FanFic.nl

WWW [Welcome with weirdness]

C1: A normal day

The dove is known for many stories, many religious aspects. For one aspect it's known as the bird whom brings the olive branch in the sotry of Noah and his ark. The symbol of new life. Another aspect is that in the Victorian era the dove was seen often in graveyards as a symbol of peace and purity, usually found on the graves of women who died at a young age. When the dove is lying dead it means that the person died unexpected and -
Een harde klop op mijn deur deed me verstoord opkijken, wat was dat? De klop herhaalde zich en mijn drukke brein slaagde erin het te regristreren als een geluid dat iemand voor mijn deur stond. Ik stond op, mijn stoel viel om. Ik opende de deur en keek naar een lege gang. Ik stak verward mijn hoofd om de hoek, niets.
"Hello?"
"Is it me you're looking for?" Een lange slungelige man kwam de hoek om. Ik schoot in de lach.
"Evening Josh. You good?"
"For now..."
"It's that time already hah?"
"Yep," ik grijnsde en sloot de deur weer. Ik keerde terug naar mijn studie of de duiven symbologie.

[audio on the radio]Good Morning New Orleans residents! The weather is clear today, just 68° fahrenheit with a small breeze, in the evening we expect to have 53,6° fahrenheit and a chance of a bit rain. Now we know which clothing to wear, I give you Johnny Meyers with the early morning news, what do you got Johnny?"
Traag opende ik mijn ogen, een heldere zon scheen door een kiertje van mijn gordijnen heen.
Yes Carl, thank you. Ladies and gentleman goodmorning. This morning doesn't start like the beautiful weather outside. A young woman of 20 has been found in her appartment on the campus of Loyola University of New Orleans. The local Police isn't available yet for details. So ladies and gentlemen, after the last five other murders last week we have to consider of being alone in our appartments. Luckily we've also good news for you...
Ik drukte op de uitknop. De dag begon vroeg voor mij. Maar met zes boeken te lezen, drie studies te volgen, mijn dagelijkse beweging op het sportveld en mijn huiswerk was het noodzakelijk dat ik om half zeven opstond. Hoe graag ik ook een uitslaper was. Helaas negeerde scholen nog altijd dat voor negen uur opstaan voor jongeren tussen twaalf en dertig jaar buiten hun biologische klok lag. Ik zwaaide mijn benen uit bed en trok mijn joggingbroek aan, gympen, een hemdje, een los vest. Bond mijn lange helder rode haren, krullen, in een paardenstaart. Pakte mijn tas met zwemkleren en stapte de gang van het studenten complex op. Met een frisse lucht, die nog koud was van de nacht, begon ik te rennen. Het nabij gelegen park van twaalf hectare was altijd een aangename plek om mijn dag te beginnen. De dikke bomen zorgden voor een schaduw en hielden de dauw nog vast. Ik opende het hek naar het algemene wandelpad. Ik strekte mijn benen om ze wat losser te krijgen. In rustige pas begon ik te lopen,na vijf minuten versnelde ik mijn pas, ik zorgde ten alle tijden dat ik mijn spieren niet forceerde. Ik stond nu boven op een heuvel een keek even naar het mooie uitzicht; de bomen beneden gaven een palet van kleuren. Rood, geel, groen, bruin gekleurde bladeren. Slierten mist en dauw hingen er tussen als fijn gesponnen webben. Ik glimlachte en vervolgde mijn pad naar beneden in een rustige jog. Ik was blij dat het pad niet stijl was, waardoor ik er opnieuw een flinke tijd over deed om beneden te komen. Daar aangekomen begon ik te rennen, eerst rustig, maar steeds sneller. Axwell & Ingrosso stampte in mijn oren en gaven me een lekker ritme om op te rennen.

Reacties: