FanFic.nl

Rebella Potter

Hoofdstuk 30: April fools, exam tools and longing for swimming pools

1 april
De dag begon rustig. Totdat we in de Grote Zaal kwamen voor het ontbijt. De tafels stonden in examen opstelling. Dat werd algauw weer verholpen door de docenten, maar vreemd was het wel, een aantal eerstejaars dachten serieus dat we een onverwacht examen zouden hebben. Het ontbijt was rustig, op Sirius en Lizzie hun tikkertje na. Omdat buiten de temperatuur naar een aangename 15 graden was gestegen en de zon scheen besloten we een wandeling te maken. Dat we twee uur later daar spijt van hadden was niet zo vreemd.
In een slordige groep liepen we in bijna slenter tempo richting het schoolpark. Ik schrok me wilt toen ineens een bal modder op me af kwam suizen, ik was te laat met wegduiken en werd volop in mijn buik geraakt. We stonden beduusd stil.
“Ik dacht dat ik de enige was met een ontzichtbaarheidsmantel...” mompelde James. Lily trok haar toverstok, “Revelio!” en direct werden er vier Slytherins zichtbaar die er gelijk vandoor gingen. Remus pakt zijn staf en richtte die op mijn gewaad, en met een zwaai was het weer schoon.
“Ik hoop dat de dag niet hele tijd zo gaat...” Peter keek naar waar de Slytherins gestaan hadden.
“Reken maar van wel, het is nog altijd één april,” Roos keek grimmig. Vreemd, vorig jaar was dit nog een leuke dag geweest, waarom was hij nu dan zo...grimmig?
We liepen, op onze hoede nu, verder. We lieten ons verdorie niet wegsturen door een stel idioten. Tegen de klok van twaalf keerden we terug naar het kasteel, voornamelijk omdat de lucht begon te betrekken. Halverwege werden we ingehaald door de sleutelbewaarder van de school; Hagrid.
“Hoi Hagrid, alles goed?”
“Jazeker, met jullie ook alles kits?”
“Het gaat ermee door.”
“Dat klinkt niet positief?”
“Och, het is één april...”
“Huh? Sinds wanneer vinden jullie dat niks?”
“Weet je, dat ik heb ik mezelf de afgelopen uren ook afgevraagd,” ik haalde een schouder op, “maar ik heb geen idee.” Mijn vrienden stemden ermee in.
“Hmpf, niet teveel met de buitenwereld bezig, hoop ik?”
“Nee, hoezo?” Sirius behoorde een prijs voor zijn uitgestreken gezicht te krijgen.
“Oh, niks.”
“Nee, kom op, Hagrid, wat hebben we gemist?”
“Is een van jullie geabonneerd op de Ochtendprofeet?”
“Ja ik,” Lily fronste, “wacht eens even… die kreeg ik vanochtend niet binnen met de post...”
“Klopt...”
“Wat is er aan de hand?” Remus keek bedenkelijk.
“Niks.”
“Dan is het dus gewoon vreemd dat de krant niet wordt bezorgd, maar de rest van de post wel?” Lizzie trok een prachtig sarcastisch gezicht.
“Ik mot er vandoor, Dumbledore wil met me spreken.”
“Juist… laters Hagrid,” James zwaaide de enorme man na, en trok toen een ongelovig gezicht.
“Precies broer,” knikte ik, “hier is iets niet aan de haak.” We keerden terug naar de school, op zoek naar een leraar. We vonden professor Banning.
“Professor?” Lily stapte naar voren, “mag ik wat vragen?”
“Uiteraard juffrouw Evans,” zijn piepstem klonk warm.
“Weet u toevallig waarom er vanochtend geen Ochtendprofeet werd bezorgd?”
“Ik ben er zelf niet op geabonneerd, maar misschien dat andere leraren het wel weten.”
“Weet u waar ik een van hen kan vinden?”
“Probeert u de lerarenkamers maar eens.”
“Doe ik, bedankt professor.”
Al snel hadden we professor Anderling gevonden en zij legde uit dat de dooddoeners de redactie hadden overgenomen. Ik had verwacht dat Lily het abonnement direct stop zou zetten, maar ze redeneerde volkomen rationeel.
“Het is altijd goed te weten wat de vijand zegt, dus ik behoud het abonnement.”
“Maar gaat dat niet in tegen alle principes die je hebt?”
“Zeker wel, maar mijn moraliteit is minder belangrijk dan het verslaan en begrijpen van de vijand.”
Tegen die redenatie kon ik niet op.
We liepen richting de Grote Zaal, onderweg kwamen we wat mede Griffindors tegen die ons waarschuwden voor vieze deurklinken. Ik zuchtte diep, teleurgesteld in de originaliteit van de ‘grappenmakers’. Aan tafel leek alles in eerste instantie normaal, totdat Lizzie, we bleven tenslotte Brits, haar thee inschonk en het modderthee bleek te zijn. Met een vies gezicht zette ze het weg en ging over op de warme chocolademelk. Na de lunch was de regen nog niet voorbij dus keerden we terug naar de leerlingenkamer. Remus en James waagden zich aan een potje schaken, terwijl Lizzie, Peter, Roos en Sirius zich aan knalpoker wijden. Lily en ik sloegen de boeken open en begonnen te leren. Dat we allemaal ineens andere kleren aan hadden, en varkensneuzen hadden was maar bijzaak. De dag ging over in avond en na het eten was het eindelijk voorbij met de grappen. Ik ging vroeg naar bed, hopend dat twee april een betere dag zou zijn.

Maandag 3 april
Vermoeid zat ik naast Lizzie in de les transfiguratie, Lizzie speelde met haar veer en staarde glazig naar Anderling. Zelfs Lily leek druk te zijn met galgje tussen haar en Peter. James en Sirius zaten elkaar briefjes te schrijven. Remus was de enige die daadwerkelijk aandacht leek te besteden aan de les. Roos gebruikte haar gedaanteverandering boek als kussen. Dat haar vriendin een rij voor haar zat, en eveneens leek te slapen getuigde voor mij dat hun nacht samen niet veel slaap had bevat. Anderling zuchtte diep, negeerde ‘ons’ en vervolgde haar les. Eindelijk ging de bel, Roos kwam slaperig overeind.
“Voordat jullie het lokaal verlaten, jullie behoren allen tot mijn afdeling, ik deel nog even een mapje uit met de stof voor jullie examens, voor transfiguratie alleen.” Ze voegde daad bij woord, verveeld opende ik het mapje, alle spreuken die we moesten kennen, alle termen, alle vormen van transfiguratie. Bij elkaar genomen zou dit al in september uitgedeeld moeten zijn. Nu mochten we het in vier weken kennen. Zacht vloekend volgde ik mijn vrienden, naar de kerkers voor een les toverdranken. Slakhoorn was al in het lokaal, wat ongewoon was, blijkbaar was hij in een goed humeur. Toverdranken was niet het makkelijkste vak, maar voor een maandagochtend interessanter dan de theorie. De Felix Felicis van vorige week stond nog op de juiste plek.
“Vandaag zouden jullie de laatste hand moeten leggen aan de geluksdrank, jullie weten wat te doen.” Oké ik nam het terug, hij was juist in een slecht humeur, want normaal gesproken hield hij complete verhalen voordat we daadwerkelijk aan het werk konden. Maar vandaag was ik er blij om, ik pakte de spullen voor die dag en ging aan de slag. Tegenover mij zat Sirius en rechts van mij Lily. Aan het einde van de les hadden we allemaal de toverdrank af en gaf ook Slakhoorn ons het mapje met de aanwijzingen voor het examen. Tijdens de lunch hadden we geen energie meer over, ik was blij dat ik nu twee uur vrij had en daarna alleen nog bezweringen had. Even overwoog ik om huiswerk te maken, maar ik was zo moe dat ik dat terzijde schoof en mijn bed indook, voor anderhalf uur.

2 weken later, vrijdagochtend, Goede Vrijdag
We hadden vandaag geen les, buiten scheen de zon, was de temperatuur naar een aangename eenentwintig graden gestegen maar omdat het gras nog niet droog was van de stormachtige week ervoor bleven we binnen. Studeren. Na de lunch maakten we een kleine wandeling rond het zwerkbalveld en keerden toen terug de boeken in. Waar we de concentratie vandaan haalden was mij een raadsel.
De dagen regen zich aan een, ik wist aan het einde van de maand niet meer welke dag het was, maar wel wat de exacte ingrediënten waren voor een wisseldrank en hoe ik nonverbaal iemand kon vervloeken. Ik was blij toen op acht mei het eerste examen begon; theorie van toverdranken. Het wachten was voorbij. Ik was mij bewust van de leraren die ons gadesloegen met bezorgde blikken. Ze vonden het blijkbaar maar niks dat ‘wij’ zo serieus bezig waren, geen grappen uithaalden, maar ons vooral op studie focusten, opkwamen voor leerlingen die belaagd werden door wat wij ‘potentiële dooddoeners’ noemden. Dat we daardoor met enige regelmaat in de problemen kwamen was maar bijzaak. Het tweede examen van die dag was Geschiedenis van de toverkunst. Lily was de enige van ons die dat nog volgde. Ik liep wel mee naar de zaal, puur voor support.
De dagen erna waren we zo met ons hoofd bezig dat de buitenwereld er even niet toe deed, godzijdank was iedereen druk met de examens. Buiten werd het warmer, zonniger, alles bloeide en wij zaten binnen te zwoegen.
Maar hoe kon ik weten dat we nog lang zouden moeten wachten op betrouwbaar nieuws dat niet van leraren of de ‘Orde’ kwam?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.