FanFic.nl

Nobody's Life

45: Xemnas VS Altix

"Je was langer buiten westen dan ik had verwacht," hoorde ik Xemnas zeggen.

Ik opende mijn ogen en kwam snel overeind. Ik was weer in de witte kamer en Xemnas grijnsde breed.

"Nu weet je waarom de angst nooit verdwenen is," zei hij. "Jij bent geboren uit angst en duisternis. Alleen door weer een hart te krijgen kun je weer gelukkig worden. En daarom zul jij mij blijven beschouwen als leider. Je weet nu dat ik Ansem ben en dat ik mijn duistere krachten gemakkelijk tegen je kan gebruiken. Want als jij in verzet komt tegen mij..."

Hij stak zijn hand uit naar mijn keel zoals Ansem dat bij Lita deed.

"...dan zul jij je weer opnieuw bij de duisternis voegen en nimmer terugkeren."

Angstig deinsde ik terug en Xemnas lachte.

Plotseling wist ik het weer. Mijn angst werd minder en ik keek Xemnas aan.

"Ik hoef niet langer bang te zijn voor de duisternis, Xemnas," zei ik.

Hij keek op. "Oh? En waarom denk jij dat?"

Ik grijnsde en opende mijn hand. Een vreemd licht vulde de kamer en het volgende moment had ik de Keyblade in mijn hand.

Ik had Xemnas nog nooit zo geschrokken en verbaasd gezien als op dat moment in de witte kamer. Zijn ogen waren groot. Hij deinsde terug en opende zijn mond om iets te zeggen, maar hij stamelde alleen.

"Dat.. Dat is.. Maar hoe..?!"

Dit was mijn kans. Ik sprong op Xemnas af en haalde uit met mijn Keyblade. Hij reageerde snel en blokkeerde mijn aanval met twee rode laserzwaarden die plotseling uit zijn mouwen gekomen waren. Toen pas voelde ik zijn ware kracht. Xemnas stootte me ruw weg en ik schoof op mijn voeten naar de andere kant van de kamer.

Xemnas keek opeens niet meer geschrokken of verbaasd, maar juist erg geamuseerd.

"Dit is een onverwacht incident," zei hij weer op zijn gebruikelijke, kalme toon. "Maar ik kan van dit probleem een deugd maken wanneer ik jou versla."

"Ik heb de Keyblade," zei ik. "Je kan me niet verslaan."

"Je bent ongelooflijk naïef."

Hij wreef zijn laserzwaarden langs elkaar en vonkjes ontstonden door de wrijving.

"Jij weet niets van dat wapen, Altix. Jij hebt dat wapen nooit eerder gedragen."

Hij grijnsde.

"Ik, daarentegen..."

Hij vloog op me af en hakte met de zwaarden op me in. Ik kon ze nog net blokkeren maar zijn kracht was immens.

"...ben in mijn vorige leven een Keyblade Meester geweest."

Hij fluisterde die laatste zin zacht in mijn oor en ik schrok me kapot. Ik keek hem aan en kneep mijn ogen tot spleetjes. "Wat?"

Maar hij reageerde niet en begon op me in te hakken op de gestoorde manier die ik me nog herinnerde van Saïx. Het kostte me steeds meer moeite om zijn aanvallen tegen te houden, en toen ik mijn kans zag maakte ik een koprol langs hem heen en lukte het me om hem in zijn rug te raken. Xemnas werd weggestoten door de aanval en hij draaide zich kwaad om.

Ik ging bij het grote raam staan en hield de Keyblade wat steviger vast. Xemnas liep dreigend op me af.

"Nu je dat wapen draagt ben je alleen nog maar van groter belang in de organisatie, Altix," zei hij. "Ik kan je niet zomaar laten gaan."

"Versla me dan," zei ik. "Een eerlijk gevecht. Jij en ik."

Xemnas begon te lachen. "Jij bent niet machtig genoeg om dat wapen met zijn volledige kracht te kunnen gebruiken."

Hij sprong opnieuw naar me toe en sloeg met de twee laserzwaarden van beide kanten. Ik sprong de lucht in en hief de Keyblade om hem vervolgens op hem neer te laten komen. Maar Xemnas blokkeerde het weer, en door de wrijving tussen onze wapens werd de kamer verlicht door de vonken. Met een schreeuw duwde hij me met immense kracht naar de zijkant, dwars door het raam. Ik voelde het glas breken en het volgende moment viel ik op de grond, voor het grote huis.

Maar voordat ik overeind kon komen, sprong Xemnas achter me aan en ik zag zijn wapens met razende snelheid dichterbij komen. Snel pakte ik de Keyblade met twee handen vast en probeerde de aanval opnieuw te blokkeren, maar ik was niet sterk genoeg. Het laatste wat ik toen zag was een rode flits en ik liet de Keyblade uit mijn handen glippen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.