FanFic.nl

Pride & Prejudice & Zombies (writing in action)

Hoofdstuk 5 - De laatste brug

28 april

Lady de Bourgh bekeek haar van top tot teen en Charlotte was enigszins nerveus. 'Het zal volstaan' luidde het oordeel. Erg vleiend vond ze de uitspraak niet, maar blijkbaar was haar verloofde er mee in de wolken. 'Oh is het niet fantastisch?' vroeg hij, 'een huis nog geen mijl van Rosingh's Park vandaan, met een geweldige inrichting en grote haarden en alles wat je maar wensen kan!' Ze deed haar best om vriendelijk te lachen. Wat heb je nou aan grote haarden als er zombies op de loer liggen?

Jane was in paniek. 'Wat wil je nu zeggen Liz?' Haar zusje wapperde met haar handen. 'Luister nou! Lydia is met Wickham en ze zijn in een kerk vol zombies! En Bingley is aan de andere kant van de brug om de eerste aanval af te slaan met Darcy'. 'Onze kant van de brug?' 'Jahaaa!' 'En nu ben jij van plan-...' 'Om Lydia te halen. Ja. Verdorie Jane we kunnen haar daar toch niet laten zitten?' Jane schudde haar hoofd. 'Maar je weet dat ze de brug willen opblazen?' 'Als ik snel ben haal ik het. Jane alsjeblieft... Papa zou me nooit laten gaan maar ik moet!' Begrijpend knikte de oudste. 'Ik kan je een uur voorsprong geven, hooguit!' waarschuwde ze. 'En zweer dat je terugkomt'.

In de verte waaiden er stofwolken op. Of rookwolken, van de musketten. Samen met zijn beste vriend stond Bingley te kijken naar het spektakel aan de andere kant van de gigantische slotgracht. Acht meter diep, dertien meter breed. 'Weet je zeker dat we de brug op moeten blazen? Zeker de helft van onze troepen is nog aan de andere kant!' aarzelde hij. Darcy keek hem strak aan. 'Je weet dat we geen keuze hebben. Het is onze enige kans'. Op dat moment galoppeerde er een groot wit paard de brug op. Het haar van de bereidster wapperde achter haar aan, evenals haar blauwe zomerspencer. 'Was dat nou...' begon Bingley, maar Darcy was al op zijn paard gesprongen. 'Aanzoek geweigerd of niet, ik moet haar behoeden van de ellende aan de overkant' zei hij stellig. 'Aanzoek?' Bingley keek geschokt. Zonder zijn gezichtsuitdrukking te veranderen antwoordde Darcy: 'Ze heeft me bijna vermoord - ze wilde niet'. Bingley's grijns ergerde hem. 'Geef me tot zonsopkomst exact. Dan blaas je de brug op'. 'Maar-...' Een tweede paard onderbrak hem. En daar was ze: Jane Bennet, de mooiste vrouw en beste strijder die hij ooit had gezien. 'Lizzy, heeft ze de overkant gehaald?' Darcy knikte. 'Mooi. Ik ga achter haar aan' vervolgde Jane. 'Ik vrees dat ik dat moet verbieden. Ík zal achter haar aan gaan, maar blijft U alstublieft hier' sprak Darcy. 'Bij zonsopgang blazen we de brug op. Of ik er ben of niet'. Hij drukte zijn zakhorloge in Bingley's hand en keek hem even aan. Bingley knikte plechtig, en Darcy draaide zijn paard. 'Hiyaa!' In volle galop verdween hij in de stofwolken. Aarzelend legde Jane haar hand op Bingley's arm. 'Ze komen terug toch? Ze komen terug...'

Reacties:

Rukia zei op 3 april 2017 - 10:17:
wat, het verhaal is al bijna gedaan?
het verhaal van de dokter gaat toch nog wel wat verder? (want dit is veel te leuk)