FanFic.nl

Their legacy (or: part two.one of the Potter family)

Hoofdstuk 1: Dear Diary

Mijn naam is Nayla. Ik ben nu al acht jaar oud. Ik ben op dezelfde dag jarig als mijn broer. Hij heet Norren. Ik woon in Londen. Ik heb geen mama of papa. Norren heeft wel een mama, maar die moet ik Meesteres noemen. Zij noemt mij ‘Het’.
Norren heeft mij leren schrijven. Het gaat steeds beter. Dat Meesteres mij ervoor straft maakt niet uit. Vandaag heb ik pannenkoeken gebakken omdat Norren morgen naar een nieuwe school gaat. Meesteres zegt dat het gewoon moet. Maar Norren zegt dat het om zijn wolf gaat. Morgen, als hij naar school is en meesteres naar haar werk, zal ik zijn kamer eens goed schoonmaken, net als de woonkamer. Meestal heb ik daar geen tijd voor, maar ik heb vandaag al meer gedaan dan normaal dus kan ik dat morgen doen. Ik hoop dat Norren zijn nieuwe school leuk vind, want dan heeft hij misschien zin om mij nog meer te leren. Ik mag van de Meesteres namelijk niet naar school.
Ik heb dit boekje van Norren gekregen, hij had het over van zijn oude school.
Ik moet gaan, de Meesteres komt thuis.

Ik legde het schrift onder mijn matras, zodat de Meesteres het niet zou vinden. Ik liep vlug naar de woonkamer, even keek ik rond, het was er zoals altijd een puinzooi. Vier lege flessen lagen voor de bank, ik zette ze in de krat in de keuken. Kranten van een paar weken oud legde ik in de magische krantenbak. De zeven lege wijnglazen zette ik bij de vaat. Ik hoorde de sleutel in het slot gestoken worden, maar negeerde het. Zo wou ze het liefst hebben, Norren lag in bed te lezen, ik was aan mijn werk en zij kwam in het vredige huis. Ik ruimde haar vieze blouses op, en zette gelijk de wasmachine aan.
“Ik ga naar bed,” haar scherpe stem knalde mijn hoofd binnen. Ik neeg en wenste haar een goede nacht. Met een schamper gesnuif sloot ze haar slaapkamerdeur. Nog een uur en dan kon ik eindelijk naar bed. Stil nam ik de bijzettafel af, zette de lp’s recht, deed de weinige afwas die er nog stond en zette de spullen voor het ontbijt klaar.
00:22 nog een half uur. Ik zette de schoenen in de gang en sloot de deur af. Ik voerde onze uil die een dankbaar geluidje maakte. Ik sloot de gordijnen en schikte de kussen op de bank recht. De berg ongeopende post legde ik in een rieten mand, aangezien meesteres al een paar keer gemopperd had dat het ding in de weg stond zette ik het in mijn kleine kamertje. Meer dan mijn smalle klerenkast, matras en een hermetisch afgesloten kist stond er niet in de kamer dus dit kon er wel bij.
00:45 Ik waste mijn handen, poetste mijn tanden en kleedde me uit, nadat ik op het tafellicht na alle lampen uit had gedaan. Tijd om te gaan slapen, ik zette mijn wekker op zes uur zodat ik op tijd naar de bakker kon voor verse broodjes voor Norren en de Meesteres. Ik deed het licht uit en kroop onder de dunne deken. Binnen vijf minuten was ik vertrokken en droomde van dweilen de me bestraften dat ik hen niet had gebruikt.

Lief dagboek,
Het is nu drie maanden geleden sinds Norren naar zijn nieuwe school ging, ik herken hem niet meer terug. Hij wil mij niks meer leren, de Meesteres is bozer dan anders en mijn rechterpink is gebroken. Ik ben blij dat ik nu kan schrijven, want anders zou niemand weten dat ik zoveel pijn had aan mijn pink. Ik ben druk bezig geweest vandaag. Vegen, dweilen, afwas, was, en ik heb op Meesteres haar verzoek de voordeur geverfd. Overmorgen is het Halloween. Overal zie ik pompoenen met gekke gezichten, mensen die naar iets toe gaan dat ze een feestje noemen. Norren en de Meesteres gaan ook, ik snap er niks van… Wie kleed zich nou gek aan om eng te doen? Meesteres slaapt nu, Norren is vannacht bij een ander kind… ik geloof dat het vriendje heet… Maar zeker weten doe ik het niet. Ik gebruik het woordenboek veel om lastige woorden op te zoeken. Maar ik lees er ook graag in om te weten wat al die gekke woorden betekenen. Aangenaam dan staat erbij: behaaglijk (nog geen idee wat dat is), prettig, aangename mensen prettig in omgang. Daarna een hoop met voorstellen bij elkaar leren kennen. Maar dat wist ik al… Maar lief
dagboek… wat is in vredesnaam prettig of behaaglijk? Ik durf Meesteres of Norren het niet te vragen. Wie weet is dat niet als seks wel iets wat ik later zal kennen… Nu in ieder geval nog niet. Nu ga ik slapen, zorgen dat ik morgen die rare koekjes van de meesteres kan bakken.

Ik bakte zonder het te weten pompoentaartjes. Norren en Meesteres vonden ze lekker. Ik had geen idee hoe ze smaakten. Alleen hoe ze roken. Ik had niet durven proeven van de taartjes omdat Meesteres in de woonkamer was, die op de open keuken overliep. Meesteres vertrok, geen idee waar heen, rond een uur of tien. Ik had de woonkamer al schoon. De afwas had ik snel klaar, ik vertrok naar Norren zijn kamer en plukte de kleren van de grond. Maakte zijn bed op, schikte zijn kleren, maakte nette, overzichtelijke stapeltjes van de papieren op zijn bureau, opende zijn gordijnen, stofzuigde zijn kamer. Toen dat gedaan was deed ik hetzelfde met Meesteres haar kamer. Bij elkaar nam dat krap anderhalf uur in beslag. Wat mij de mogelijkheid gaf om mijn eigen ding te doen. Hetgeen lezen, schrijven en tekenen inhield. Vandaag pakte ik een oud uitziend boek uit de kast, sloeg het open en begon te lezen. Dit was toen ik ontdekte waarom ik vorige week de theepot had opgeblazen, waarom ik twee jaar terug de afvalcontainers aan het praten kreeg, waarom ik met een knip van mijn vingers de lichten aan en uit kon doen. Maar ook waarom sinds een jaar mijn lijf in een nacht tijd heelde, als meesteres weer eens boos was geworden. Ik ontdekte de antwoorden in de inleiding van dat boek. Ik wist eindelijk wat ik was. De vraag bleef waarom Norren niet gestraft werd en ik wel… Want ik wist dat zij eigenlijk mijn mama was… Ik ontdekte dat ik magische krachten had, dat die niet slecht, maar goed waren, dat er een mogelijkheid was om ze te controleren, dat er veel meer mensen waren die het konden. Ik was een heks.

Reacties: