charlotte Lucas kwam net het erf van Longbourn op lopen toen ze haar vriendin Lizzy haar arme trainingsboom verder zag vernielen. 'Wat is er Lizzy? Slecht nieuws?' Elizabeth keek op. 'Collins heeft een aanzoek gedaan'. Haar zwaard hing midden in de lucht stil. 'Hij heeft wat? Heb je ja gezegd?' Dat leverde een verontwaardigde blik op. 'Absoluut niet! Hij wilde dat ik mijn wapens afstond! Wat denkt hij wel niet?' Een nieuwe klap. Charlotte keek haar met grote ogen aan. 'Moet ik met hem praten?' 'Doe wat je niet laten kunt' was het schampere antwoord. Hierna bleef Lizzy inslaan op de boom zonder te reageren. Charlotte hees haar rokken op en liep naar binnen. 'En wie is deze schoonheid?' klonk het bedrukt. Mr. Collins gaf een weke glimlach. 'Mr. Collins. Ik geloof dat wij nog niet zijn geïntroduceerd. Mijn naam is Charlotte Lucas, dochter van Mr. Lucas van verderop. De eigenaar van Lucas Lodge?' hij knikte in herkenning. Plotseling gloeide zijn hoop op. Die man moest wel van stand zijn!

Reacties:

Rukia zei op 1 april 2017 - 9:33:
OOO, jongens wacht nog even tot Lizzie haar zwaard heeft opgebogen. (Of wacht gewoon tot ze volledig weg is, met blote handen is die vrouw even gevaarlijk)
Echt benieuwd hoe dit verder gaat