FanFic.nl

Fanfic's fic week

Moordspel

Hij keek de kamer rond. Het was een doodnormale kamer met een bed, nachtkastje, bureau en een kast waar hij vrijwel al zijn kleren in vond. Hoe die daar terecht waren gekomen was hem een raadsel, maar dat was nu niet zijn grootste zorg.
Hij trok alle laden open die hij open kon trekken maar alles wat hij vond was een schroevendraaiers set en een notitieboekje met pennen.
Voor een situatie waarin ze elkaar moesten gaan vermoorden waren er bar weinig moordwapens te vinden.
Togami trok de badkamerdeur open. Hij vond een badkamer die net zo simpel was als de rest van de kamer. Het had een simpele douche, toilet en een wastafel. Meer dan een tandenborstel, tandpasta en verschillende shampoos kon hij niet vinden in de kleine ruimte.
Ze werden gelimiteerd tot alledaagse voorwerpen.
Misschien kon hij nog wat waardevols vinden in de gemeenschappelijke ruimtes. Hij zag het namelijk niet helemaal zitten om een schroevendraaier als verdedigingswapen te gebruiken en om zichzelf nou te leren verdedigingen zonder wapens leek hem erg nutteloos als zijn tegenstander hem met een mes aanviel.
Hij haalde de schroevendraaier uit zijn verpakking en bekeek het object eens zorgvuldig. Uiteindelijke haalde hij zijn schouders op en stopte hij het gereedschap in zijn zak.
Beter iets dan niks.
Hij had niet verwacht dat ze zo weinig te gebruiken kregen. Als het echt moest kon hij zichzelf wel goed verdedigen, maar iemand vermoorden met zijn blote handen? Dat ging hem iets te ver. Nu was hij sowieso niet van plan om aan dit zieke spel mee te werken. Maar toch, als het erop aankwam.
Misschien kon hij een mes meekrijgen uit de keuken zonder dat de anderen het merkten. Maar daarbij kwam het risico dat ze het wel zouden merken, en dan was het Game Over voor hem.
Togami zuchtte geïrriteerd. Hij zou toch graag eens willen weten waar ‘het brein’ achter dit belachelijke idee hen geen wapens had gegeven. De regels waren zo complex dat het niet zomaar een idee was. Nee, dit was uitgedacht. Er waren geen wapens met een reden. Ze waren het vast niet vergeten. Het was vast niet leuk genoeg om mensen zo tot wanhoop te drijven dat ze elkaar zouden vermoorden. Nee, er werd ook nog eens een beetje creativiteit van hen verwacht.
En dus waren ze gelimiteerd tot schroevendraaiers, pennen en kledinghangers. Alsof ze écht op school zaten.
Togami kon het niet laten om te glimlachen. Hij moest toegeven dat dit niet zomaar iets was wat binnen een dag was opgezet. Hier was over nagedacht. Dit was slim.
Het tv-scherm boven het bureau sprong aan. Een teddybeer die half wit, en half zwart was sprong in beeld. Togami vond het er walgelijk uit zien.
“Upupupupupupupu. Het is 6 uur. Tijd om in de kantine te verzamelen.”
Dat was alles wat Monokuma te melden had.
Togami pakte zijn jasje. Tijd om maar eens een manier te vinden om dat mes te bemachtigen.

Reacties: